Από το www.lifo.gr / Συνέντευξη στον Χρήστο Παρίδη
Το "Χ-ΑΡΧΕΙΑ uncensored" είναι ένα βιβλίο για τα συνθήματα των τοίχων των Εξαρχείων. Ο φωτογράφος Τάκης Σπυρόπουλος μέσα στο διάστημα των τελευταίων τριών ετών κατέγραψε με την κάμερα του τα συνθήματα και τα γκράφιτι της πιο μαχόμενης γειτονιάς της Αθήνας. Τα αυθόρμητα και ανορθόγραφα μπογιατισμένα tweets μιας μπερδεμένης και αλλοπρόσαλλης εποχής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί εξηγεί τι τον ώθησε να το κάνει.
Τι σε έκανε να φωτογραφίσεις τοίχους με συνθήματα και γκράφιτι;
Στην αρχή απλά τα μάζευα, με συγκινούσαν και τα συγκέντρωνα. Ουσιαστικά ξεκίνησα να κινητοποιούμαι μετά τη δολοφονία του Αλέξη. Μόλις λίγους μήνες μετά, κάτι μου έλεγε μέσα μου ότι έπρεπε να αρχίσω να καταγράφω όλα αυτά που διατυπώνονταν σε μορφή γκράφιτι και συνθημάτων στα Εξάρχεια.
Αυτό υπήρχε ανέκαθεν όμως…
Υπήρχε ανέκαθεν, αλλά εκείνο το γεγονός ήταν η δική μου αφορμή. Εργάζομαι στην περιοχή και έβλεπα κάποια συνθήματα που μου άρεσαν πάρα πολύ. Καταρχήν έφτιαξα ένα μικρό δείγμα σε λίγα αντίτυπα. Μια πρώτη σοδειά μιας βόλτας για τους φίλους μου και συνειδητοποίησα ότι μπορούσε να λειτουργήσει. Υπήρχε μια αλληλοεπίδραση, μια συνομιλία μεταξύ τους. Άλλοτε ενισχύοντας το ένα σύνθημα το άλλο, άλλοτε προσπαθώντας να απαντήσει το ένα στο άλλο. Όπως όταν κόβεις λέξεις από περιοδικά και φτιάχνεις ένα νέο κείμενο. Νοιώθω σαν να πήρα τις εικόνες τους, γιατί πιο πολύ με ενδιέφερε το λεκτικό, τα συνθήματα και λιγότερο τα ζωγραφισμένα γκραφίτι, για να κάνω ένα μωσαϊκό.
Είναι μόνο πολιτικά τα συνθήματα στα Εξάρχεια;
Πολιτικά, κοινωνικά, ερωτικά, ευφυολογήματα από συγκεκριμένες δεξαμενές είτε αναρχικές είτε ακροαριστερές.
Υπάρχουν αντιφάσεις;
Πολύ μεγάλες. Προσπαθώ να τις βάλω και αντικριστά. Έχω βάλει να συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Κάποιος λέει «Ο μόνος πόλεμος που θα συμμετάσχουμε θα είναι ο εμφύλιος». Απέναντι έβαλα το «Όποιος πολεμά το άδικο πρέπει να προσέξει να μη γίνει κι αυτός άδικος».
Για ποιο λόγο γράφουν όσοι γράφουν; Φαντάζομαι περισσότερο νέοι σε ηλικία.
Ένας φίλος εικαστικός μου έστειλε ένα σύνθημα που λέει «Συγνώμη που γράφω στους τοίχους αλλά δεν με καλούν στα talk shows. Πρόκειται κυρίως για νέους ανθρώπους που νοιώθουν αυτήν την ανάγκη να πιάσουν το δημόσιο χώρο και να εκφραστούν. Αυτό έχει να κάνει και με την πίεση της πόλης και της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.
Είναι έκφραση του ευρύτερου προοδευτικού κυρίως χώρου ;
Αρχίζω να διακρίνω συνθήματα που θυμίζουν και άλλους χώρους. Εξάλλου αυτό που λες «προοδευτικός» χώρος είναι κάτι που δεν είμαι σίγουρος πόσο προοδευτικός είναι…
Υπάρχουν δηλαδή και συνθήματα με ταυτότητα και υπογραφή ακροδεξιά;
Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι μπορεί να παρεισφρέουν και τέτοια σιγά σιγά. Καταρχήν τα γράμματα. Υπάρχει μια σημειολογία χρωματική. Αν είναι κόκκινα γράμματα είναι αριστερός αυτός που το έγραψε, αν είναι μαύρα, είναι αναρχικός. Έχω την υποψία ότι διακρίνω και φασιστικά. Ας πούμε εκείνο που λέει «Είστε 300 είμαστε πολλοί, στο τέλος θα σας φύγει το μουνί» πιθανόν να προέρχεται από ακροδεξιό. Δεν είμαι σίγουρος βέβαια.
Κάποιο αγαπημένο σου σύνθημα;
Με κινητοποίησε πολύ ένα του Καζαντζάκη που λέει « Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω». Μ’ άρεσε πάρα πολύ και ένα άλλο που έβλεπα κάθε μέρα απέναντι μου με το που άνοιγα την πόρτα μου, και που μ’ αυτό ξεκινάω το βιβλίο «Φτάνει πια Αρκετά!!». Επίσης το άλλο «Η δράση αντικαθιστά τα δάκρυα». Αυτά ήταν που μου τριβέλιζαν το μυαλό και πήρα την απόφαση τα τελευταία τρία χρόνια να το ερευνήσω και να το μελετήσω ώστε να συγκεντρώσω το υλικό. Με σκοπό να δείξω τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, γι’ αυτό το βιβλίο είναι δίγλωσσο, πιστεύοντας ότι η κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ότι αυτά που λέγονται και γράφονται στους τοίχους της Αθήνας, αφορά ευρύτερα και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Αν ταξιδεύεις βλέπεις τα πράγματα πιο χαλαρά σε άλλες χώρες, αλλά νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει εδώ αφορά πολύ περισσότερο κόσμο απ’ ο, τι πιστεύουμε. Γι’ αυτό ήθελα να το καταγράψω και να το δείξω.
Απαίτησε κάποιο κόστος βέβαια, που είναι αμφίβολο αυτήν την εποχή να αποδώσει κέρδος….
Είχα την τύχη πριν είκοσι χρόνια να δουλέψω σε τυπογραφείο και έτσι μεγάλο μέρος της δουλειάς έγινε από εμένα τον ίδιο. Επίσης με βοήθησε τελείως αφιλοκερδώς το γραφιστικό γραφείο του καλού φίλου Θοδωρή Λαλάγκα . Όντως κόστισε αρκετά για να γίνει, αλλά δεν μπορούσα να μειώσω το υλικό. Μόνο να προσθέσω μπορούσα, γιατί υπάρχει αρκετό ακόμα υλικό που έχει μείνει απ’ έξω. Θέλησα να κρατήσω την τιμή γύρω στο κόστος του. Δεν περιμένω να κερδίσω, αλλά ούτε διεκδικώ φωτογραφική επιβράβευση. Ένοιωσα την ανάγκη να το κάνω, ελπίζοντας να αφορά τον κόσμο….
Χ-ΑΡΧΕΙΑ uncensored , Τάκης Σπυρόπουλος , Εκδόσεις Ρακοσυλλέκτης
Σχόλια