Το Νησί της Αφροδίτης

Αύγουστος 2012
Δεν υπάρχει πια, μάλλον υπάρχει στην μορφή που βλέπετε από τις χθεσινές φωτογραφίες. Είχα χρόνια να πάω. Όταν τα έβαλα κάτω και αφού βρήκα τα υπόλοιπα στοιχεία από το tavernoxoros.gr, κατάλαβα πως τελευταία φορά επισκέφθηκα το Νησί της Αφροδίτης λίγο πριν κλείσει. 


Ο tavernoxoros.gr γράφει τώρα πια: 
Σύντομη περιγραφή:
Ιδιοκτήτης ο Κώστας. Αρχικοί ιδιοκτήτες οι γονείς του, ενώ το μαγαζί πήρε το όνομά του από την μητέρα του την Αφροδίτη.

Έκλεισε Ιούλιο 2007 με εισαγγελική παρέμβαση (όπως και όλα τα υπόλοιπα της περιοχής) αφού λειτουργούσε χωρίς άδεια σε περιοχή που είναι υδροβιότοπος. Άνοιξε για λίγο ακόμη προς Χριστούγεννα 2007, αλλά έπειτα ξαναέκλεισε οριστικά (οι ημερομηνίες στο περίπου).


Αύγουστος 2012
Η γνώμη μας
ταβερνοαλάνι
φαγητό:2/3 φράγκα:2/3 λαϊκό:3/3
Έχω πάει 6-7 φορές και είναι από τα αγαπημένα μαγαζιά.

Ψαροταβέρνα δίπλα στο Δέλτα Αξιού. Δύσκολη πρόσβαση από Θεσσαλονίκη μέσω χωματόδρομων από το Καλοχώρι ή από την έξοδο της Χαλάστρας στην εθνική οδό για Αθήνα (περίπου 45 λεπτά). Πάντως αξίζει γιατί το τοπίο ξεφεύγει και προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης. Το μαγαζί είναι κυριολεκτικά σαν ένα νησάκι. Το φαγητό δεν είναι τίποτα το τρομερό αλλά γενικά είναι καλό. Έχει και κάβουρες που ψαρεύουν από τα τριγύρω νερά.


Αύγουστος 2012
Καλό θα ήταν πριν πάτε να πάρετε τηλέφωνο στο 6945148624 (Κώστας) για να βεβαιωθείτε ότι είναι ανοιχτό και ότι έχει τραπέζια. Γενικά το βράδυ κλείνει νωρίς οπότε είναι καλύτερα και για να απολαύσετε το τοπίο να πάτε μεσημέρι.

Αύγουστος 2012

Τα πράγματα αλλάζουν, μαζί και εμείς, όσο και αν το θέλουμε, όσο και αν δεν το θέλουμε. Οι αναμνήσεις όμως δεν αλλάζουν ποτέ. Ο δρόμος με τις λακκούβες είναι ο ίδιος, τα τελευταία μέτρα τώρα πια θέλουν πόδια. Οι μυρωδιές, τα χρώματα, οι αίσθηση της αλμύρας είναι όπως πάντα. Όμορφη βόλτα ακόμα και τώρα. Χθες αναρωτιόμασταν πως πηγαίναμε στους χαώδης δρόμους του βιότοπου σαν με αυτόματα πιλότο, πολλές φορές από άλλους δρόμους. Δεν ήταν τυχαίο. Χθες οδήγησα μέχρι εκεί σαν να είχα πάει τελευταία φορά προχθές. Σαν προχθές μοιάζει το 2007; Σκέφτομαι.

Αύγουστος 2012
Δεν θέλω να γράψω άλλα, από σεβασμό, όπως το ζητά με το τρόπο της η τζαμαρία.



Σχόλια