Από το / Αντώνης Κωνσταντάρας 06.07.2022
«Τι είναι αυτό το Snik»;
Από την Κυριακή το βράδυ, η συναυλία του Λεξ αποτελεί το μεγαλύτερο θέμα συζήτησης που παίζει στα social media, όπως ήταν πριν από περίπου δύο εβδομάδες τα κλωτσομπουνίδια μεταξύ Snik και Light στα βραβεία του MAD και ο ηθικός πανικός που επικράτησε σχετικά με την trap.
Κάποιοι είδαν στο live του Λεξ μια πολιτική αφύπνιση της νεολαίας, άλλοι τη συναυλία της 30ετίας, ενώ υπήρξαν και φωνές που έκαναν λόγο για «τον Λεξ, που έδειξε στους trappers πώς είναι το πραγματικό hip-hop», ασχέτως αν ο Λεξ πατάει πλέον σε drill και trap beats, δουλεύει με παραγωγούς της νέας σκηνής, στο ίδιο live έβγαλε στη σκηνή τον Σαντάμ και έχει εμφανιστεί ζωντανά με τον Light.
TO ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΣΤΙΑ».
Η αλήθεια, μέσα στην υπερβολή του Internet, βρίσκεται πάλι κάπου στη μέση. Ήταν μια πολύ καλή συναυλία, όπως κι άλλες που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό. Ούτε η μεγαλύτερη όλων των εποχών, όπως ανέφερε ο Εισβολέας, αφού από αριθμούς δεν πρέπει να είναι καν η μεγαλύτερη της χρονιάς (ίσως ήθελε να πει ότι ήταν η μεγαλύτερη ραπ συναυλία;), ούτε έδωσε στους trappers κάποιο μάθημα.)
Ήταν ένα ιστορικό live για τον Λεξ.
Μέσα σε αυτό τον αχταρμά απόψεων -οι μισές εκ των οποίων προέρχονται από άτομα που απλά σχολιάζουν όποιο θέμα είναι στην επικαιρότητα και φέρνει likes, ασχέτως αν έχουν κάτι να πουν ή όχι- η αγαπημένη μου τοποθέτηση είναι το «ποιος είναι αυτός;».
Μια δημόσια τοποθέτηση ψευτοάγνοιας για την ύπαρξη mainstream καλλιτεχνών, η οποία, υποθετικά, προσδίδει μια ανωτερότητα στον εκάστοτε χρήστη.
«Εσείς οι πληβείοι ασχολείστε με ποταπά είδη μουσικής, ενώ εγώ ακούω κυρίως βελγική techno με ethnic στοιχεία και κλασική μουσική πειραγμένη με UK garage beats».
«Τι είναι αυτό το Snik;», έγραφε υποτιμητικά μια φίλη σε ένα post τις προάλλες. Προσπαθούσε να πείσει τους υπόλοιπους ότι, ενώ είναι όλη μέρα στο Instagram, το Twitter και στο Facebook, έχει καταφέρει μέσα από τον γαμάτο κύκλο ανθρώπων που ακολουθεί και την αποστασιοποίησή της από το σαχλό mainstream, να μην έχει ακούσει ούτε μια φορά το όνομα ενός εκ των πιο γνωστών τραγουδιστών της χώρας.
Προσοχή, δεν λέω ότι πρέπει σώνει και καλά να τους γνωρίζεις ως καλλιτέχνες ή να έχεις ακούσει τη μουσική τους. Αλλά το να προσπαθείς με ειρωνεία να πείσεις τους πάντες ότι δεν έχεις ακούσει έστω μια φορά ένα όνομα που παίζει παντού εκεί έξω εδώ και χρόνια, είναι μια μικρή υπερβολή.
Ειδικά όταν το παρουσιάζεις σαν κάποιο επίτευγμα.
Μπράβο, είσαι εκτός εποχής, δεν έχεις ούτε επιδερμική επαφή με όσα συμβαίνουν γύρω σου. Συχνά, όταν έχω δηλαδή την οικειότητα με τον εκάστοτε χρήστη, απαντάω ότι αποκλείεται να μην έχουν δει έστω γραμμένο κάπου το όνομα του καλλιτέχνη που προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν.
Το κάνω σαν πείραμα και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο. Μια ατάκα του στιλ «όχι, όντως δεν τον ήξερα, αλλά τώρα τον έμαθα και τελικά καλά έκανα που δεν τον ήξερα, γιατί είναι σκατά». Πώς τυχαίνει, ρε παιδί μου, πάντα η τελική άποψη μετά τη μεγάλη αποκάλυψη να είναι αρνητική; Μήπως τον γνωρίζετε και απλά δεν σας αρέσει η μουσική του;
Λέω εγώ τώρα.
Ακόμη και στην περίπτωση που είσαι κάτω των 50 και όντως δεν έχεις ιδέα ποιοι είναι όλοι αυτοί - Ok, υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Γιατί δεν ρωτάς απλά έναν φίλο ή φίλη σου και ποστάρεις δημόσια «τι είναι αυτό το Λεξ, τρώγεται»; Ή στην τελική, googl-αρέ το. Αυτά τα post δεν μοιάζουν με ειλικρινή ερωτήματα και έχουν ειρωνική χροιά.
Ο νεοχιπστερισμός είναι εδώ, σνομπάρει τις εξελίξεις, αλλά δεν πείθει.
Σχόλια