Το αγόρασα το μεσημέρι της Πέμπτης από τον πεζόδρομο στην Καλαμαριά, είπαμε δύο κουβέντες για την βροχή με τον πωλητή, τον κο Περικλή. Έφυγα, περπατούσα καθώς διάβαζα το εξώφυλλο. Τότε ήρθε από που και εγώ δεν κατάλαβα η φράση: "έλα να οργανωθούμε παιδιά.... ".
Σχεδόν στιγμιαία ήρθε η κατανόηση της φράσης. Καθώς χάζευα το εξώφυλλο, από "κάτω" σκεφτόμουν, αναρωτιόμουν για να γίνω σαφής. Πως μπορεί να μάθει περισσότερος κόσμος για το περιοδικό και να το αγοράσει. Πως μπορούμε όσοι το ξέρουμε να μην το κρατάμε μόνο για εμάς αλλά να το μοιραστούμε με άλλους.
Αυτή η σκέψη με ακολουθεί καιρό τώρα σε όλα.
Το μοίρασμα, το άνοιγμα, η συνεργασία τελικά, σε όλα, έτσι κι αλλιώς όλα συνδέονται. Στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο, σκέφτηκε αλλάζει χέρια ή πόδια η μπάλα και μπαίνει στον στόχο. Κι ο Αντετοκούμπο μια πάσα πρέπει να πάρει κι ας κατέβει μόνος του, και ας βάλει καλάθι, μοίρασμα είναι κι αυτό, δεν θα βγει όλο το παιχνίδι έτσι δώσει κι αυτός πάσα, θα μοιραστεί, θα μοιράσει.
Μοίρασμα, μεγάλη υπόθεση, διαιώνιση είναι, όλα είναι όλων αν σκεφτούμε, το δικό μας όμορφο να το μάθουν κι άλλοι, ας το κάνουν και κτήμα τους. Μοίρασμα και στα άσχημα, πως θα το κάνουμε όμορφο το άσχημο αν δεν το ανοίξουμε, πως θα το αλλάξουμε.
Πολλά είπα, Shedia κυκλοφορεί το τεύχος Οκτωβρίου 2024 #126, θυμίζω κοστίζει 5,00 ευρώ από τα οποία τα 2,70 ευρώ πηγαίνουν στον πωλητή.
Μόλις σκέφτηκα, αν σας έκανε κλικ το μέχρι εδώ κείμενο μοιραστείτε το με τον κόσμο, κάποιοι μπορεί να μην γνωρίζουν το περιοδικό και ποιοί είναι οι άνθρωποι με τα κόκκινα γιλέκα.
β.ψ.
Σχόλια