Από το efiveia.gr / από Βασιλική Κατωπόδη Οικογενειακή Σύμβουλος & Σύμβουλος Επαγγελματικού προσανατολισμού
Ερώτημα αναγνώστριας
Καλημέρα.
Έχω μία κόρη 14 ετών και έναν γιο 16 ετών.
Έχω θέμα με τον γιο μου, ο οποίος πάντα παρουσίαζε μια αδιαφορία για το σχολείο. Όλο λέει δεν έχει τίποτα για διάβασμα. Περάσαμε τις τάξεις από… θαύμα.
Φέτος γράφτηκε στη Β’ ΕΠΑΛ Πληροφορικής γιατί του αρέσει η πληροφορική. Από την αρχή της χρονιάς δεν έχει ακουμπήσει βιβλίο. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το πού παίζει ο Ολυμπιακός για να πάει να τον δει. Και φυσικά έχει μια σύγκρουση με τον πατέρα του αν του αρνηθεί οτιδήποτε.
Πριν δύο χρόνια πήγαινε ποδόσφαιρο. Τώρα τίποτα από άθλημα. Αγγλικά με το ζόρι πήρε το Lower.
Πώς μπορώ να τον βοηθήσω; Τι να κάνω;
Απαντά η Οικογενειακή Σύμβουλος & Σύμβουλος Επαγγελματικού προσανατολισμού Βασιλική Κατωπόδη
Αγαπητή αναγνώστρια φαίνεται η αγωνία σας για τον γιο σας έντονα. Και φυσικά τέτοιες συμπεριφορές εντείνουν τη σχέση μας με του εφήβους αφού φαίνεται το άγχος μας για την πορεία τους πολύ έντονα.
Παρατηρώ ότι ενώ έχετε δυο παιδιά, σας προβληματίζει ο γιος σας με όλα αυτά που γράφετε κι αναφέρετε πιο πάνω. Με την κόρη σας τι σχέση έχετε; Σας δυσκολεύει σε κάτι ή όλη η ένταση έρχεται από τον γιο αφού είναι το παιδί σας που δε διαβάζει όπως γράφετε;
Επίσης παρατηρώ στα γραφόμενά σας ότι ενώ δε, διαβάζει έχει περάσει τις τάξεις και (από θαύμα όπως λέτε) με το ζόρι πήρε το Lower. Οπότε τι γίνεται με το παιδί αυτό; Χωρίς προσπάθεια καταφέρνει πράγματα έστω κι αν για εσάς είναι τα λιγότερα.
Τελικά οι προσδοκίες σας από αυτό το παιδί ποιες είναι; Θέλετε να το βοηθήσετε σε τι; Σας ζήτησε ο ίδιος βοήθεια; Ή θέλετε να του δώσετε αυτό που εσείς θεωρείτε ότι πιθανά χρειάζεται;
Πολλοί γονείς με αρκετή αναστάτωση ρωτάνε τι θα κάνουν με το διάβασμα και τις επιδόσεις των εφήβων παιδιών τους, αλλά το ζητούμενο είναι να δείτε γιατί τα παιδιά επιλέγουν το λιγότερο σαν προσπάθεια; Για να μην κουραστούν η ζοριστούν; Για να πάνε κόντρα στον γονιό;
Σίγουρα είναι δύσκολο να βλέπεις το παιδί σου να κάνει τα λιγότερα, ενώ μπορεί για τα περισσότερα εφόδια που και τον ίδιο θα τον βοηθήσουν μελλοντικά.
Το θέμα είναι όμως να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν και να θωρακίσουν την ψυχική τους υγεία και τι εννοώ: Τι κρύβεται πίσω από την αδιαφορία του για τους βαθμούς, το να περνάει οριακά την τάξη; Αρκείται στη λιγότερη προσπάθεια αφού το αποτέλεσμα είναι το ίδιο (να περνά την τάξη;), ή δυσκολεύεται να προσπαθήσει περισσότερο; Ή πιθανά έχει απογοητευτεί με κάτι ή κάποιον;
Τι λέει σε όλη την οικογένεια αυτό; Το συζητάτε ανοιχτά ή απλά με φασαρίες; Σας είναι δύσκολο να δεχτείτε ότι το παιδί αυτό μπορεί απλά να θέλει πιο λίγα πράγματα για τον ίδιο; Κι αν σας είναι δύσκολο τι είναι αυτό που σας δυσκολεύει;;
Χρειάζεται να αφουγκραστείτε τις ανάγκες του και να δείτε πως θα βοηθήσετε να δυναμώσει συναισθηματικά ως μελλοντικός ενήλικας με το στέκεται στα πόδια του και θα έρθουν και τα υπόλοιπα. Οι έφηβοι όταν μας νιώθουν υποστηρικτικά δίπλα τους, ανθίζουν.
Σχόλια