Haidou Trail Party 2018 / Ο κύκλος δεν κλείνει


Ότι κι αν λέμε οι κύκλοι πάντα είναι σε κίνηση, αυτό ορίζει η ίδια η φύση τους. Σχηματικά αν το δούμε ο κύκλος είναι μια συνεχόμενη κίνηση, είτε η ρόδα του αυτοκίνητου ή του ποδηλάτου κινείται, είτε όχι, είναι σε τροχιά κίνησης. Αυτή είναι η φύση της φοράς τους. Ακόμα και πάνω στην περίμετρό του κύκλου αν σταθεί κάποιος ή κάτι σταθερό η τάση της κίνησης (η ακολουθία) είναι ο κύκλος, η κίνηση δηλαδή. Δεν έχει σημασία το μπροστά ή το πίσω η κατεύθυνση δηλαδή. Αν σκεφτούμε ακόμα και το μέσα στον κύκλο είναι κίνηση....

Ο κύκλος δεν κλείνει, απλά υπάρχει και ορίζει το πέρασμα ή τα περάσματα, το επίπεδο από το ένα στο άλλο και άλλα. Ο κύκλος εισαγάγει. Σκεφτείτε ένα μεγεθυντικό φακό (κυκλικός κι αυτός), εισαγάγει ''υλικό'' και δίνει πληροφορία, περνά σε ένα άλλο επίπεδο διαφορετικό η γενικότερη κατάσταση της στιγμής. 

Ο κύκλος πάντα είναι πέρασμα και αυτό νοιώθω να ‘ναι νομοτελειακή κατάσταση. Στο σώμα μας το αίμα κάνει κύκλους και δίνει ζωή, διατηρεί την ζωή. Ο κύκλος δεν κλείνει, αλλάζει το επίπεδο και αυτό είναι ακατανόητο και δύσκολο στην σύλληψή του, χρειάζεται ακόνισμα της αντιληπτικής ικανότητας. 

Σκέψεις μετά από το Haidou Trail Party.

Βγήκε με πολύ κόπο και πολύ πόνο, μ’ ακολουθεί ο πόνος τους τελευταίους μήνες σταθερά και έντονα. Εκεί που οι στόχοι – κατασκευές σε κάνουν να νοιώθεις ακίνητος βλέπεις ότι έφτασες την γραμμή του τερματισμού και κατανοείς την κίνηση τελικά. Πόσα έχει να διδάξει ο κύκλος του πόνου και πόσα έχει(ς) να (ανα)καλύψει(ς).... 

Το μοναδικό σημείο που δεν ένοιωσα πόνο το περασμένο Σάββατο ήταν όταν βγήκα εκτός διαδρομής κάποια στιγμή για περίπου 20’ . Δεν σταμάτησε ο πόνος όταν κατάλαβα ότι χάθηκα, αλλά κατάλαβα ότι χάθηκα γιατί σταμάτησε ο πόνος, η σκέψη καθάρισε και ένοιωσα την διαδρομή και την φύση καλύτερα. 

Ο κύκλος, ο πόνος κι η λάσπη. 

Δεν θα γίνει λάσπη αν δεν πέσει καθαρό νερό, δεν θα πονέσεις αν δεν κινηθείς, αν δεν συνεχίσεις το κύκλο σου, αν δεν περάσεις ακόμα έναν κύκλο, ακόμα ένα άλλο επίπεδο, αν δεν δεις το κύκλο σαν ένα είδος φακού μεγεθυντικού που εσύ δημιουργείς. 

Πολλά είπα, ίσως να ακούγονται ''μπερδευτικά''. Ο αγώνας είναι ισάξιος των άλλων δύο της οικογένειας Rout. Δύσκολο 24άρι, μου φάνηκε το λιγότερο ιδιαίτερος και δεν νοιώθω να αποτυπώνει αυτό το ''ιδιαίτερα'' την γενικότερη αλήθεια, αλλά την προσωπική μεγεθυντική δημιουργία μέσα από το βίωμα. 

Η λάσπη (που 'χε μπόλικη προχθές) λερώνει και χτίζει όμως, ο πόνος ακινητοποιεί ή δείχνει τον δρόμο της δράσης.... 

Κι ο κύκλος υπάρχει και υπάρχουμε.... 

β.ψ.



Σχόλια