Της στιγμής / Κανίβαλος

Έτρεχα στο βουνό, με πήρε η νύχτα, είχα φακό μαζί μου και ήμουν μια χαρά. Κάποια στιγμή όπως έτρεχα είδα στα δεξιά μου ένα λαγό, σταμάτησα, δεν έφυγε απλά με κοιτούσε, ύστερα έφυγα εγώ.

Δεν ξέρω αν σιχαίνομαι τα όπλα, σίγουρα τα φοβάμαι. Παρόλα αυτά σκέφτηκα πως αν ήμουν κυνηγός θα μπορούσα να τον σκοτώσω.

Κανίβαλοι είμαστε οι άνθρωποι.

β.ψ.

Σχόλια