Θα μείνω στο σήμερα, στο ‘’εδώ και τώρα’’, στο κέρδος της κάθε ημέρας, της κάθε στιγμής τελικά.
Θα μιλήσω με πραγματικό προσωπικό παράδειγμα.
Περασμένο (γεμάτο) Σάββατο 21.10.19, 24:00 ύπνος, Κυριακή 22.10.19, 04:00 αφύπνιση, 05:10 έναρξη τρεξίματος – προπόνηση, 08:40 λήξη. Υπόλοιπη Κυριακή γεμάτη, σπίτι, οικογένεια με ότι περιλαμβάνει, σεμινάριο α', σπίτι οικογένεια με έντονες και ήρεμες στιγμές και διάφορες δουλειές εκεί, σεμινάριο β', κοινωνικές εκδηλώσεις αργά το απόγευμα, λίγη ώρα όλοι μαζί, ύπνος 22:00 οι μικροί, 23:00 οι μεγάλοι.
Γεμάτη μέρα, πολύ γεμάτη (ας μου επιτρέψετε την αργκό του τίτλου έκφραση μέρα γαμάτη), σαν την ζωή. Πόσα πράγματα έκανα; Πόσα πράγματα έζησα; Πόσο με κούρασαν; Πόσο με ευχαρίστησαν; Πόσο με γέμισαν, Πόσο με πλούτισαν τελικά!!!!!
Η σκέψη αυτή ήρθε συμπυκνωμένη, σε μια μόνο στιγμή, περίπου στις 07:30 – 08:00. Είχε βγει ο ήλιος, τρέχαμε περίπου τρεις ώρες, βλέπαμε χαμηλά την πόλη και τον Θερμαϊκό. Κάποιοι δεν είχαν ξυπνήσει ακόμα και εμείς (τρεις είμασταν) είχαμε ζήσει ήδη τόσα, κι είχαμε μια μέρα ακόμα μπροστά μας για να ζήσουμε κι άλλα!!!!!
Το ‘πα στο ξεκίνημα, είναι τόσο απλό, η άθληση δίνει ζωή, δίνει χρόνο επιπλέον. Το ίδιο και το τρέξιμο, δίνει χρόνο.....
Δεν έχει κάτι περισσότερο ή λιγότερο να πω!!!!!
Είναι τόσο απλό, αρκεί να το κάνεις πράξη, να το ζήσεις δηλαδή.
β.ψ.
Σχόλια