Σήμερα είχα ραντεβού με έναν ψυκτικό για να μου αλλάξει τον χαλασμένο θερμοστάτη του ψυγείου στο σπίτι. Επειδή θα ερχόταν από την πόλη και θα είχε κι άλλες δουλειές στο πρόγραμμά του, ξεκίνησα κι εγώ το δικό μου πρόγραμμα κανονικά και περίμενα ταυτόχρονα το τηλεφώνημά του.
Πράγματι, κατά τις 11 και ενώ είχα βάλει μια τεράστια φωτιά στο χωράφι κι έκαιγα τα κλαδέματα των λιόδεντρων, να τος και παίρνει τηλέφωνο. Τον κατατοπίζω για το πού ακριβώς πέφτει το χωράφι και σε λίγο έρχεται. Του δίνω το κλειδί του σπιτιού, του δίνω και οδηγίες για το πώς θα το βρει, του επισημαίνω πως έχει και μια κόκκινη σημαία στο μπαλκόνι και φεύγει. Εγώ μένω ήσυχος πως η δουλειά θα γίνει όπως πρέπει και συνεχίζω το κάψιμο.
Πράγματι, μετά από κάνα μισάωρο με ξαναπαίρνει τηλέφωνο και μου λέει πως τελείωσε τη δουλειά και πως αφήνει τα κλειδιά μου στην σκαλότρυπα, δίπλα στην πόρτα, για να μην ξανάρχεται στο χωράφι.
Σαν τελείωσα κι εγώ με τις φωτιές και γύρισα σπίτι, πήγα κατευθείαν στην τρύπα για να πάρω τα κλειδιά και να ανοίξω την πόρτα αλλά δεν υπήρχαν. Τον ξαναπήρα τηλέφωνο και με διαβεβαίωσε ότι τα άφησε εκεί και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην είναι, μάλλον δεν τα βλέπω και να ψάξω καλύτερα. Με τα πολλά και ενώ η συνομιλία μας προχωρούσε, μαζί και η έρευνά μου, καταλάβαμε πως είχε μπει σε άλλο σπίτι και είχε αλλάξει τον θερμοστάτη σε άλλο ψυγείο! Και πως το κλειδί του σπιτιού μου άνοιξε κανονικά την πόρτα του άλλου σπιτιού!
Ξαναγύρισε ο άνθρωπος πίσω και επιβεβαιώσαμε το απίστευτο γεγονός! Είχε ανοίξει με το κλειδί μου και δίχως καμία προσπάθεια, την πόρτα ενός σπιτιού, του οποίου η φίλη ιδιοκτήτρια δεν μένει στο χωριό τους χειμώνες κι είχε αλλάξει τον θερμοστάτη από το ψυγείο της, το οποίο βεβαίως δεν ήταν χαλασμένο!
Της αφήσαμε φυσικά τον καινούριο θερμοστάτη και βάλαμε έναν άλλον στο δικό μου ψυγείο
Την έγραψα αυτή την μικρή όμορφη σημερινή ιστορία για να προκαλέσω την φαντασία σας να σκεφτεί τι θα συνέβαινε, αν μπορούσε να είχε εκτυλιχθεί σε μια μεγαλούπολη όλο αυτό. Ευχαρίστως θα διαβάσω, και όλοι οι επισκέπτες του ιστότοπου υποθέτω, τις υποθετικές και φανταστικές ιστορίες σας
Σε λίγο ξεκινάμε καζάνισμα διήμερο. Διακόσια κιλά σύκα περιμένουν στα βαρέλια για να γίνουν σούμα. Όσοι πιστοί πότες δηλώστε συμμετοχή στο απόσταγμα. Και Κυριακή Αθήνα.
Γιάννης Μακριδάκης
συγγραφέας
Πράγματι, κατά τις 11 και ενώ είχα βάλει μια τεράστια φωτιά στο χωράφι κι έκαιγα τα κλαδέματα των λιόδεντρων, να τος και παίρνει τηλέφωνο. Τον κατατοπίζω για το πού ακριβώς πέφτει το χωράφι και σε λίγο έρχεται. Του δίνω το κλειδί του σπιτιού, του δίνω και οδηγίες για το πώς θα το βρει, του επισημαίνω πως έχει και μια κόκκινη σημαία στο μπαλκόνι και φεύγει. Εγώ μένω ήσυχος πως η δουλειά θα γίνει όπως πρέπει και συνεχίζω το κάψιμο.
Πράγματι, μετά από κάνα μισάωρο με ξαναπαίρνει τηλέφωνο και μου λέει πως τελείωσε τη δουλειά και πως αφήνει τα κλειδιά μου στην σκαλότρυπα, δίπλα στην πόρτα, για να μην ξανάρχεται στο χωράφι.
Σαν τελείωσα κι εγώ με τις φωτιές και γύρισα σπίτι, πήγα κατευθείαν στην τρύπα για να πάρω τα κλειδιά και να ανοίξω την πόρτα αλλά δεν υπήρχαν. Τον ξαναπήρα τηλέφωνο και με διαβεβαίωσε ότι τα άφησε εκεί και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην είναι, μάλλον δεν τα βλέπω και να ψάξω καλύτερα. Με τα πολλά και ενώ η συνομιλία μας προχωρούσε, μαζί και η έρευνά μου, καταλάβαμε πως είχε μπει σε άλλο σπίτι και είχε αλλάξει τον θερμοστάτη σε άλλο ψυγείο! Και πως το κλειδί του σπιτιού μου άνοιξε κανονικά την πόρτα του άλλου σπιτιού!
Ξαναγύρισε ο άνθρωπος πίσω και επιβεβαιώσαμε το απίστευτο γεγονός! Είχε ανοίξει με το κλειδί μου και δίχως καμία προσπάθεια, την πόρτα ενός σπιτιού, του οποίου η φίλη ιδιοκτήτρια δεν μένει στο χωριό τους χειμώνες κι είχε αλλάξει τον θερμοστάτη από το ψυγείο της, το οποίο βεβαίως δεν ήταν χαλασμένο!
Της αφήσαμε φυσικά τον καινούριο θερμοστάτη και βάλαμε έναν άλλον στο δικό μου ψυγείο
Την έγραψα αυτή την μικρή όμορφη σημερινή ιστορία για να προκαλέσω την φαντασία σας να σκεφτεί τι θα συνέβαινε, αν μπορούσε να είχε εκτυλιχθεί σε μια μεγαλούπολη όλο αυτό. Ευχαρίστως θα διαβάσω, και όλοι οι επισκέπτες του ιστότοπου υποθέτω, τις υποθετικές και φανταστικές ιστορίες σας
Σε λίγο ξεκινάμε καζάνισμα διήμερο. Διακόσια κιλά σύκα περιμένουν στα βαρέλια για να γίνουν σούμα. Όσοι πιστοί πότες δηλώστε συμμετοχή στο απόσταγμα. Και Κυριακή Αθήνα.
Γιάννης Μακριδάκης
συγγραφέας
Σχόλια