«Στους δύσκολους καιρούς ψάχνεις κάθε ίχνος δύναμης που έχεις για να τους αντιμετωπίσεις. Το 1999, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα, έμενα ήδη για τρία χρόνια εδώ και δεν είχα ποτέ ώς τότε την ευκαιρία να μιλήσω με τις γειτόνισσές μου, να ανταλλάξω μια καλημέρα. Με βλέπανε και με τη μαντίλα και δεν μου έδιναν και πολλή σημασία. Εκείνη τη μέρα, που όλοι κατεβήκαμε στους δρόμους, που κουβαλούσε ο ένας τα παιδιά του άλλου, που οι άντρες μας πάλευαν όλοι μαζί να στήσουν τις σκηνές, εκεί εξαφανίστηκε κάθε διάκριση και μιλήσαμε για πρώτη φορά.
«Τότε είχαμε έναν κοινό στόχο: να γλιτώσουμε από το θάνατο. Σήμερα ζούμε πάλι δύσκολες, ίσως και χειρότερες στιγμές με την κρίση. Ζούμε την ίδια καθημερινότητα, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα, έχουμε τις ίδιες ανησυχίες για την ανεργία. Κι έχουμε την αίσθηση ότι ανήκουμε πραγματικά εδώ κι ότι πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία να είμαστε μαζί με όλους όσοι προσπαθούν να καλυτερέψουν την Ελλάδα. Και να είμαστε μαζί στην ίδια σειρά του αγώνα και όχι στις πίσω σειρές, όπως μας θέλουν μερικοί...». Με αυτά τα λόγια, θέλοντας να σταθεί σε όσα μας συνδέουν, η Χάλα Κάρι, ένα νεανικό πρόσωπο που περικλειόταν σε μια μαντίλα, εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Μουσουλμάνων Γυναικών και του Συριακού εκπαιδευτικού συλλόγου Αλμαρίφα, μας προσκάλεσε στη γιορτή για την Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη την ερχόμενη Κυριακή στις 18 Δεκεμβρίου στην πλατεία Κεραμεικού, στο Γκάζι.
Σε Βόλο, Θεσσαλονίκη
Γιορτή που φέρει το συμβολικό τίτλο «μαζί στο +, συζητούμε, συμπράττουμε, συνυπάρχουμε», που φέτος συνδιοργανώνουν ελληνικές και μεταναστευτικές οργανώσεις που συνυπάρχουν στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ενταξης Μεταναστών (ΣΕΜ) του Δήμου Αθηναίων. Ταυτόχρονα με τη σύμπραξη της ΜΚΟ Πράξις, αντίστοιχες γιορτές, που θα ξεκινήσουν στις 11 το πρωί, με θεατρικά δρώμενα, προβολές ντοκιμαντέρ, μουσικές παραστάσεις, βιωματικά παιχνίδια και γευστικά ταξίδια, θα γίνουν ακόμη σε Βόλο (στην παραλία του δήμου - Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) και Θεσσαλονίκη (στο χώρο Block 33).
Για μια «συνεργατική συμβιωτικότητα» που εξασφαλίζουν τα ΣΕΜ, που ήδη λειτουργούν στους μισούς δήμους της χώρας, ως απαραίτητο εργαλείο συμμετοχής για την ουσιαστική ένταξη των μεταναστών, έκανε λόγο ο γ.γ. Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής του υπουργείου Εσωτερικών Ανδρέας Τάκης, αναγνωρίζοντας την προβληματική σχέση μεταναστών-διοίκησης και ευελπιστώντας στην αποτελεσματική εξυπηρέτησή τους με τη νομοθετική ρύθμιση που ενοποιεί τις υπηρεσίες για την έκδοση αδειών παραμονής. Οικοδέσποινα της εκδήλωσης, η Μαρία Κουβέλη, πρόεδρος του Συμβουλίου Ενταξης Μεταναστών (ΣΕΜ) του Δήμου Αθηναίων -ο οποίος λειτουργεί από τον περασμένο Απρίλιο, αναφέρθηκε στο ψήφισμα του Δήμου Αθηναίων έπειτα από εισήγηση του ΣΕΜ υπέρ του νόμου για την κτήση ιθαγένειας από τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται ή τελειώνουν το ελληνικό σχολείο, καθώς και για τα πολιτικά δικαιώματα των μεταναστών, που αμφισβητήθηκε και αποτελεί αντικείμενο δικαστικής διαμάχης.
Χωρίς χαρτιά
Το θέμα των χωρίς χαρτιά μεταναστών έθιξε στη συζήτηση ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Δημήτρης Χριστόπουλος: μιλώντας για τον παραλογισμό που επικρατεί στον Εβρο με τις εντατικές ροές μεταναστών, οι οποίοι κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες, εθίζοντας την εκτελεστική εξουσία στον αγριανθρωπισμό και εξευτελίζοντας τους κρατουμένους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς θα αφεθούν ελεύθεροι, αφού δεν απελαύνεται τελικά ούτε το μισό τοις εκατό απ' όσους συλλαμβάνονται, αντί να απορροφώνται τα εκατομμύρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία υποδομών υποδοχής τους. Αναφέρθηκε επίσης στην πρόσφατη καταδίκη του Βελγίου επειδή επέστρεψε πρόσφυγες στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Συνθήκης Δουβλίνο 2, για να επισημάνει ότι είναι η πρώτη φορά μετά το 1974 που η Ελλάδα εκλαμβάνεται στην Ευρώπη ως χώρα από την οποία μπορεί να προέρχονται πρόσφυγες και να σχολιάσει «έτσι γιορτάζουμε τη μέρα του μετανάστη»... *
enet.gr / ΙΩΑΝΝΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ
Σχόλια