Τρέχοντας / Μικρές μικρές αποστολές / Έβδομο μέρος

Έκτος / 1ος Ορεινός Αγώνας Ξηρολίβαδου 09.01.2011
Αν έλεγα ότι μεγάλωσα σε βουνό, τότε η περιοχή που έγινε ο 1ος ορεινός αγώνας Ξηρολίβαδου, αλλά και η ευρύτερη περιοχή του Βερμίου θα 'ταν αυτή. Δεν γίνονταν να μην τρέξω εκεί. Θυμήθηκα την διαδρομή που 'χαμε κάνει πριν πολλά χρόνια σε καλοκαιρινή προετοιμασία με προπονητή τον Άκη Αμοιρίδη, από το Σέλι στο Ξηρολίβαδο. 

Πρέπει να 'μουν 14 ετών. Ξεκινήσαμε απ' το καταφύγιο του Σ.Χ.Ο. Βέροιας στο Σέλι, ανεβήκαμε την πλαϊνή, στο υδραγωγείο και μετά χαθήκαμε σε συνεχόμενα ανεβοκατεβάσματα. Θυμάμαι σαν τώρα τις μιμητικές ασκήσεις σλάλομ που μας έβαζε ο Άκης και κάναμε, ανάμμεσα απ' τις φτέρες, γλυστρούσαμε, πέφταμε και μετά συνεχίζαμε. Δεν θυμάμαι πόσες ώρες κάναμε, θυμάμαι όμως στο τέλος το μεγάλο ισιάδη στο Ξερολίβαδο και τους γονείς που 'χαν έρθει για να μας ανεβάσουν ξανά στο Σέλι.

Αυτό είναι το τρέξιμο στο βουνό, (αν προτιμάτε και αυτό είναι το τρέξιμο στο βουνό), πράγματα που έρχονται συνεχώς όταν το επιτρέπουμε. 

Όσον αφορά την ημέρα του αγώνα, θυμάμαι τις ιδανικές για τρέξιμο συνθήκες, με άψογη θερμοκρασία, και αισθητή όμως την απουσία χιονιού. Το υπόλοιπο κλίμα ήταν ίδιο με όλους τους αγώνες που έχουν μεγάλο αριθμό συμμετοχόντων. Και είναι το σημείο εκείνο που σταματά η δική μου κοινωνικότητα και οι φωνές, η μουσική και η κάθε είδους πλάκα για την πλάκα γίνεται κούραση στα αυτιά. 

Όμορφη διοργάνωση, όμορφος μικρός αγώνας που θα προτιμούσα να μείνει χειμωνιάτικος.

συνεχίζεται...

β.ψ.

Σχόλια