Από το f/b Yannis Haris
Με τον Γκορμπατσόφ, οι της ανανεωτικής αριστεράς πάντως, κάποτε ξεντραπήκαμε! Η περεστρόικα και η γκλάσνοστ ήταν ξαφνικά στα χέρια μας δύο ισχυρά νομίσματα για τις συναλλαγές μας στην ιδεολογικοπολιτική αγορά!
Σήμερα, την εποχή που κυριαρχεί η ανιστορική και ανιστόρητη εξέταση του ιστορικού γίγνεσθαι και των πρωταγωνιστών του, αλλά και των υποκειμένων της Ιστορίας γενικότερα, εν κενώ αέρος και προπαντός τεμαχισμένου κατά βούληση, ο Γκορμπατσόφ έγινε η φέτα Ιστορίας με την ταμπελίτσα: "διαφημιστής της πίτσας χατ", όχι αυτός --έστω: και αυτός-- που απέτρεψε έναν πυρηνικό όλεθρο, που προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις και συνέβαλε σε κοσμογονικές αλλαγές, ή βοήθησε να γίνουν δρομολογημένες και αναπότρεπτες κοσμογονικές αλλαγές χωρίς αιματοχυσία έτσι, ο Γκορμπατσόφ περνάει σε αρθρίδια, μισή σελίδα πχ στην ΕφΣυν έναντι 4 του Βοσκόπουλου, ενώ δεν του αφιερώθηκε κανένα πρωτοσέλιδο, ούτε καν της Αυγής, δηλαδή ο Γκορμπατσόφ ούτε τον χώρο ενός τροχαίου δεν έπιασε στις εφημερίδες μας!
που, διάολε, ακόμα και αν ήταν όλο κι όλο ο πράκτορας των ΗΠΑ που διέλυσε (πριν την ώρα της, τη σίγουρη και σίγουρα πνιγμένη στο αίμα ώρα της) τη σοβιετική αυτοκρατορία, ακόμα κι έτσι του έπρεπε άλλη αντιμετώπιση
όχι για καμιά ιστορική δικαιοσύνη, ας ήταν και για την απόλυτη καταδίκη του, μέσα από ιστορική πάντως αποτίμηση, για τη δική μας ιστορική συνείδηση και στοιχειώδη (πολιτική) ηθική.
(ΥΓ. Δεν ξέρω αν καταφέρω να ασχοληθώ εκτενέστερα, όπως θα ήθελα, αλλά στο μεταξύ, επιτρέψτε μου, δεν θα απαντήσω σε σχόλια, θετικά ή αρνητικά, απλώς τα οποιουδήποτε είδους υβριστικά θα διαγράφονται.)
Σχόλια