Από το efsyn.gr / YΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ; / Του Γιάννη Καλαιτζή
Από τον αναγνώστη μας κ. Πάνο Αθανασίου λάβαμε την επιστολή που ακολουθεί:
«Τον πολίτη και συγγραφέα Περικλή Κοροβέση παρουσίασαν την περασμένη Τετάρτη οι ομιλητές στο “Μουσείο Μακρονήσου” με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου “Παράπλευρες καθημερινές απώλειες” (εκδόσεις Των συναδέλφων). Προσωπικά θα ήθελα να αναφερθώ στο εικαστικό έργο του Π. Κοροβέση επειδή το γνωρίζουν ελάχιστοι.
Στο περιοδικό “Νέα Τέχνη” (Θεσσαλονίκη 1989, Ιούλιος-Αύγουστος) η τεχνοκριτικός κ. Κατερίνα Καραντή γράφει μεταξύ άλλων: “Οι γονείς του συνέλεγαν αντίκες και παράξενα αντικείμενα μεταξύ των οποίων ο μικρός Περικλής πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Οι αλλόκοτες μορφές, οι μάσκες, το καρναβάλι, η μεταμφίεση θα βρίσκονται πάντα στο έργο του μετέπειτα ζωγράφου. Δαίμονες, φαντάσματα, γκροτέσκες φιγούρες, σατανικές τελετές, σχολιάζουν πρόσωπα και γεγονότα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι μεγάλος θαυμαστής του, παρ” όλο που το πρόσωπό του δεν έχει γλιτώσει τη σάτιρα στους πίνακες του καλλιτέχνη.
Ολο το έργο του δημιουργού μαρτυρεί την έλξη που του ασκεί το απόκοσμο και μακάβριο. Ο Κοροβέσης ταυτόχρονα επιδεικνύει μοναδική ευαισθησία στο φως και στο τοπίο, ενώ η κριτική του ματιά πάνω στα γνωστά χριστιανικά θέματα είναι αποκαλυπτική. Θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, σκηνογραφεί και ντύνει τα έργα του ο ίδιος”.
Από το 1980 επιδίδεται στη χαρακτική, στην οποία προβάλλεται η λεπτότητα του σχεδίου του και μια σπάνια ευαισθησία στην ερμηνεία της φύσης. Ο ίδιος ο Κοροβέσης εξάλλου στο αδημοσίευτο δοκίμιό του “Το προσωπείο του φανταστικού” γράφει: “Χαρακτική, τέχνη του σκαλίσματος, μεταρσίωση του λογικού, προκλητική μηχανή μαγείας, πράξη σατανιστών που πεντοβολά βιτριόλι και πίσσα, την οιστρηλατούν σκοτεινές δυνάμεις και σαρκοβόρα οξέα, τελετή εγκαυμάτων και τομών, τέχνη των Καβείρων αντι-ακαδημαϊκή, τέχνη των γενναίων, των ηδονιστών, τέχνη των παλαβών”.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στα ελληνικά μουσεία το έργο του παραμένει άγνωστο. Πίνακές του εκτίθενται μόνο στα δωμάτια των πολυάριθμων φίλων του. Εδώ, και στο μουσείο “Ενσορ εντ Κόμπανι” της Οστάνδης όπου φιλοξενούνται τρία έργα του.
Αυτά όσον αφορά τον εικαστικό Κοροβέση. Για τη θεατρική του προσφορά θυμίζω τα εξής ολίγα: Στην πόλη του Μεξικού ο μεγάλος θίασος “Ελ Ελεφάντε” περιλαμβάνει στο ρεπερτόριό του τα έργα του Π.Κ. “Τάνγκο Μπαρ” και “Επιχείρηση Ιουδήθ” σε μετάφραση Πόπο Αγιουπάνκι. Ο Ντάριο Φο έχει αφιερώσει τη θεατρική του φάρσα “Μιστέρο Μπούφο” στον Ελληνα συγγραφέα. Κάποτε ο Ινοκέντι Σμογκντουνόφσκι περνώντας απ” τη χώρα μας, ζήτησε (μέσω του Φίλιππα Βλάχου) να γνωρίσει τον Περικλή Κοροβέση. Τον παρακάλεσε μάλιστα να του τραγουδήσει την “μπαλάντα του Μέκι Μέσερ” από την “Οπερα της πεντάρας”.
Για τη δουλειά του στο θέατρο έγραψε στο “Πολιτική του κωμικού” (εκδόσεις «Εργάνη» 2005): “Ονομάζουμε πνεύμα έναν ορισμένο θεατρικό τρόπο σκέψης. Αντί να χειρίζεται τις ιδέες του σαν αδιάφορα σύμβολα ο πνευματώδης άνθρωπος τις βλέπεις, τις ακούει και προπάντων τις βάζει να διαλέγονται μεταξύ τους σαν να ήταν πρόσωπα. Τις βγάζει πάνω στη σκηνή και ανεβαίνει κι αυτός ο ίδιος. Ενας πνευματώδης λαός είναι κι ένας λαός παθιασμένος με το θέατρο. Στον πνευματώδη άνθρωπο υπάρχει κάτι από τον ποιητή, όπως στον καλό φιλαναγνώστη υπάρχουν οι απαρχές ενός κωμικού ηθοποιού”.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία»
Πάνος Αθανασίου
23 Μαΐου 2013
Θήβα
Σχόλια