Στις 15 Δεκεμβρίου του 2030 το πρωί, ο Ευτύχης Π. άνοιξε τα μάτια του και το λιγοστό φως της κρεβατοκάμαρας τον τύφλωσε σαν να έβλεπε τρεις ήλιους ταυτόχρονα. Δεν είχε καμιά αίσθηση χώρου και χρόνου, ένιωθε το σώμα του ασήκωτο και το μυϊκό του σύστημα ανυπάκουο, σαν να ξυπνούσε έπειτα από εβδομάδες ή μήνες, σαν να επανερχόταν έπειτα από μακροχρόνιο κώμα.
Την πρώτη αίσθηση της τεράστιας αλλαγής την έδωσε το ίδιο το δωμάτιο. Το χρώμα στους τοίχους, τα σκεπάσματα, τα διακοσμητικά δεν του θυμίζουν τίποτα, κι όταν με τεράστια δυσκολία σηκώνεται απ’ το κρεβάτι και περισσότερο σέρνεται παρά περπατάει μέσα στο σπίτι, αντιλαμβάνεται ότι αυτό δεν έχει και τόση σχέση με το σπίτι όπου κοιμήθηκε το προηγούμενο βράδυ - ή μήπως δεν ήταν το προηγούμενο;. Οι κουρτίνες, τα χρώματα στους τοίχους, έπιπλα, μικροαντικείμενα μη αναγνωρίσιμα, τα κουφώματα κυρίως, όλα αλλαγμένα. Αλλά το σοκ της μεγάλης αλλαγής που έχει μεσολαβήσει το προκαλεί το τοπίο του εαυτού του στον καθρέφτη του μπάνιου: γκρίζα γενειάδα ιερομόναχου, λιγοστά κι άσπρα μαλλιά, μάγουλα κρεμασμένα, μάτια περικυκλωμένα από βαθιές ρυτίδες, ευμεγέθης κοιλιά, μύες κρεμασμένοι στον σκελετό του σαν τσαλακωμένο ρούχο στην κρεμάστρα. «Γέρασα σε μια νύχτα;» αναρωτήθηκε, αλλά έπειτα, επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος μετράει το πέρασμα του χρόνου με μονάδες μνήμης, σκέφτηκε αν αυτό που του συνέβη ήταν ένας βαθύς επιμενίδειος ύπνος, μια πολύχρονη νάρκη σαν του Ριπ Βαν Ουίνκλ, όχι στα βουνά Κάτσκιλ της Νέας Υόρκης, ούτε στο Ιδαίον Αντρον της Κρήτης, αλλά στο ενυπόθηκο διαμέρισμα στο Παγκράτι που το απέκτησε τη δεκαετία του 2000 γι’ αυτόν και την οικογένειά του.
Από τη στιγμή που εδραιώθηκε η υποψία πως μπορεί να του έχει συμβεί κάτι τόσο συγκλονιστικό, το βαρύ σώμα του Ευτύχη άρχισε να κινείται σαν νευρόσπαστο. Πρώτα αναζήτησε ένα τηλέφωνο, την ασύρματη συσκευή του σταθερού, κι όταν κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρχε, έψαξε το κινητό του. Δεν έβρισκε τίποτα που να του θυμίζει κινητό, εκτός από ένα διαφανές και εύκαμπτο παραλληλόγραμμο αντικείμενο που όταν το πήρε στα χέρια του «ζωντάνεψε» κι έγινε μια πολύχρωμη οθόνη, η οποία άρχισε να μιλάει ακατάπαυστα με μια γυναικεία φωνή, «Καλημέρα Ευτύχη, είναι 15 Δεκεμβρίου, 12 το μεσημέρι, έχει ηλιοφάνεια και η θερμοκρασία στην Αθήνα είναι 10 βαθμοί», και ενώ η συσκευή συνέχιζε να απευθύνεται στον άφωνο από την έκπληξη Ευτύχη, στο σπίτι συνέβαιναν αξιοσημείωτες αλλαγές: κάποια φώτα άναψαν, ακούστηκαν βόμβοι συσκευών που ενεργοποιούνταν, ήχος καφετιέρας, άναψε και μια μεγάλη μαύρη οθόνη στον τοίχο που προφανώς ήταν τηλεόραση, γρίλιες ανέβηκαν για να μπει φως, παράθυρα που βρέθηκαν σε ανάκλιση ηλεκτρικά για να αεριστεί ο χώρος, προφανώς αποτελέσματα ενός μυριοστού προγράμματος «Εξοικονομώ» έπειτα από τα πολλά που ο Ευτύχης άφησε αναξιοποίητα λόγω έλλειψης ρευστού, παρά την γκρίνια της γυναίκας του, «…η κυκλοφορία στην πόλη», συνέχισε η φωνή του κινητού «είναι πυκνή, παρατηρείται συμφόρηση ηλεκτρικών ποδηλάτων και τσόπερ σε όλο το μήκος του Παμμέγιστου Περιπάτου από την Κηφισιά μέχρι το Αιγάλεω και μποτιλιάρισμα σε όλο το μήκος της παραλιακής από το Νέο Φάληρο λόγω συνωστισμού στα Mall και στο καζίνο του Ελληνικού, όπου σήμερα γίνεται η μεγάλη κλήρωση για τα 10 εκατομμύρια Lamdacoins, που η ισοτιμία τους χθες έκλεισε στα 205 ευρώ, έχοντας πετύχει αύξηση 30% στη διάρκεια του 2030 που αποχαιρετούμε σε λίγες μέρες…», εδώ ο Ευτύχης αισθάνθηκε ότι κεραυνοβολήθηκε συνειδητοποιώντας για πρώτη φορά τον χαμένο χρόνο. «…Στα σημαντικά γεγονότα της μέρας», συνέχισε η φωνή του κινητού, «Ευτύχη πρέπει να σου θυμίσω ότι στις 2 το μεσημέρι ο πρωθυπουργός Κώστας Μπακογιάννης θα απευθύνει μήνυμα στον ελληνικό λαό», στο σημείο αυτό ο Ευτύχης ένιωσε τα γόνατά του να λυγίζουν, σωριάστηκε ανήμπορος στον καναπέ, ενώ η οθόνη της τηλεόρασης πλημμύριζε με προαναγγελίες της πρωθυπουργικής ομιλίας, και η φωνή στο κινητό συνέχισε να μιλάει ακατάπαυστα, «Ευτύχη, από τον γρήγορο έλεγχο που έκανα σήμερα σε βρίσκω σε εξαιρετική φόρμα, πίεση, σφυγμοί, παλμοί κανονικά, μπορείς να πιεις καφέ, όχι ζάχαρη ούτε στέβια, παρακαλώ, στο ψυγείο υπάρχει χυμός ροδιού και ψωμί που μπορείς να φας με λίγο κατσικίσιο τυρί, αλλά πριν, θυμήσου το σετ τριών χαπιών που είναι στην μπλε θήκη πάνω στον πάγκο της κουζίνας, πάρ’ τα νηστικός. Στο πρόγραμμά σου σήμερα, Ευτύχη, βλέπω τα εξής. Σε μισή ώρα έχεις τηλεφωνικό ραντεβού με εκπρόσωπο της Housekeeper. Εχετε καθυστερήσει τρία ενοίκια και υπάρχει κίνδυνος να χάσετε το δικαίωμα επαναγοράς του σπιτιού σας στα 12 χρόνια μετά την πτώχευση. Κατά τη 1 είναι καλή ευκαιρία να επικοινωνήσεις με την κόρη σου την Ευγενία στην Ισλανδία, διότι φέτος δεν θα καταφέρει να έρθει για Χριστούγεννα. Επίσης, θέλει να σου μιλήσει ο εγγονός σου, ο Ευτύχης, στη Μελβούρνη, είναι καλή ώρα τώρα, γιατί μετά τον βάζουν για ύπνο. Στις 2 διακόπτονται όλες οι επικοινωνίες κι όλες οι συσκευές συνδέονται για τη ζωντανή μετάδοση του μηνύματος του πρωθυπουργού, δεν νομίζω ότι θα κρατήσει πάνω από δέκα λεπτά, οπότε μετά πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνήσεις με τον διαχειριστή του συνταξιοδοτικού σου χαρτοφυλάκιου, δεν έχεις απαντήσει εδώ και καιρό σε ποιες νέες εισαγωγές και αυξήσεις κεφαλαίου του 2031 προτίθεσαι να μπεις, η ασφαλιστική σου μερίδα μένει στάσιμη και αν δεν πάρεις κάποια ρίσκα είναι απίθανο να επαρκεί για σύνταξη το αποθεματικό σου όταν πιάσεις το όριο ηλικίας στα 70 σου. Αν θέλεις, επίσης, μπορείς να μιλήσεις με κάποιον φίλο σου Σωκράτη, εξαιρετικά ενοχλητικός και επίμονος, έχει πάρει εκατοντάδες φορές, λέει ότι ήσασταν μαζί στο συνδικάτο, δεν ξέρω τι είναι αυτό, δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου, κι όταν τον ρώτησα περί τίνος πρόκειται και άρχισε να μου εξηγεί κάτι ακατάληπτα περί μισθωτής εργασίας, του απάντησα -όπως απαντώ εδώ και χρόνια σε όλους τους συγγενείς και φίλους σου, μην ανησυχείς, εκτός από όσους διαγράφτηκαν λόγω βιολογικής λήξης, είναι όλοι ενεργοί στο cloud- ότι ο Ευτύχης που ξέρω εγώ και σταθερά εκπροσωπώ από τότε που υπάρχει το 6G σύμπαν είναι ανεξάρτητος τηλεπαγγελματίας με ατομικό αποταμιευτικό πρόγραμμα σύνταξης και περίθαλψης και στα data του δεν βρίσκω καμιά ένδειξη απασχόλησής του ως μισθωτού ή συμμετοχής του σε συνδικάτο ή γουάτ έβερ, αλλά ο φίλος σου ο Σωκράτης, που δεν ξέρω αν αξίζει να τον διατηρείς φίλο σου και θα σου συνιστούσα να μου δώσεις εντολή διαγραφής του, μου απάντησε με ένα αχαρακτήριστο “άι γαμήσου, ψηφιακή σκατόμυγα” και του το ’κλεισα πριν μου το κλείσει…»
Ενώ ο Ευτύχης άκουγε αποσβολωμένος την ακατάπαυστη φλυαρία της ψηφιακής φωνής, η πόρτα του διαμερίσματος άνοιξε, ακούστηκαν πράγματα να σωριάζονται στο πάτωμα, βήματα, κι απέναντί του, άφωνη, έκπληκτη και γερασμένη στάθηκε η Ιουλία, η γυναίκα του. Πρώτος έσπασε τη σιωπή ο Ευτύχης, με μια ξέπνοη ερώτηση: «Τι έχει συμβεί;» Κι η Ιουλία βρήκε τα λόγια να πει: «Είχες πει να μη σε ξυπνήσουμε με τίποτα. Μόλις άρχισε το δεύτερο lockdown… Επεσες για ύπνο κι είπες να μη σε ξυπνήσει κανείς».
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
(Ο Επμενίδης), μολονότι ήταν κρητικής καταγωγής, είχε μακριά μαλλιά, πράγμα που τον έκανε να διαφέρει στην όψη από τους Κρήτες. Κάποτε ο πατέρας του τον έστειλε στο χωράφι να ψάξει να βρει ένα πρόβατο, κατά το μεσημέρι όμως παρεξέκλινε από τον δρόμο του και κοιμήθηκε σε μια σπηλιά για 57 χρόνια. Οταν ξύπνησε, συνέχισε να ψάχνει για το πρόβατο, πιστεύοντας πως είχε κοιμηθεί μόνο λίγη ώρα. Επειδή δεν το έβρισκε, πήγε στο χωράφι, και καθώς τα έβρισκε όλα αλλαγμένα και το κτήμα να το έχει κάποιος άλλος, γύρισε γεμάτος απορία πίσω πάλι στην πόλη· εκεί, μπαίνοντας στο σπίτι του, συναντούσε ανθρώπους που τον ρωτούσαν ποιος είναι, ώσπου βρήκε τον νεότερο αδερφό του -που τότε ήταν πια γέρος- και έμαθε από εκείνον όλη την αλήθεια. Το πράγμα έγινε γνωστό σε όλους τους Ελληνες, οι οποίοι τον θεωρούσαν πια εξαιρετικά θεοφιλή άνθρωπο.
Διογένη Λαέρτιου, «Βίοι Φιλοσόφων» (Επιμενίδης, 1.109-111)
Σχόλια