Στον Ενιππέα με τον Esperos Snowsports Club αφήνοντας πίσω τα της πόλης που βαραίνουν πολλές φορές. Στην φύση με τις αισθήσεις στο φουλ να γεμίζει όχι τις μπαταρίες, την ύπαρξη στο σύνολό της!!!! !
28.05.21
21.05.21
19.05.2021
Θα μπορούσε να πει ο μικρός πρίγκιπας μέσα από το φλυτζάνι μου:
"Και θα στήσω σημαίες στις κορφές μου
για να φαίνονται οι αντοχές μου.... ."
και
"Θα προσπαθήσω να περάσω απ’ τα χρόνια
όπως περνάει απ’ το δρόμο ένα παιδί
φάλτσα σφυρίζοντας και με λυτά κορδόνια
θα φτάσω απέναντι να κλείσω τη γιορτή.... ."
~~~~~
Whether this is your reality or not, this is certainly interesting.
The first 3 words I saw were gratitude, connection and change.
What are the first 3 words you see?
Selfcare / man / breakthrough
10.05.2021
Θεωρώ πως η πιο αέναη η πιο απόκοσμη ώρα στο τρέξιμο δεν είναι ούτε το ξημέρωμα, ούτε τα βαθιά μεσάνυχτα. Η πιο απόκοσμη ώρα είναι όταν φεύγει η μέρα, το φως.
Πάντα σε μεγάλους αγώνες, όταν τρέχω όλη την μέρα κι έρχεται η νύχτα έχοντας μπροστά μου άλλες 4-5 ώρες τρεξίματος, έρχονται όλες οι αμφιθυμίες της ύπαρξής μου. Που πάω; Γιατί πάω; Ναι πάω!!!! ! Μπορώ!!!! ! Μπορώ; Τότε που φεύγει το γνωστό του φωτός κι έρχεται το πολύ συγκεκριμένο (όπου δείχνει ο φακός) άγνωστο της νύχτας.
Η αλλαγή συνθήκης.... .
Κάθε φορά που βγαίνω τέτοια ώρα όπως σήμερα έρχονται όλα αυτά, εκεί που χρειάζεται και δεν χρειάζεται ο φακός με τα πιο φανταχτερά χρώματα στο σβήσιμο τους.
09.05.2021
Εντάξει οκ, πολλοί σήμερα ανέβασαν φωτογραφίες από τις μητέρες τους και πραγματικά χρόνια πολλά.
Αλλά πολλές στιγμές την σημερινή ημέρα σκεφτόμουν Ανθρώπους που έτυχε να δουλέψω μαζί τους τα χρόνια που εργαζόμουν στο ΚΕΘΕΑ σε Παρέμβαση & Ιθάκη, Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Δύσκολες καταστάσεις που πραγματικά χάνει το παιδί την μάνα κι οι ρόλοι χάνουν το νόημα τους το λιγότερο.... .
Για αυτούς τους ανθρώπους το τραγούδι, με την ευχή να έχει μπει το νερό στο αυλάκι μέσα τους.
~~~~~
08.02.2021
Ένας αγώνας είναι πάντα ένας αγώνας. Δηλαδή συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Με διαφορετική έννοια του χρόνου, ειδικά φέτος, λόγω κορονο'ι'ού ο Δρόμος 16 χιλιομέτρων του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Θεσσαλονίκης ήταν λίγο διαφορετικός.
Πάντως η πίεση είναι φοβερό πράγμα, ειδικά όταν δίνεται μόνο απ' τον εαυτό, όταν τρέχεις μόνος δίχως άλλους. Πάντα τρέχοντας σε κάποιον αγώνα οι συναθλητές με την παρουσία τους και μόνο δίνουν πίεση, όταν είσαι μόνος είναι αλλιώς.
Καταρχήν δεν το είχα στο νου μου να πάω να τρέξω, το άφηνα ξανά και ξανά και πήγα σήμερα τελευταία ημέρα διορίας.
Ξέχασα πως είναι ένας αγώνας και μένω στην πίεση, αυτό μου έκανε πολύ εντύπωση σήμερα. Η πίεση που έπρεπε να δώσω και έδωσα.
Βέβαια άλλο η αίσθηση και άλλο το αποτέλεσμα, σαν την αίσθηση που έχουμε με την θερμοκρασία περιβάλλοντος. Έχει 2 βαθμούς και νοιώθουμε -2. Δηλαδή πίεσα να τρέξω όσο λιγότερη ώρα γίνεται, τελικά έτρεξα περισσότερη ώρα από τις 2-3 προηγούμενες συμμετοχές μου. 1:27:45 έγραψε.
Ήταν πανέμορφα με ιδανική για τρέξιμο μέρα, με τον δυνατό αέρα να δροσίζει και να στεγνώνει ταυτόχρονα.
Μπράβο στον ΣΔΥΘ που το σκέφτηκε και το πραγματοποίησε, εύχομαι να 'χε συμμετοχές.
05.05.2021
Παιχνίδια του μυαλού; Του.... . ποιός ξέρει. Ξεκίνησα με αφορμή την πικρή γεύση μιας μπύρας να μοιραστώ κάτι από Σωκράτη Μάλαμα και τελικά κατέληξα εδώ!!!! !03.05.2021
Καλά τα κοκορέτσια, τα αρνιά, τα κατσίκια, τα αυγά, οι ευχές, τα λαϊκά, τα παραδοσιακά, τα σκυλάδικα αλλά ας ακούσουμε και κάτι διαφορετικό.... . για το διαφορετικό και μόνο.... .01.05.2021
~~~~~
Αντί ψαλμών και εκκλησιαστικών ακουσμάτων και τα ρέστα.... . Ένα αγαπημένο άκουσμα για ευχές πολλές, για αμαρτίες μιλάει μέρες που 'ναι.
Να 'μαστε καλά για να 'χούμε Χρόνια Πολλά!!!! !
~~~~~
Σχόλια