Διάλογος για σεμινάριο θεραπευτών



Προπονητής: Συγχαρητήρια τα πήγε πάρα πολύ καλά.
Μπαμπάς (εγώ): Κέρδισε;
Προπονητής: Σ' αυτούς τους αγώνες σημασία έχει η συμμετοχή και πως στέκεται μέσα στον αγώνα.
Μαμά: Ε!!! βέβαια η συμμετοχή μετράει.
Προπονητής: Και η καλή παρουσία.

Και είναι έτσι τα πράγματα, η πραγματικότητα είναι κάπου στην μέση. Πολλές φορές όσα σεμινάρια κι αν έχουμε κάνει, όσο και αν έχουμε ''δουλέψει'' με τον εαυτό μας, ο ρόλος, το συναίσθημα δεν μαζεύεται το άτιμο και πετάγεται. Κι ευτυχώς έρχεται ο προπονητής και τα βάζει στην θέση τους τα πράγματα, στην προκειμένη περίπτωση σαν άλλος θεραπευτής.

Έτσι είναι, όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε, κι όσο μαθαίνουμε μεγαλώνουμε. Αρκεί να έχουμε διάθεση να μάθουμε, να ακούσουμε, να δεχθούμε τελικά.

β.ψ.

Σχόλια