Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Η μητέρα του είχε θρακική καταγωγή από τους Νέους Επιβάτες Θεσσαλονίκης και ο πατέρας του Μικρασιάτης από την Κορμίστα Σερρών.
Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1960 περνώντας από τους Olympians και τους Zealot. Το 1975 τραγουδούσε στη "Ρέμβη", μια κοσμική ταβέρνα της Θεσσαλονίκης, όπου είχε σχηματίσει ορχήστρα, κι ο Παπάζογλου τραγουδούσε μέχρι τις 12 τη νύχτα τραγούδια για χορό. Τα πρώτα του τραγούδια, τα Είναι Αργά και Γαλάζια Θάλασσα, τα τραγούδησε ο Πασχάλης. Αργότερα, και για πολλά χρόνια, ο Παπάζογλου συνεργάστηκε με τους Διονύση Σαββόπουλο, Μανώλη Ρασούλη και Νίκο Ξυδάκη. Έγινε ευρέως γνωστός με το δίσκο του Μανώλη Ρασούλη, Η εκδίκηση της γυφτιάς. Από την παραγωγή αυτή του Σαββόπουλου, μαθαίνουμε ότι το παρατσούκλι του ήταν «push-pull», λόγω των τεχνικών του γνώσεων. Χαρακτηριστικό του Παπάζογλου ήταν το κόκκινο φουλάρι που φορούσε στο λαιμό σε όλες του τις εμφανίσεις.
Τραγούδια του τραγούδησαν πολλοί μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές και επίσης στήριξε αρκετούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα στα πρώτα τους βήματα μέσα από το στούντιό του, το Αγροτικόν, στη Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Παπάζογλου συμμετείχε σε πολλούς δίσκους που δημιουργήθηκαν σε αυτό το στούντιο, ως παραγωγός, ηχολήπτης, ενορχηστρωτής και μουσικός.
Το 1993 διαμόρφωσε το πατρικό σπίτι της μητέρας του, στην παραλία των Νέων Επιβατών, σε μπάρ με το όνομα "Bahçe çiflik", το οποίο λειτούργησε o ίδιος μέχρι περίπου το 2003.
Τα πρώτα του τραγούδια τα έγραψε την περίοδο του 1965 και κάποια από αυτά τραγουδήθηκαν από τον Πασχάλη, τον οποίο ο Παπάζογλου αντικατέστησε στους Olympians για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία!
Την δεκαετία του ’70, ο γνωστός τραγουδοποιός μεταβαίνει στην Γερμανία με το συγκρότημα Zealot (Ζηλωτής), ενώ ηχογραφεί κάποια κομμάτια στο Μιλάνο για να τα προωθήσει στον ευρωπαϊκό χώρο.
Το 1976 επιστρέφει στην Ελλάδα και, ένα χρόνο αργότερα, συμμετέχει στο «Αχαρνής ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια», παράσταση που τον φέρνει σε επαφή με τους Διονύση Σαββόπουλο και Μανώλη Ρασούλη.
Οι τρεις μεγάλοι καλλιτέχνες ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Νίκο Ξυδάκη και το 1980 δημιουργούν τον δίσκο - σταθμό της ελληνικής δισκογραφίας, «Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς». «Τρελή κι Αδέσποτη», «Κανείς Εδώ Δεν Τραγουδά», είναι μερικά μόνο από τα 13 κομμάτια που τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα.
Παράλληλα, δημιουργούν το στούντιο «Αγροτικόν» στην Κάτω Τούμπα, όπου «γεννήθηκαν» μερικά από τα «διαμάντια» της ελληνικής μουσικής.
Το 1979 κυκλοφορεί το «Δήθεν» των Ξυδάκη - Ρασούλη, στο οποίο τραγουδά μαζί με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τη Σοφία Διαμαντή, ενώ το 1983 ο Παπάζογλου εμφανίζεται στην Αθήνα με την «Ταχεία Θεσσαλονίκης». Την ίδια χρονιά βγάζει και τον δίσκο «Χαράτσι», που δημιούργησε ολόκληρη σχολή καθώς ενέπνευσε αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς. Μάλιστα, εκτός από την αρχική κυκλοφορία του, ο δίσκος επανακυκλοφορεί στην αγορά το 1988 και το 1996!
Η δισκογραφία του συνεχίζεται με τα «Μέσω Νεφών» (1986), «Σύνεργα» (1991) και «Επιτόπιος Ηχογράφηση» από την συναυλία του στο θέατρο Λυκαβηττού. Παράλληλα, συμμετέχει και σε δίσκους άλλων, όπως οι: «Ρεζέρβα» (1984), «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986 - Σαββόπουλο), «Πότε Βούδας πότε Κούδας» (1986 - Ρασούλης) και «Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά» (1988 - Χατζηδάκης).
Άξιες αναφοράς είναι και οι συνεργασίες του με το Μανώλη Λιδάκη, τη Γλυκερία, τη χορωδία Αιγαίου, τη Σαραγούδα Γιασεμή, τους Παλαιολόγους, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τη Νένα Βενετσάνου, τη Λιζέτα Καλημέρη, την Κατερίνα Σιαπάντα και την Όλγα Δεραινίτη. Ο Παπάζογλου ήταν επίσης εκείνος που έδωσε ευκαιρίες σε σημερινούς καλλιτέχνες να εκφραστούν, όπως οι Σωκράτης Μάλαμας, Ορφέας Περίδης, Μελίνα Κανά και Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
«Αύγουστος», «Ένα Κι Ένα», «Υδροχόος», «Ο Μοναχός Ο Άνθρωπος», «Δεν Είμαι Ποιητής», είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια του που συνεχίζουν να ακούγονται ακόμα και 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία τους.
Ο Νίκος Παπάζογλου ήταν παντρεμένος με την Βαρβάρα με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και την Αδελαΐδα.
Σχόλια