Σόλων, Λουκάς, Λουκάνικος, με αφορμή την αναχώρηση του Μητσάρα

Κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία όσο τυχαία και αν φαίνονται. Τυχαία και ανεξήγητα, ή καλύτερα μη τυχαία και συγχρονισμένα ανεξήγητα. Πέθανε ο Λουκάνικος και σχεδόν μαζί και ο Μητσάρας. Συμπαντική διπλή αναχώρηση δυο μορφών του πεζοδρομίου.

Νομίζω ότι ο Μητσάρας έγινε γνωστός την δεκαετία του '90, όταν φαίνονταν η μορφή του πίσω πάντα από ''σημαντικά'' πρόσωπα της εποχής την στιγμή που έκαναν δηλώσεις. Μετά σαν να ωρίμασε ο ίδιος και να κατάλαβε την ''σημαντικότητα'' των ανθρώπων που στέκονταν μπροστά του και ξεκίνησε να εκφράζεται με τα μηνύματα των πλακάτ που κρατούσε.

Ήρθε στην σκέψη μου η εικόνα του σαν να 'ναι ένας απ' τους δύο ήρωες απ' το παρελθόν. Ο Σόλων κι ο Λουκάς, τους θυμάστε; Σκέψη στην σκέψη, σαν ο Λουκάνικος να 'ταν ο Λουκάς και ο Μητσάρας ο Σόλων ή το αντίστροφο. Το κοινό, οι εποχές, τώρα και χθες.

Ο Σόλων, ο Λουκάς, ο Λουκάνικος, ο Μητσάρας. Απλά πράγματα, δίχως επώνυμο. Πουθένα δεν βρήκα το επώνυμο του Μητσάρα όσο έψαξα στο διαδίκτυο, δεν έχει σημασία θα πείτε, κι έτσι είναι. Μόνο ένα όνομα, όπως Ελπίδα ας πούμε.

-Για δες εκείνη την όμορφη κοπέλα που περνά Λουκά

-Πως την λένε Σόλων;

-Ελευθερία Λουκά, Ελευθερία...

β.ψ.