Χίτλερ και υπάνθρωποι (μετανάστες)

Από το efsyn.gr / ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ / του Περικλή Κοροβέση
Ολοι μας διά γυμνού οφθαλμού διαπιστώνουμε πως στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί μετανάστες. Και όταν λέμε μετανάστες, εννοούμε αυτούς που έχουν άλλο χρώμα από μας. Τους μετανάστες από το πρώην Ανατολικό Μπλοκ δεν τους καταλαβαίνουμε ότι έρχονται από μια άλλη χώρα. Εκτός αν τους ακούσουμε να μιλούν μια άλλη γλώσσα που δεν ξέρουμε τι είναι. Και οι γλώσσες έχουν ιεραρχία. Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχωρίσει τα κορεάτικα από τα βιετναμέζικα; Αλλά όσον αφορά τα γαλλικά ή τα αγγλικά, τα αναγνωρίζουμε και έρχονται πρώτα στην επετηρίδα. Δεν τα συνδέουμε με κάποιον αιματοβαμμένο ιμπεριαλισμό, αλλά τα εκλαμβάνουμε ως γλώσσες πολιτισμού και κουλτούρας. Είναι αλήθεια πως οι γειτονιές μας δεν είναι όπως τις είχαμε συνηθίσει. Η κάθε πλατεία έχει και τη δικιά της φυλή. Και αυτό μας ενοχλεί. Ξέρω ανθρώπους από τον δικό μου χώρο υποτίθεται αριστεροί και καλλιεργημένοι- που προτιμούν την Πατησίων από την Αχαρνών. Η οδός Πατησίων διατηρεί ακόμα κάποια μαγαζιά λίγο ψευτολούξ, ενώ η Αχαρνών έχει καταληφθεί από μετανάστες.

Οντως αυτή η άγρια μετανάστευση αποτελεί ένα πρόβλημα. Αλλά σε κάθε πρόβλημα υπάρχει και μια λύση. Υπάρχει η φασιστική λύση: «Να τους σκοτώνουμε πριν μπουν στα σύνορά μας». Αλλά ήδη έχουν σκοτωθεί πάνω από είκοσι χιλιάδες άνθρωποι στην προσπάθειά τους να μπουν στο φρούριο της Ευρώπης. Αυτό δεν εμπόδισε σε τίποτα το μεταναστευτικό κίνημα, που χρόνο με τον χρόνο όλο και μεγαλώνει. Το ερώτημα είναι αλλού: Γιατί φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι από τη χώρα τους; Ποιος Ελληνας θα άφηνε το ωραίο του χωριό και τους τάφους των γονιών του για να πάει να δουλέψει στην Καμπότζη; Μόνο όταν υπήρχε πείνα ή πόλεμος ή και τα δύο μαζί. Εδώ είναι η αιτία της μετανάστευσης.

Ας θυμηθούμε μερικές από τις συμφορές της ανθρωπότητας. Ο Λεοπόλδος ΙΙ του Βελγίου έσφαξε 10 εκατομμύρια Κονγκολέζους. Στον πόλεμο της Μπιάφρας είχαμε ένα εκατομμύριο νεκρούς. Οι Αρμένιοι είχαν 1,2 εκατομμύρια θύματα. Ο ιαπωνικός μιλιταρισμός εξόντωσε 3-4 εκατομμύρια ανθρώπους με το σύστημα των τριών «Ο»: «Σκοτώστε Ολους, καύτε Ολα, λεηλατήστε Ολα». Τα σοβιετικά γκουλάγκ απέδωσαν 9 εκατομμύρια νεκρούς. Και οι εκτελέσεις των ναζί, με όπλα ή με πείνα, έφτασαν στα 9 εκατομμύρια. Και δεν μιλάμε για μάχιμους. Οταν βρίσκεσαι σε αυτήν την κατάσταση, έχεις άλλον δρόμο από την προσφυγιά; Αυτοί που αντιστέκονται πάντα είναι λίγοι. Οι πολλοί θέλουν να σωθούν και να μη γίνουν μάρτυρες. Και φτάνουμε στα στρατόπεδα εξόντωσης των ναζί. Ο Χίτλερ, μέχρι το 1941, δεν ήθελε να κάψει τους Εβραίους. Επειδή τους θεωρούσε κατώτερη φυλή, μετανάστες, ήθελε να τους μαζέψει όλους και να τους στείλει ή στη Μοζαμβίκη ή στη Σοβιετική Ενωση, αν την κατακτούσε.

Ο Χίλτερ ήθελε ένα «κράτος-γκέτο» για τους Εβραίους. Και έχει πολλές ομοιότητες το σχέδιο του Χίτλερ με τη μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε. Από το 1933 μέχρι τον Οκτώβριο του ’41 όλοι οι Εβραίοι είχαν το δικαίωμα να φύγουν από τη χώρα νόμιμα. Οι ναζί θεωρούσαν τους Εβραίους ξένο σώμα. Και τους έδιωχναν. Ο αριθμός των Εβραίων που εγκατέλειψαν τη Γερμανία ήταν 537.000. Και αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία. Στην πραγματικότητα πρέπει να ήταν περισσότεροι. Για τις εξοντώσεις ποτέ δεν έχουμε ακριβή στοιχεία. Γιατί η ζωή του άλλου, του κατώτερου, δεν μετράει. Τα επίσημα στοιχεία που έχουμε για την εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας είναι 27.000 θύματα. Αλλά εκπρόσωποι της Κομμούνας υπολογίζουν τους νεκρούς σε 100.000. Στους ελέγχους που έκαναν οι Βερσεγιέζοι, κοιτούσαν τα χέρια. Αν ήσουν χειρώνακτας και είχες κάλους στα χέρια, αυτό σήμαινε θανατική ποινή χωρίς δίκη. Και δεν έμεινε εργατικό δυναμικό. Και το έφεραν από τις αποικίες. Και η Γαλλία θεωρήθηκε χώρα ασύλου.

Το 1941 ο Χίτλερ επινόησε την «τελική λύση«. Με τα στρατόπεδα εξόντωσης που δημιούργησε (Αουσβιτς, Τρεμπλίνκα, Μπέλζεκ και πολλά άλλα) είχε τη δυνατότητα να σκοτώνει χιλιάδες κάθε μέρα. Και στόχος του ήταν να κάψει στους φούρνους 11 εκατομμύρια Εβραίους από όλη την Ευρώπη. Βλέπετε κάποια συγγένεια στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης με αυτήν του Χίτλερ, τουλάχιστον στο πρώτο της μέρος; Με τους «λαθρομετανάστες» ή τους υπανθρώπους; Δεν έχουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες σε όλη την Ευρώπη; Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Οι φούρνοι; Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στα δικά μας. Η Ελλάδα έχει δυο λύσεις. Η πρώτη είναι να βγάλει την υπογραφή της από τις συμβάσεις του Δουβλίνου και να αφήσει τους μετανάστες να πάνε εκεί που επιθυμούν. Η δεύτερη λύση είναι να τους δει σαν πραγματική επένδυση, μια που τα χέρια τους παράγουν πλούτο. Η περιουσία μας είναι η χώρα μας. Και μας λείπουν τα χέρια για να την κάνουμε να ανθήσει. Αντίθετα, την πουλάμε και κανείς δεν εξεγείρεται.

Σχόλια