Στις 26 Σεπτεμβρίου 1977 ο Στιβ Μπίκο κηδεύεται στο Κινγκς Ουίλιαμ Τάουν. Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1946 στο Ίστερν Κέηπ στη Νότια Αφρική. Σύντομα αναμείχθηκε με την πολιτική. Εγκατέλειψε την ιατρική για να αφοσιωθεί στον αγώνα κατά του απαρχάιντ, ίδρυσε το Κίνημα Μαύρης Συνείδησης το 1969. Το κίνημα καταξιώθηκε στα μέσα του 1970, τότε πολλοί ηγέτες του ANC βρίσκονταν στην φυλακή ή ήταν εξόριστοι.
Η φιλοσοφία του έλεγε ότι η πολιτική ελευθερία μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν οι μαύροι σταματούσαν να αισθάνονται κατώτεροι από τους λευκούς, οι θέσεις του ''τράβηξαν'' το ενδιαφέρον της διεθνής κοινότητας και θεωρείται το σημείο καμπής στην κατάλυση του απαρτχάιντ. Μπορεί να χαρακτηριστεί ακραίος ο τρόπος σκέψης του, πίστευε ότι οι μαύροι δεν μπορούσαν να βασίζονται στη βοήθεια των λευκών, και γι' αυτό θα έπρεπε να αποσυρθούν από κάθε συνεργασία με τις ομάδες των λευκών. Όμως ακραία δεν ήταν η λογική του απαρχάιντ. Ίδρυσε ενώσεις για τους μαύρους και τους Ινδούς και προήδρευσε σε μεγάλα αντικαθεστωτικά κινήματα. Για αυτό μπήκε για τα καλά ''στο μάτι'' των αρχών τςη Νοτίου Αφρικής.
Η κυβέρνηση πρώτη φορά ενήργησε κατά του Στιβ Μπίκο το 1973, περιορίζοντας το κίνημά του και απαγορεύοντας να μνημονεύεται δημοσίως. Τέθηκε σε κράτηση χωρίς κατηγορίες πολλές φορές, μέχρι που συνελήφθη για τελευταία φορά τον Αύγουστο του 1977 σε μπλόκο της αστυνομίας με την κατηγορία της τρομοκρατίας. Στο Πορτ Ελίζαμπεθ ανακρίθηκε στον αστυνομικού σταθμού για 22 ώρες. Η ανάκριση περιελάμβανε βασανιστήρια που τον οδήγησαν σε κώμα. Ειδικά ένα χτύπημα στο κεφάλι φάνηκε πως μοιραίο.
Στην αρχή η αστυνομία δήλωσε ότι πέθανε από απεργία πείνας αλλά αργότερα άλλαξε τον ισχυρισμό της λέγοντας ότι χτύπησε το κεφάλι του σε έναν τοίχο κατά τη διάρκεια συμπλοκής, μη αναιρώντας το τυχαίο του συμβάντος. Υποστηρικτές του Στιβ Μπίκο πίστευαν από την αρχή ότι δολοφονήθηκε σκόπιμα και ότι η αστυνομία προσπαθεί να καλύψει την αλήθεια.
Ο Στιβ Μπίκο πέθανε στις 12 Σεπτεμβρίου και κηδεύτηκε 26 Σεπτεμβρίου 1977. Η κηδεία έγινε στο Κινγκς Ουίλιαμ Τάουν και μετατράπηκε σε διαδήλωση διαμαρτυρίας. Τον αποχαιρέτησαν με υψωμένες γροθιές και συνθήματα πάνω από 20.000 άνθρωποι, στην κηδεία του παραβρέθηκαν διπλωμάτες από 12 χώρες. Η κηδεία του ήταν η έναρξη βίαιων ταραχών που διήρκησαν δύο ημέρες και εξαπλώνονται σε όλη την χώρα. Στα διήμερα επεισόδια η αστυνομία ήταν ιδιαίτερα βίαιη κατά των διαδηλωτών και η αντίδραση ξένων κρατών έντονη.
Στις 14 Νοέμβρη 1977 άρχισε επισήμα η εξέταση της υπόθεσης Μπίκο. Οι μαρτυρίες και το πόρισμα του ιατροδικαστή έδειξε ότι ο Στιβ Μπίκο δολοφονήθηκε μετά από άγρια βασανιστήρια, με υπευθυνότητα της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Αποδείχτηκε ότι ένοχοι για το θάνατό του ήταν πέντε αστυνομικοί, οι οποίοι ζήτησαν και πήραν αμνηστία από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης, που είχε αναλάβει τη διερεύνηση κατηγοριών καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.
Ο φίλος του και δημοσιογράφος Ντέιβιντ Γουντς έγραψε την βιογραφία του Στιβ Μπίκο η οποία ήταν η βάση της ταινίας του Ρίτσαρντ Ατένμπορο ''Cry Freedom'' του 1987. Ο Πίτερ Γκάμπριελ σύνθεσε το τραγούδι ''Biko'', κυκλοφόρησε το 1980, έγινε ύμνος κατά του ρατσισμού και ακουγόταν σε κάθε συναυλία της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο ίδιος ο Πίτερ Γκάμπριελπροσέφερε τα έσοδα από τις πωλήσεις του τραγουδιού στο Κίνημα της Μαύρης Συνείδησης της Νότιας Αφρικής.
Το κείμενο είναι σύνθεση από άρθρα των site: tvxs.gr, mixanitouxronou.gr και edu09.pbworks.com
β.ψ.
Σχόλια