Κι ύστερα ήρθε το δημοψήφισμα, το όχι που έγινε ναι, ή μήπως το προσωπικό ναι που έγινε όχι; Επίσης έφερε ή εφάρμοσε μνημόνιο, όχι μόνο δεν το έσκισε.
Ακούγεται πολύ ότι οι ψηφοφόροι δεν συγχώρησαν αυτή την αλλαγή, ότι τους πρόδωσε, ότι τους έκλεψε. Αυτό ακούστηκε τότε, ακούγεται και τις μέρες μας όσον αφορά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα.
Δεν είναι έτσι.
Όσον αφορά το πρόσφατο και το επόμενο πιθανά αποτέλεσμα, αυτό σχετίζεται με την χλιαρή τελικά αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, με την δαιμονοποίηση του Κυρ. Μητσοτάκη ενώ υπεύθυνη είναι η αντιλαϊκή πολιτική της εκάστοτε δεξιάς, τέλος έχει να κάνει με την ομοιόσταση των συστημάτων εξουσίας τύπου δεξιάς. Τα συστήματα αυτά δουλεύουν με μοναδική μεθοδικότητα, λειτουργούν διαλύοντας οτιδήποτε με χαρακτήρα αριστεράς πάει να διεκδικήσει όχι πρόσκαιρα αλλά σε μόνιμη βάση την εξουσία.
Για να κλείσω, ανέφερα νωρίτερα ότι πολλοί ταυτίστηκαν καθολικά με τον Αλέξη Τσίπρα και "αυτός τους πρόδωσε". Νομίζω ότι σε ένα μη συνειδητό επίπεδο, όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι που ταυτίστηκαν ολοκληρωτικά με τον Τσίπρα βίωσαν μια απόλυτα προσωπική ήττα. Κατάλαβαν ότι ο ηγέτης τους, που ήταν και οι ίδιοι πρέπει να κάνει πίσω ματώνοντας και αυτούς τους ίδιους. Το ίδιο θα έκαναν και οι ίδιοι να ήταν στην θέση του, που ήταν σε ένα φανταστικό επίπεδο, σε μια φαντασιακή πραγματικότητα. Ταυτίζομαι, άρα και εγώ θα μπορούσα να κάνω το όχι του δημοψηφίσματος ναι, άρα και εγώ θα μπορούσα να ψηφίσω ή να εφαρμόσω μνημόνιο.
Άρα θα τιμωρήσω εσένα. Θα βγάλω Μητσοτάκη.
β.ψ.
Σχόλια