Το παρελθόν μας κυνηγά.....

Ζωγραφιά κ.ψ. 5 1/2 ετών

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το παρελθόν μας κυνηγά. Μακρινό ή κοντινό είναι παρόν, μέσα και έξω μας. Στην καλύτερη περίπτωση δίνει στίγμα, δίνει ρυθμό στην λιγότερο καλύτερη, δίνει εντολές - πράξεις στην χειρότερη.

Το παρελθόν μας κυνηγά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Σκεφτείτε τους δικούς σας ανθρώπους, γονείς και άλλους και δείτε εσάς και τις ''ανεξάρτητες'' συμπεριφορές σας.

Το παρελθόν μας κυνηγά, μακρινό ή κοντινό. 

Ξενογιαννακοπούλου, Τζάκρη, Τζουμάκας, Θεοχαρόπουλος, Παπακώστα, Κουρουμπλής, Γερουλάνος, Θάνος Μωραΐτης, Άγγελος Τόλκας. Και πόσοι άλλοι αν ψάξουμε περισσότερο.

Υπάρχει και παρελθόν που πάντα ήταν παρόν, Γεωργιάδης, Βορίδης.

Πονά το φαινομενικά καλό - ιδεατό παρελθόν που γίνεται όχι κακό αλλά αχαρακτήριστα υπαρκτό παρόν, βλέπε Ψαριανός. (κι έχω ακούσει -χωρίς να έχω επιβεβαιώσει την γνησιότητα- ότι ο Ψαριανός έχει συγγένεια με τον Άρη Βελουχιώτη, τι σχέση θα πει κάποιος έχει αυτό, όλα έχουν την σχέση τους και την ιστορία τους).

Για να κλείνω, το παρελθόν αναδύεται, πάντα θα αναδύεται όταν το παρόν (μας, το προσωπικό) δεν έχει ''θέση'', δεν έχει προσωπική άποψη, όταν δεν έχει ουσία και απλά καλύπτει την ανεπάρκεια, την όποια, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη εμβέλεια απ' την προσωπική μέχρι την πολιτική ζωή.

Από το ξεκίνημα των σκέψεων που αποτυπώθηκαν εδώ μέχρι της τελική μορφή του κειμένου, μεσολάβησε η παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. ''Υπηρέτης δυο αφεντάδων'' του Κάρλο Γκολντόνι (1707-1793). Αναφέρετε στο κείμενο από έναν μασκαρεμένο από γυναίκα σε άνδρα υπηρέτη: ''Απέναντι στους μηχανισμούς της εξουσίας όλοι είμαστε αδύναμοι.'' 

Και το παρελθόν σκέφτομαι έχει εξουσία, η μας καταπίνει ή το καταπίνουμε.

Εκτός.....
β.ψ.

Σχόλια