- Κλείνουν τα σχολεία και σκέφτομαι μήπως είμαι ακόμα παιδί που ξεκινάω με αυτήν την σκέψη; Ε; και; Κακό είναι; Το αντίθετο νομίζω, ότι καλύτερο, τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των παιδιών, εξάλλου λίγο πριν το έτος μηδέν ένα παιδί γεννήθηκε, άρα να ένα κίνητρο για να περάσω καλά.
- Κρύο και ζεστά ρούχα, κασκόλ και τύλιγμα με αυτό, περπατώντας στους δρόμους αργά το βράδυ, ενώ ανά άτακτα χρονικά διαστήματα ακούγονται από τα μπαλκόνια μουσικές απ’ τα γελοία τις περισσότερες φορές διαφορετικά λαμπάκια που βρίσκονται σ’ αυτά.
- Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, γαλοπούλα γεμιστή και τηγανιά εκπληκτική της μαμάς ή της γιαγιάς. Κιλά που θα μπουν τις ημέρες που έρχονται.
- Δώρα που ανταλλάσσονται και συναντήσεις ανθρώπων που έχουν από καιρό να βρεθούν. Σαν από ανάγκη να ζεσταθούν λόγω του κρύου, μαζεύονται κοντά για να ζεσταθούν από την ίδια την ύπαρξή τους, από την ύπαρξη του άλλου.
- Ιστορίες ψεύτικες σε μικρά παιδιά για το Αϊ Βασίλη που θα’ έρθει να φέρει τα δώρα και κάποιος σκηνοθετημένος ερχομός του από τους μεγάλους που δανείζονται τα μπαλκόνια των από πάνω γειτόνων για να κρεμάσουν τα δώρα στο δικό τους μπαλκόνι.
- Απολογισμός της χρονιάς που φεύγει και προσδοκίες της καινούργιας που έρχεται. Με συναισθήματα πολλά, θετικά και αρνητικά. Προσδοκώντας το καλύτερο, έστω και κρυφά από τους άλλους, ακόμα και από τον εαυτό μας το ίδιο.
- Το στόλισμα του σπιτιού και όλες οι διαδικασίες για αυτό. Περπάτημα στην αγορά χαζεύοντας τις βιτρίνες, εκεί που τα θέλεις όλα τώρα, όλα εκείνη την στιγμή.
- Τα σχέδια για εκδρομές, μικρές και μεγάλες, ολιγοήμερες και πολυήμερες.
- Εκδρομές στο βουνό, χιόνι, κρύο, μυρωδιά Χριστουγέννων στο αέρα, οπουδήποτε στην μεγάλη πόλη, στην μικρότερη, στο χωριό, μυρωδιά Χριστουγέννων κοντά στην θάλασσα.
- Το κιτς στο στόλισμα, ο πλεονασμός, η υπερβολή, το έντονο, το φανταχτερό, η προβολή. Αυτά που χάνουμε με τα προηγούμενα.
- Τα κάλαντα από τα πιτσιρίκια, η ανάγκη τους να μαζέψουν λεφτά, να αγοράσουν μετά πράγματα αγαπημένα. Με θυμάμαι με μια αφίσα της Α.Ε.Κ. που αγόρασα από ένα περίπτερο έξω από τη παιδικά χαρά δίπλα στους Αγ. Ανάργυρους στη Βέροια.
- Αναμνήσεις από τα περασμένα Χριστούγεννα, άνθρωποι που υπάρχουν ακόμη κοντά μας, δίπλα μας, που ήταν και τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Όμως και άνθρωποι που δεν υπάρχουν.
- Προϋπολογισμός για το δώρο, τον 13ο μισθό, που θα πάει; Πως θα πάει; Τι θα καλύψει; Θα φτάσει;
- Αναμνήσεις των μεγάλων παιδικές, εικόνες παλιές, μακρινές, θολές.
- Παραμύθια στα μικρά παιδιά, δίπλα στο δέντρο πάνω στο χαλί, το απόγευμα που φεύγει ο ήλιος, το βράδυ.
- Οι προσωπικές μας ανάγκες, τα δώρα στον εαυτό μας από τον εαυτό μας.
- Οι δυσκολίες στην ζωή μας που συνεχίζονται, δεν είναι όλα ρόδινα.
- Ακάλυπτες ανάγκες, τα μάτια των παιδιών που δηλώνουν δίψα. Αδυναμία των μεγάλων.
- Διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων, άρα διαφορετικότητα και στα συναισθήματα αγωνία, ηρεμία, αδικία, χαρά, αδιαφορία, νοιάξιμο.
- Ευχές, ευχές ζεστές, ρεαλιστικές, από καρδιά, ευχές που έχουν πομπό και δέκτη καθαρό.
- Ευχές τυπικές, απλά λέγονται, ευχές μαζικές, ευχές sms.
- Τα Χριστούγεννα και οι γιορτές είναι ένα παραμύθι που διαρκεί τόσα χρόνια, ζούμε μ’ αυτό, ίσως και για αυτό.
- Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να έρθουν οι γιορτές, ξέρουν ότι δεν θα’ ναι με παρέα, δεν θα περάσουν καλά.
- Κάποιοι δεν θα περάσουν καλά, θα’ ναι όπως και πριν.
- Κάποιοι θα ελπίζουν να αλλάξουν τα πράγματα στην ζωή τους.
- Χριστούγεννα σε πολλές πλατείες σε πόλεις και χωριά, σκηνικά με φάντη, ο Χριστός, η Παναγία, τα ζώα που ζεσταίνουν τον Χριστό, οι μάγοι, οι καμήλες, τα δώρα και δίπλα μικρά παιδιά πελαγωμένα, αλλά και εμείς εκεί, οι μεγάλοι.
- Στόλισμα σπιτιού και αναμνήσεις με συγκεκριμένα στολίδια, παλιά, ίδια μέσα στον χρόνο, για πολλά χρόνια. Εμφανίζονται κάθε χρόνο για συγκεκριμένες ημέρες και μετά φεύγουν για να παντρέψουν τα νέα ερεθίσματα, πιο ώριμα με όλα τα περασμένα που έζησαν. Πάντρεμα που διαρκεί παρά κάτι έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να ξαναεμφανιστούν.
- Χριστούγεννα, τέλος μιας χρονιάς, αρχή μιας άλλης, τα παιδιά που μεγαλώνουν, μαζί τους και εμείς.
- Χριστούγεννα, συγκεκριμένες ταινίες και κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση. Ιστορίες παλιές και αγαπημένες, Σκρουτζ Μακ Ντακ, Μαίρη Πόπκινς, το κορίτσι με τα σπίρτα και τόσα άλλα.
- Μεγάλες πλατείες στις μεγάλες πόλεις που μαζεύουν δέντρα για πώληση και εγώ τις λέω νεκροταφεία δέντρων. Αυτοσχέδιες παράγκες από τους πωλητές με νάιλον και ξυλόσομπες. Γιατί να’ μαστε έτσι οι άνθρωποι αναρωτιέμαι και να χαλάμε τόση ζωή; Τόσα δέντρα;
- Ανταλλαγές ευχών με κάρτες από φορείς και οργανώσεις για το παιδί, για τον άνθρωπο, για να μικρύνουμε τον πόνο.
- Δημιουργία παζαριών για την πώληση Χριστουγεννιάτικων ειδών και την ενίσχυση ιδρυμάτων και οργανώσεων που προσπαθούν να προάγουν το πνεύμα το δικό μας, το ανθρώπινο, της αγάπης, του σεβασμού, του νοιαξίματος, του ουσιαστικού στη ζωής μας.
- Ταινίες και κινούμενα σχέδια που ταιριάζουν τούτες τις μέρες, στο γενικό κλίμα. Ταινίες και κινούμενα σχέδια που δεν ταιριάζουν τούτες τις μέρες στο γενικό κλίμα, ταιριάζουν όμως μέσα μας. Ας τις ονομάσουμε Χριστουγεννιάτικες και ας μην μιλάν για Χριστούγεννα, αρκεί που μιλάν σε μας, αρκεί που γεννάν σε μας συναισθήματα και σκέψεις. Ίσως αυτό να πρέπει να γίνεται να γεννιούνται πράγματα, τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των γεννήσεων.
- Ενώ σβήνει μια σπιρτοευχή ή σπιρτοσκέψη, ανάβει μια άλλη λίγο πριν το τέλος και λέει για ευχές, χωρίς κάρτα, χωρίς ευχές ίσως, απλά με την ύπαρξη αυτού του κειμένου στον χώρο και τον χρόνο σας.
Ευχές για ότι έρθει, να έρθει με το καλύτερο πρόσωπο που μπορεί, ευχές και εμείς να έχουμε το καλύτερο πρόσωπο, την καλύτερη όψη (όχι μάσκα) που μπορούμε για τις ημέρες αυτές, για το νέο χρόνο, για την ζωή μας.
Εδώ τώρα. Όσα διαβάσατε πιο πάνω συντάχθηκαν τον Δεκέμβριο του 2004, είναι σκέψεις μιας εβδομάδας 10-17.12.2004. Πόσα έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια; Πόσα έχουν αλλάξει τα τελευταία δύο χρόνια; Πως μας βρίσκουν; Υπάρχουν κοινά; Υπάρχουν σκέφτομαι. Το ότι νοιώθουμε, γιατί όπως και να το κάνουμε νοιώθουμε.
Το κείμενο που ξέθαψα σήμερα από το αρχείο μου φέρνει συναισθήματα, όπως αυτά που ξεθάβονται λόγω των ημερών. Όχι των Χριστουγέννων, των παθών μέρες που ‘ναι άγ(ρ)ιες, μέρες που ‘ναι δύσκολες.
Πολλές ευχές σας λέω...και το πιστεύω. Κι ας κλέβω παραφράζοντας τον Γιάννη Ρίτσο.
Καλά Χριστούγεννα.
β.ψ.
Σχόλια