Από το enet.gr /άρθρο της Αλεξάνδρας Καππάτου ψυχολόγου-παιδοψυχολόγου
Ολο και πιο συχνά ακούμε για κρούσματα βίας, εκφοβισμού, ρατσισμού, στα σχολεία. Οι γονείς δεν ξέρουν τι να κάνουν, αρχίζουν και ψάχνουν τι μπορεί να συμβαίνει στο παιδί τους, αν είναι καλά, αν τον πειράζουν, γιατί είναι έτσι, γιατί δεν μιλάει. Τις περισσότερες φορές βγάζουμε μόνοι μας τα συμπεράσματά σας, ρίχνοντας εύκολα το μπαλάκι στην ηλικία, στο σχολείο, έτσι είναι επιθετικός και νευρικός.
"Πολύ συχνά οι μαθητές αποσιωπούν αυτό που τους συμβαίνει γιατί δεν θέλουν να εμπλέξουν τους γονείς τους είτε επειδή ντρέπονται είτε επειδή φοβούνται. Έτσι, υποφέρουν σιωπηλά.
Αν διαπιστώσετε κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού, τότε ίσως θυματοποιείται στο σχολείο.
Σ' αυτήν την περίπτωση, το παιδί μπορεί να κάνει κάτι από τα εξής:
- γίνεται επιθετικό ή υπερβολικά ανήσυχο
- εκφοβίζει ή θυματοποιεί άλλα παιδιά ή τα αδέλφια του
- φοβάται να χρησιμοποιήσει το κινητό του
- κάνει αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο, ή καθυστερεί να πάει ή αργεί να επιστρέψει στο σπίτι ή έχει μειωμένη διάθεση να πάει στο σχολείο ή αρνείται να πάει στο σχολείο με πρόσχημα κάποια αδιαθεσία ή αρνείται να συμμετέχει σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες
- σχεδόν καθημερινά πηγαίνει από διαφορετικό δρόμο στο σχολείο
- συχνά χάνει τα πράγματά του
- έχει σημάδια στο σώμα του ή έχει σχισμένα ρούχα
- σας ζητά συχνά χρήματα γιατί λέει ότι έχασε τα δικά του
- έχει εφιάλτες
- πέφτει η σχολική του επίδοση
- απειλεί ν' αυτοκτονήσει".
Σχόλια