Τα καλύτερα είναι τα δύσκολα


Δεν ξέρω αν μπορείς να πεις τυχαία την αποχώρησή τους από τις ομάδες, τους άρα από την χώρα. Τι στιγμή που και τους δυο τους θέλουν οι ομάδες τους όσο καμιά άλλη φορά, και οι δυο θα μπορούσαν να πάρουν ότι ζητήσουν. Αυτοί όμως αποφάσισαν να φύγουν, τώρα. Λίγο πριν γίνει στη χώρα κάτι που δεν γνωρίζουμε, και δεν ξέρουμε την έκτασή του, απλά περιμένουμε να δούμε. Οι εκλογές είναι αύριο και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Οι Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς δεν είναι τυχαίες γάτες, είναι ΟΙ ΓΑΤΕΣ, είναι Σέρβοι, είναι επιτυχημένοι και έχουν μεγάλη διεθνή αναγνώριση. Γνωρίζουν πολλά και οι αποχωρήσεις τους κρύβουν ίσως πιο πολλά. Με διαφορά λίγων ημερών ανακοινώθηκαν οι αποχωρήσεις, με την ίδια διαφορά ημερών ακούστηκε και η Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο τίποτα, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Λίγες στιγμές μετά την είδηση της αποχώρησης του Ίβκοβιτς, αίσθανθηκα ένα φόβο. ''Εγκαταλείπουν το πλοίο λίγο πριν βουλιάξει'' σκέφτηκα. Σε δεύτερο και σίγουρα πιο ψύχραιμο χρόνο σκέφτηκα το δικό μου μότο για τις αυριανές εκλογές. Το γράφω κάθε πρωί στο facebook, ''Η τρομοκρατία (τους) δεν (πρέπει να) θα περάσει''. Έτσι ακριβώς είναι, η τρομοκρατία έχει πολλά πρόσωπα, πολλές πτυχές. Μήπως να βάλουμε μπροστά της ένα καθρέπτη; Ίσως έτσι και η ίδια δει αλλιώς τα πράγματα, ίσως έτσι και εμείς να δούμε αλλιώς τα πράγματα.

Φεύγουν οι Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς. Φεύγουν, σαν το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ. Τα δύσκολα δεν θα ήταν τα καλύτερα αν δεν ήταν δύσκολα και ναι έρχονται αλλά μην μασάμε, να τα μασήσουμε.

Σχόλια