Seli Mountain Running 23Km 2018 σαν καλογιαλυσμένη βιτρίνα

''πως να μην χαμογελάς όταν συναντάς παλιούς γνωστούς''
photo credits Γιώργος Τριπολιτάκης
Ξημέρωνε 19 Αυγούστου 2018. Ξύπνησα γύρω στις 03:00, άνοιξα τα μάτια μου, είδα δίπλα τους δυο γιους μας, είχαν έρθει στο κρεβάτι μας.


Ένα άλλο καλοκαιρινό ξημέρωμα πριν 29-30 χρόνια, ίσως να ξημέρωνε 19 Αυγούστου δεν θα ξυπνούσα τα χαράματα, ήμουν πολύ κουρασμένος. Στις 07:00 ακριβώς όμως θα άνοιγε η πόρτα του δωματίου με τις τρεις ή τέσσερις κουκέτες, στο καταφύγιο του Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας, στο πάνω όροφο. Θα έμπαινε μέσα ο προπονητής μας Άκης Αμοιρίδης και θα 'λεγε: ''ξυπνήστε πιάστε σφυγμούς.....τώρα''. Καλοκαιρινή προετοιμασία της ομάδας αλπικού σκι (κατάβαση) του Σ.Χ.Ο.ΒΕ.


Σχεδόν τριάντα χρόνια είχα να τρέξω στο Σέλι. Στον δρόμο προς τα Πριόνια έκανα τις πρώτες αναερόβιες προπονήσεις μου, στο πιο κάτω δρόμο από αυτόν που μας πήγε ο αγώνας την Κυριακή. Έκανα ζέσταμα γύρω από το μεγάλο parking, εκεί που κάναμε την πρώτη μικρή πρωινή προπόνηση στις 07:10 το καλοκαίρι ή και τον χειμώνα με το λευκό του χιονιού κάτω, πριν το πρωινό και το κυρίως κομμάτι στις πίστες στις 09:00, μόλις άνοιγαν τα lift.

Νομίζω πως πρώτη φορά μπήκα σε αγώνα τόσο συνειδητοποιημένος για τα όσα έπρεπε να ακολουθήσω για να φτάσω στον τερματισμό. Δεν είχα καμιά πρόθεση να πιεστώ, όλο το προηγούμενο μεγάλο διάστημα πονάω πολύ σε μέση και γόνατο. Μετά το Haidou Trail Party και τον φόβο για αντίστοιχο πόνο, ήμουν αποφασισμένος να μην ζήσω το ίδιο. 

Πρώτη φορά μπήκα σε αγώνα τόσο συνειδητοποιημένος όσον αφορά τις κατευθύνσεις που είχα για αυτόν. Είχαμε κουβεντιάσει πολύ με τον εαυτό μου, τι θέλω και πως το θέλω. Έκλεισα στο μεγαλύτερο βαθμό τα μάτια και τα αυτιά στο παρελθόν και στο μέλλον, είπα θα ζήσω μόνο το κάθε βήμα και το έκανα. Όλη μου η προσοχή θα εστιάζονταν στην κάθε στιγμή, σε κάθε πάτημα, πόνο, τροφοδοσία, μετρήματα, τερέν, αίσθηση, αξιολόγηση και μόνο εκεί. 

Δεν υπήρχε παρελθόν και μέλλον, μόνο παρόν, το εδώ και τώρα..... Βασική αρχή σε στάδια ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας είναι το εδώ και τώρα. Ότι έγινε, έγινε στο παρελθόν, ότι καθόρισε αυτό που έγινε για το μέλλον το καθόρισε. Ζήσε το τώρα κι ίσως το μετά διαφοροποιηθεί. 

Έτσι κινήθηκα σε όλη την διάρκεια του αγώνα, νομίζω πρώτη φορά το μυαλό ''υπερλειτούργησε'' σε σχέση με το συναίσθημα κάθε στιγμής. Έτσι κινήθηκα, με ένα σταθερό αλλά όχι έντονο πόνο, για τρεις ώρες και κάτι δευτερόλεπτα...... 

Όσον αφορά τον αγώνα, θεωρώ πως ήταν άψογα στημένος. Πολύ καλή η ανά χιλιόμετρο σήμανση της απόστασης λίγο πριν την μέση της διαδρομής, εξαιρετική ιδέα περιορισμού της χρήσης πλαστικών στα εκατό μέτρα μετά τους σταθμούς τροφοδοσίας. Το μονοπάτι τέλεια καθαρισμένο, σαν μια γραμμή χώματος μέσα στην ''ζούγκλα'' της φύσης, σαν το μονοπάτι να ΄ταν το εδώ και τώρα που έλεγα πριν, ενώ δεξιά ή αριστερά το παρελθόν και το μέλλον..... 

Υποκειμενικά να αναφέρω δυο σκέψεις. Με κούρασε το μονότονο των τεσσάρων χιλιομέτρων (αν θυμάμαι) τμήμα στον χωματόδρομο, ενώ γενικά θα προτιμούσα μια άλλη διαδρομή που θα μας πηγαίνει μέχρι το Αρσούμπασι και θα μας γύριζε πίσω. Ίσως μελλοντικά βγει στην διοργάνωση ένας μεγαλύτερος αγώνας. 

Σε γενικές γραμμές φρέσκια αίσθηση στο σύνολο του Χιονοδρομικού Κέντρου Σελίου μέσα απ' τον Seli Mountain Running 2018, ενώ θεωρώ καλή ευκαιρία για την αξιοποίηση καλοκαιρινού τουρισμού που μπορεί να φέρει πολύ κόσμο στο βουνό. Μην ξεχνάμε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα που το καλοκαίρι οι πίστες τους λειτουργούν άψογα ως πίστες mountain bike. Η φύση υπάρχει διαθέσιμη και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις μπορούν να 'ναι πραγματικές μικρές. 

Για να κλείσω ο Seli Mountain Running 23Km 2018 σε συνδυασμό με το σύνολο των αγώνων του διημέρου, ήταν ένας αγώνας που μου άφησε την εντύπωση μιας καλογιαλυσμένης βιτρίνας με εξαιρετικά προϊόντα και βάθος μέσα της..... 

β.ψ.

Σχόλια