Κρέμα ρυζιού με ταχίνι, ένα νηστίσιμο «ρυζόγαλο»

Από το cretangastronomy.gr / Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Αλάδωτο, vegan, αρωματικό, νόστιμο!
Το λάτρευε η μάνα μου το ταχίνι. Από τα υλικά που δεν της έλειπαν τις Σαρακοστές που τις νήστευε όλες όσο τη θυμάμαι, εκτός από τα δυο τελευταία χρόνια που δεν της το επέτρεπε η υγεία της… Και πάλι! Όσο γινόταν νήστευε. Το ταχίνι λοιπόν το συνδύαζε με πολλά. Με ζυμαρικά, με ρύζι, μέχρι και όσπρια «έδενε» με τον νόστιμο πολτό του σησαμιού. Αφήστε τις ταχινόπιτες και τα ταχινοπιτάκια! Αμέτρητες συνταγές στα τετράδιά της, λαδωμένες κι αλάδωτες!

Η ταχινόσουπα ήταν από τα αγαπημένα της φαγητά και σχεδόν μόνιμη στο μενού της τις Τετάρτες και Παρασκευές οπότε επιβάλλεται αλάδωτη νηστεία. Τάμα το είχε να νηστεύει, αν και δεν θα την έλεγε κάποιος θρησκόληπτη. Πίστη είχε, όχι θρησκοληψία. Από πολύ νέα νήστευε τούτη τη μεγάλη Σαρακοστή, εξ αιτίας μιας σοβαρής αρρώστιας της μάνας της. Κι έπειτα, όσο περνούσαν τα χρόνια, όσο αυξανόταν οι έγνοιες, τόσο πρόσθετε μέρες νηστείας! Υπήρχε μέρα που νήστευε και το νερό «μέχρι να βασιλέψει ο ήλιος». Μεγάλη χάρη χρωστούσε στην Αγία που το είχε τάξει!

Έτσι είμαι συνηθισμένη στη χρήση του ταχινιού, το θυμάμαι στο σπίτι μας από την εποχή που κυκλοφορούσε χύμα στα μπακάλικα. Για να είμαι ειλικρινής καθόλου δεν μου άρεσε στα μικράτα μου. Είναι από τις «αναστροφές» των γευστικών μου προτιμήσεων όπως και πολλά άλλα υλικά. Ήρθαν και οι διατροφολόγοι και μας το παίνεσαν πολύ, οπότε το έχουμε εντάξει όλο το χρόνο στη διατροφή μας.

Κι ενώ λοιπόν «έστριβα τα μούτρα μου» στη θέα της ταχινόσουπας όσο ήμουν μικρή, τώρα δεν λείπει από το σπίτι μου ολοχρονίς! Σε σαλάτες, σε μπισκότα, σε ταχινοπιτάκια και ταχινόπιτες αντικαθιστά υγιεινά άλλες λιπαρές ουσίες και δίνει σε όλα τα παρασκευάσματα αυτή την γήινη γεύση του σησαμιού που έτσι κι αλλιώς λατρεύω! Όσο για την ταχινόσουπα; Την απολαμβάνω ως μανιταρόσουπα “δεμένη” με ταχίνι!

Η σημερινή κρέμα έχει προκύψει από παραλλαγή και επεξεργασία επινοήσεων της μάνας μου που όπως προανέφερα συνδύαζε το ταχίνι με πάρα πολλά υλικά. Με σχετική αναζήτηση είδα ότι κυκλοφορούν παρόμοιες συνταγές ως «ρυζόγαλο» με ταχίνι. Καθόλου άστοχος παραλληλισμός αν έχει τα εισαγωγικά που δηλώνουν ότι δεν είναι ρυζόγαλο με την κλασική έννοια.

Πραγματικά υποκαθιστά άνετα το ρυζόγαλο για όσους θέλουν ένα ελαφρύ, κρεμώδες γλυκό είτε γιατί νηστεύουν είτε γιατί ακολουθούν vegan διατροφή. Α, είναι και χωρίς γλουτένη! Το έχω όπως σας είπα εξελίξει σε σχέση με τη μάνα μου που πρόσθετε στο τέλος σε ένα αλάδωτο λαπά, κατευθείαν στην κατσαρόλα, μια κουταλιά ταχίνι και 1-2 κουταλιές ζάχαρη ή μέλι, λίγες σταφίδες και κανελίτσα, πάντα “με το μάτι”! Εγώ μετράω πια τα υλικά για να γίνει όσο πρέπει πηκτό, προσθέτω ξηροκάρπια και το σερβίρω σε μικρές μερίδες ως επιδόρπιο…

Υλικά
Για 4 μικρά μπολ:
60 gr ρύζι καρολίνα ή γλασέ ( περίπου 4 κουταλιές δοσομετρικές, των 15 ml)
600-650 ml νερό
Λίγο αλάτι
1 ξυλάκι κανέλας
φλούδα ή ξύσμα λεμονιού
50-60 gr ταχίνι
45-50 gr ζάχαρη (3 κουταλιές ή λίγο παραπάνω)

Για το σερβίρισμα, λίγη σκόνη κανέλας, ξηροί καρποί ή/και ξερά φρούτα (βερίκοκα, σύκα, σταφίδες, κράνμπερις κλπ)

update 20-3-22: Επειδή ήδη κυκλοφόρησαν οι αντιγραφές της συνταγής ακόμη και σε video (σε διάφορες ποσότητες για να μην είναι προφανές το copy-paste) επισημαίνω ότι για κάθε 100 ml νερό χρειαζόμαστε 10gr ρύζι, 10 gr ταχίνι, 8-10 gr ζάχαρη. Έτσι μπορούμε να φτιάξουμε την κρέμα σε όποια ποσότητα θέλουμε!

Επί το έργον
Βάζουμε 400 ml από το νερό να βράσουν με λίγο αλάτι, και προσθέτουμε το ρύζι αφού το ξεπλύνουμε σε σουρωτήρι. Ανακατεύουμε και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε το ξύλο της κανέλας και τη λεμονόφλουδα, και χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία.

Σιγοβράζουμε να γίνει «λαπάς» όπως λέμε, προσθέτοντας κι άλλο νερό όποτε χρειάζεται. Θα πάρει γύρω στα 500-550 ml νερού και κανένα μισάωρο. Όταν γίνει το ρύζι προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε να διαλυθεί. Ωστόσο διαλύουμε το ταχίνι σε 100 ml νερό και το προσθέτουμε στην κατσαρόλα. Αφήνουμε να πάρει 2-3 βράσεις (αν θέλουμε προσθέτουμε λίγη σκόνη κανέλας κι εδώ) και αποσύρουμε από το μάτι.

Σε 5-10 λεπτά το σερβίρουμε την κρέμα- “ρυζόγαλο” σε μπολ, πασπαλίζουμε με κανέλα και προσθέτουμε αν θέλουμε ξηροκάρπια και ξερά φρούτα. Η αναμονή είναι για να μη σπάσουν τα γυάλινα μπολ με την καυτή κρέμα. Αν τη σερβίρουμε σε πυρίμαχα σκεύη δεν χρειάζεται να περιμένουμε.

Παρατηρήσεις
  • Αντί ζάχαρη μπορούμε να βάλουμε μέλι ή γλυκαντική ουσία της επιλογής μας. Το μέλι είναι καλύτερα να το προσθέσουμε αφού αποσύρουμε το «ρυζόγαλο» από το μάτι για να διατηρήσουμε τα διατροφικά του στοιχεία που καταστρέφονται αν βράσει.
  • Έχω δοκιμάσει τη συνταγή και με τα νέου τύπου ταχίνια (σοκολάτα, πορτοκάλι κλπ…). Ταίριαξαν υπέροχα, αλλά αυτή τη φορά είχα το κοινό ταχίνι (το χρησιμοποιώ στη λαγάνα και είχε μείνει από την παρασκευή της).
  • Αυτή τη φορά πρόσθεσα καβουρδισμένα αμύγδαλα που είχαν ξεμείνει από άλλη παρασκευή. Θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή που έχω δοκιμάσει.
  • Αντί κανέλας μπορούμε να το αρωματίσουμε με βανίλια ή μαστίχα και αντί φλούδα (ή ξύσμα) λεμονιού μπορούμε να βάλουμε φλούδα (ή ξύσμα) πορτοκαλιού ή άλλου εσπεριδοειδούς.

Σχόλια