Αριστερό πόδι μπροστά, δεξί χέρι μπροστά και διαγώνια από πάνω του. Ταυτόχρονα, δεξί πόδι πίσω, αριστερό χέρι πίσω και διαγώνια από πάνω του. Ελάχιστα πιο μετά, δεξί πόδι μπροστά, αριστερό χέρι μπροστά και διαγώνια πάνω του και ταυτόχρονα αριστερό πόδι πίσω, δεξί χέρι πίσω και διαγώνια πάνω του. Ξανά και ξανά. Αμέτρητες επαναλήψεις, ακούραστες επαναλήψεις, διαφορετικές επαναλήψεις. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν υπάρξει πιο διαφορετικές επαναλήψεις. Ξανά και ξανά, ότι πιο αποφορτιστική επανάληψη έχει υπάρξει ποτέ.
Τελευταία ''γυαλίζει'' το μάτι μου, αν δω ένα όμορφο τοπίο στην τηλεόραση, μια γωνιά φύσης με κάτι ιδιαίτερο, στο παλιό περιοδικό στην αίθουσα αναμονής του οδοντιατρείου, αν βρεθώ κάπου με το αυτοκίνητο και έχει μια τοποθεσία που με ''τραβά''. Αμέσως ακούω τα βήματα μου στη γη, νομίζω ότι ανεβαίνουν οι σφυγμοί μου, βλέπω ακόμα και τα ρούχα που φοράω ανάλογα με την κατάσταση του καιρού την στιγμή που βλέπω την εικόνα.
Αν έχει κατηφορικό κομμάτι με φαντάζομαι σαν φίδι που είναι ένα με την γη και σέρνεται πάνω της μειώνοντας όσο πιο πολύ μπορεί τις τριβές, άλλες με φαντάζομαι σαν κύμα νερού που χύνεται καλύπτοντας με το πέρασμά του το μονοπάτι. Αν έχει ανηφόρα φαντάζομαι τον ιδρώτα να κυλά, τα βήματα να μικραίνουν, η ανάσα να βαραίνει και ίσως να έρχεται στην σκέψη μου ο αργός συρτός βηματισμός μιας καμήλας που ανεβαίνει αμμόλοφους στην έρημο.
Όλα χωράν στο τρέξιμο έξω. Μεταμφιέσεις, σκέψεις, κακίες, συζητήσεις, σιωπές, μονόλογοι με φωνή ή χωρίς, κρίσεις, χλευασμός, αυτοχλευασμός. Όλα χωράν έχοντας τάση τακτοποίησης.
Ποια είναι η απόσταση μεταξύ του αριστερού ποδιού με το δεξί χέρι; Ποια είναι η απόσταση μεταξύ των επαναλήψεων; Ποια είναι η απόσταση από σκέψη σε σκέψη όταν τρέχεις; Ποια είναι η απόσταση της εσωτερικής σιωπής με τον διάλογο; Ποια είναι η απόσταση που παίρνεις για αυτά που σε ''τρώνε'' και το τρέξιμο τα λειαίνει σαν λίμα μόλις αγορασμένη; Ποια είναι η απόσταση σκέψης και πράξης;
Λίγο ένα σοβαρό κρύωμα που άγγιξε την πνευμονία, λίγο η μέρα που είναι ακόμα πιο μικρή, λίγο η δυσκολία να ξυπνάω πιο νωρίς για να βγαίνω πριν την δουλειά, λίγο το κρύο που έχει τον δικό του τρόπο να καθηλώνει, έχουν αποτέλεσμα να μειωθούν οι έξοδοι στο βουνό τελευταία. Η μαγιά υπάρχει και είναι καλή, φαίνεται από τις εικόνες που γεμίζουν κάθε τοπίο όταν εμφανίζεται ζωντανά ή αποτυπωμένο σε χαρτί. Κάποιες φορές μπορεί απλά να 'ρθει στη σκέψη. Εξάλλου από εκεί ξεκινάν τα πάντα, αρκεί τα μάτια της σκέψης να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα.
Η απλότητα του τρεξίματος έχει την βάση της στη φυσική ροή της σκέψης, μπορεί και το αντίθετο. Έτσι κυλά το πράγμα, έτσι οι επαναλήψεις δεν μοιάζουν μεταξύ τους και διαφέρουν μέσα από τις ομοιότητες τους δημιουργικά. Βοηθάν και οι συνθήκες που ζούμε. Στα πόδια μας είναι να γίνουν πράξεις....
Σχόλια