γράφοντας στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου.....

Τις ημέρες των Χριστουγεννιάτικων γιορτών, κυρίως τις Πρωτοχρονιάς μου αρέσει να ξενυχτάω μόνος. Να βλέπω τηλεόραση, να διαβάζω, να γράφω, να ακούω μουσική, να χαζεύω στο διαδίκτυο.

Με τον τρόπο αυτό νομίζω θα συμμετέχω πιο πολύ, πως θα αγγίξω με το ξενύχτι μου την μαγεία της ''αλλαγής''. Νοιώθω όλη η διαδικασία αλλαγής χρονιάς και γέννησης (εδώ κι αν πρόκειται για αλλαγή), να 'ναι ένα τούνελ με αχνό φωτισμό. Καταφέρνω ή να μεγαλώνω εγώ ή να μικραίνει το τούνελ. Με τον τρόπο αυτό αγγίζω την οροφή του, δεν πρόκειται για απλή οροφή, εδώ μιλάμε για την οροφή του σύμπαντος.

Μπορεί να είμαστε μέρος του σύμπαντος, να το μυρίζουμε, να το γευόμαστε, να το ορίζουμε ίσως κάποιες φορές, αλλά δεν το αγγίζουμε κάθε μέρα, ούτε καν κάθε νύχτα στα όνειρά μας.

Τα ξημερώματα τους τέλους της χρονιάς και της αρχής της νέας αυτό νοιώθω να αγγίζω το σύμπαν.

Όλα είναι κατασκευές μας..... οι τρεις μάγοι, το αστέρι, το σκοτάδι, η γέννηση, το κρύο, τα λαμπάκια, η προσμονή. Σαν τα υλικά ενός σπιτιού.

Όλα είναι κατασκευές μας, ανθρώπινες δηλαδή, όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε και το αποδεχθούμε, τόσο πιο κερδισμένοι θα είμαστε..... Να ζήσουμε να γευτούμε, να απολαύσουμε, να αλλάξουμε τελικά μια κατασκευή που πια δεν προσφέρει ! ! ! ! !
β.ψ.

υ.γ. αποχαιρετισμού 
Την πιο εμφατική στιγμή του χρόνου διάλεξε να φύγει ο Θάνος Μικρούτσικος, στο τέλος της χρονιάς, στο κλείσιμο της, στον θάνατό της.....

Πόσα αφήνει πίσω σε μας που θα μας συντροφεύουν για ΟΛΟΙ μας την ζωή..... 

Ο Θάνος Μικρούτσικος κι η χρονιά..... ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ! ! ! ! !


Σχόλια