Δείγμα επαφής με το απόκοσμο

Μπορεί να ‘σαι ο χειρότερος άνθρωπος πάνω στην γη, ο πιο μαλάκας, ο πιο άξεστος, απ΄ τη άλλη μπορεί να ‘σαι ο καλύτερος, ο πιο γλυκός, ο πιο ευγενικός, ο πιο ήρεμος. Η αίσθηση όμως είναι η ίδια και κανείς δεν στην αλλάζει, κανείς δεν μπορεί να στην πάρει, κανένας δεν μπορεί να καταλάβει και δεν μπορείς και εσύ να του δώσεις να καταλάβει αν δεν ζήσει ο ίδιος.

Η αίσθηση που βγάζει η αφή κάτω απ’ τα πέδιλα. Δε πα να φοράς τις πιο σκληρές μπότες…. . Νοιώθεις, αισθάνεσαι το χιόνι, όποια ποιότητα κι αν έχει, πολύ παγωμένο, λίγο, ''λαπάς'', ''γυαλί'' έτοιμο να σε ''στείλει'' αν πέσεις…. .

Ο αέρας, σε χαϊδεύει και σε δέρνει την ίδια στιγμή, μπαίνει μέσα σου, παγωμένος,  εσύ με την ύπαρξη και την ενέργεια σου τον διώχνεις ζεστό.

Ο ήχος. Του αέρα όταν είσαι σταματημένος, όταν ανεβαίνεις με το λιφτ, όταν κατεβαίνεις, όταν δρας δηλαδή, όταν βάζεις εσύ την ένταση στον ήχο του.

Ο ήχος. Των πέδιλων πάνω στο χιόνι, βαρύς, κοφτερός, οξύς, απότομος, προκλητικός, λυτρωτικός.

Η ενέργεια του βουνού, της φύσης.

Η απόκοσμη γοητεία του τώρα.

Η απόκοσμη παρουσία του τώρα.

Η χιονοδρομία, το σκι σε φέρνει σε επαφή 

με την απόκοσμη πλευρά του σύμπαντος αν σκεφτούμε.

Κι όλα μένουν μέσα μας για πάντα.

Είτε είσαι το χειρότερο, 

είτε είσαι το καλύτερο πλάσμα πάνω στην γη, ζεις, το ζεις.

Κι η επαφή μ' αυτό το βίωμα δεν έχει επιστροφή…. . 

Γίνεσαι καλύτερος!!!! !

β.ψ.