Ζήτω η 26η Μαρτίου !! Ζήτω η μέρα των αδικημένων επαναστατών!!
Η πρώτη μου επαφή με τους επαναστάτες συνέβη σε πολύ μικρή ηλικία.
Ήταν ένα βιβλίο με χοντρό γυαλιστερό εξώφυλλο.
Το έπιασα αφήνοντας τα αγαπημένα Μίκυ Μάους … ήταν για την ζωή του Νικηταρά, του ανεψιού του Κολοκοτρώνη.
Με απορρόφησαν οι μάχες του, η δύναμη του σπαθιού του, μα το παιδικό μυαλό μου στο τέλος μπλόκαρε, ο ήρωας μου βρέθηκε στην φυλακή από άλλους Έλληνες και μετά στον δρόμο περιφρονημένος, τυφλός ζητιάνος … και μετά ήρωες μου έγιναν όλοι αυτοί οι σκυφτοί άνθρωποι με αυτά τα μάτια της απόγνωσης, με μια αξιοπρέπεια που πνίγονταν στην ενοχή της αποτυχίας …
Ο κόσμος άρχισε να αλλάζει, φίλοι μου στο σχολείο δεν ήταν πια αυτοί που έλαμπαν από ξεγνοιασιά της αυτάρκειας, αλλά τα ίδια παιδικά φοβισμένα βλέμματα που μετέφεραν αντίστοιχες εικόνες από το σπίτι τους …
Και ναι στο παιχνίδι, στον πόλεμο των γειτονιών ζητούσα πάντα το αδύνατο, την ανατροπή, την αβέβαιη νίκη των λίγων απέναντι στους ισχυρούς.
Και μετά ήρθε η ταινία “Σπάρτακος” κι άλλος ένας ήρωας προστέθηκε, όμως κι αυτός προδομένος πέθανε, αλλά δεν με ένοιαζε, θαύμαζα αυτά που έζησε, αυτά που έκανε πιστεύοντας στο δίκαιο και αγνοώντας τις πιθανότητες της νίκης …
Και μετά ο Τσε και μετά αρκετοί ακόμα σε όλο το φάσμα της ιστορίας …
Τελικά χωρίς να το καταλάβω αγαπημένοι μου έγιναν οι αδικημένοι επαναστάτες … αλλά είχαν γύρω τους ένα φως μυθικό που με συνέπαιρνε …
Στο σπίτι οι γονείς μου και οι φίλοι τους μιλούσαν χαμηλόφωνα, για κάποιους πολέμους πρόσφατους, για εξορίες, για συγγενείς που χάθηκαν και μια λέξη που με παραξένευε … τα “ιδανικά” …
Τα χρόνια κυλούσαν αργά τότε σαν καλοκαιριάτικο μεσημέρι και ένας παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός έπαιξε ένα εντυπωσιακό τραγούδι που θεώρησα ότι ήταν το σάουντρακ των ηρώων μου … “επέσατε θύματα αδέρφια εσείς σε άνιση μάχη κι αγώνα…” κι έκλαψα …(αργότερα διαπίστωσα, πόσο προδομένος ήταν και αυτός ο αγώνας).
Ναι μεγάλωσα σε μια κυνηγημένη αριστερή οικογένεια που πότε όμως δεν μου είπαν ότι οι άνθρωποι κρίνονται από την ιδεολογία τους …
Και αυτό ήταν ακόμη ένα “πρόβλημα” στην ενηλικίωση μου, γιατί δεν ξεχώρισα τους φίλους εξαιτίας των δογμάτων τους … και δεν μετάνιωσα ποτέ.
Έχοντας όλα τα προηγούμενα σαν βάση, έψαχνα τα πράγματα από όλες τις πλευρές …
Τα σχολικά και αργότερα τα ακαδημαϊκά βιβλία ιστορίας ποτέ δεν με έπεισαν …
Για αυτά που διαδραματίστηκαν το 1821 με συγκίνησε ο άγνωστος συγγραφέας της “Ελληνικής Νομαρχίας”, μετά ο Κυριακος Σιμόπουλος, ο Κορδάτος, ο Σκαρίμπας, ο Βακαλόπουλος και πολλοί άλλοι.
Έτσι άρχισα να παίρνω απαντήσεις για τον αδικημένο παιδικό μου ήρωα Νικηταρά, να μαθαίνω για το μεγαλείο του Ρήγα του Βελενστινλή, για τον εξανδραποδισμό των Ελληνικών κοινοτήτων της Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας του 19ου αιώνα, για τις αθλιότητες των Βαυαρών, για τα παιχνίδια των Άγγλων τραπεζιτών, για τα πισωγυρίσματα των Ρώσων …
Είδα πως όλοι αυτοί που προβάλλονταν με τίτλους και αξιώματα νικητών της απελευθέρωσης δεν ήταν παρά όργανα μιας διεθνούς σπείρας, με ανταμοιβές σε γη και πλούτη …
Και ψάχνοντας βρήκα την ιστορία να επαναλαμβάνεται κωμικοτραγικά σε κάθε πόλεμο, σε κάθε μάχη …
Και να που πάλι οι απόγονοι και συνεχιστές της εξουσίας, αφού έντυσαν με ονόματα δωσιλόγων και αμφιβόλου ηθικής ψευτοαγωνιστών, τους δρόμους των πόλεων μας, έρχονται με την χλιδή της διαφθοράς να αλλοιώσουν για ακόμη μία φορά την ιστορία, χρησιμοποιώντας τα νέα μέσα με φαμφαρόνικες εκδηλώσεις, ανάλογες του ανύπαρκτου σημερινού Ελληνικού πολιτισμού και γιορτές ανάλογες της αισθητικής τους …
Δεν θέλω να συνεχίσω, αν και θα ήθελα πολλά να πω λόγω ημέρας …
Θέλω όμως απλά να τιμήσω και να αφήσω ένα λουλούδι στους επαναστάτες που απέτυχαν …
Ζήτω η 26 Μαρτίου.
Ζήτω οι επαναστάτες κι ας απέτυχαν.
Σε ένα σύντομο κείμενο θα ήθελα να περιγράψω αυτό εγώ νιώθω για την εποχή εκείνη ... η Φιλική εταιρεία και οι οπλαρχηγοί Κολοκοτρωνης και Οδ Ανδρούτσος Δ. Υψηλαντης μαζί και ο Καποδιστριας ήταν οι ατόφιοι της επανάστασης και σήκωσαν όλο το βάρος - οι καιροσκόποι Μαυροκορδατος, Κωλέττης, Κουντουριώτης και οι παρέα τους ήταν αυτοί που όρισαν προτεκτοράτα και μετά συνεργάστηκαν πήραν δάνεια από έξω, τα μοίρασαν μεταξύ τους εξαγόρασαν όσους από τους άνδρες των οπλαρχηγών μπορούσαν, προκειμένου να τους εξοντώσουν και ... έστησαν το γνωστό ελληνικό κράτος με τις αρχές τους...
Συνεργάτες των καιροσκόπων ο Μακρυγιαννης, ο Παπαφλέσσας και Μαυρομιχάλης ...
Βασικά όλοι οι κοτζαμπασηδες ήταν ενάντια στην επανάσταση και η επίσημη εκκλησία (όχι ο απλός κλήρος) γιατί είχαν προνόμια ... ο αγαπημένος αθυρόστομος Καραϊσκάκης αμφιταλαντεύτηκε ανάμεσα στις φατρίες αλλά στο τέλος πήγε με τον Κολοκοτρωνη και για αυτό οι πρωην φίλοι του αποπειράθηκαν 4-5 φορές να τον εκτελέσουν μέχρι που το κατάφεραν με σφαίρα από πίσω ...
Οι σφετεριστές της επανάστασης μοίρασαν τίτλους ...στρατηγών σε άκαπνους συνεργάτες τους μαζί με γη και σύνταξη, προκειμένου να εξολοθρεύσουν τους γνήσιους αγωνιστές ... Πάνω σε αυτούς στήθηκε η νέα Ελλάδα ... Και τον Κολοκοτρώνη τον φυλάκισαν μόλις αρνήθηκε την σύναψη του δεύτερου δανείου, γιατί κατάλαβε τι έγινε με το πρώτο ...
Οι δε ξένες δυνάμεις έχοντας υπόψη τις συμβουλές του Μακιαβέλη στον Ηγεμόνα ... « είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να στερήσεις την ελευθερία από ανθρώπους που την κατέκτησαν μόνοι τους πολεμώντας, για αυτό ο μόνος τρόπος να τους υποτάξεις είναι η συντριβή τους» ... φρόντισαν τα δέοντα με τους υποτακτικούς τους, που στο τέλος , μετά την ναυμαχία του Ναυαρινου, τους χρησιμοποίησαν ως νέους τοποτηρητές μαζί με τους παλιούς κοτζαμπασηδες (πρωην συνεργάτες των Τούρκων).
Έτσι ο αγώνας για ελευθερία και δικαιοσύνη έγινε ...της ανεξαρτησίας... η καλύτερα αγώνας για νέα εξάρτηση ! ...
Βρε κάτι μου θυμίζουν όλα αυτά ...κάτι ...Χμ ....
ΥΓ: Παράκληση οι ιστορικοί να διαβάσουν λίγο θεωρία της οικονομίας και οι οικονομολόγοι λίγο ιστορία ...η πολύ εξειδίκευση βλάπτει την καθημερινότητα μας.
ΥΓ2: Μετά από κάθε πόλεμο οι νικητές - υποκινητές αφήνουν ίχνη. Δεν έχουμε παρά να διαπιστώσουμε ότι σε λίγες δεκαετίες τον 19ο αιώνα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης ιδρύθηκαν «εθνικά» κράτη, με παράλληλη εμφάνιση και εξάπλωση ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών που ανέλαβαν την έκδοση τοπικού (χάρτινου) χρήματος ...για εξόφληση των «απελευθερωτικών» δανείων ...
Εδώ σταματάω γιατί μετά τον παγκόσμιο πόλεμο της πανδημίας...πάλι μια νέα νομισματική εποχή θα ξημερώσει...και έχω μια αγωνία αν στο μέλλον θα υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι για να εξηγήσουν 200 χρόνια μετά τι έγινε το 2021 ...
Ζητωωω (δεν βάζω τόνο σκόπιμα) Συγνώμη αν υπάρχουν λάθη το κείμενο γράφτηκε ...απνευστί να προλάβω την μέρα «26η Μαρτίου»
Σχόλια