Εκτός Τόπου & Χρόνου vs Εντός Τόπου & Χρόνου - ΤΙΜ-ΑΣ ΛΕΩ;


Tim Buckley - Pleasant Sreet 
Σκέφτηκα τον Τιμάκο, τον Tim Buckley, τον γλυκύτατο αυτόν ‘’νέο’’. Δεν έχει τύχει ακόμα να διαβάσω κάτι που να αφορά την ζωή του σε ελληνική έκδοση. Έχω ακούσει ότι Tim Buckley έφυγε γιατί δεν άντεξε άλλο το εμπάργκο.

Έβγαζε δίσκους μόνο όταν είχε έμπνευση και μόνο τότε, οι στίχοι ήταν έντονα δυνατοί με πολλές κατηγόριες μέσα τους. Ήταν νομίζω από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με την μελλοντική μόλυνση του περιβάλλοντος, τις δεκαετίες ’60 και ’70.

Ο Buckley λοιπόν έβγαζε δίσκο όταν είχε έμπνευση, ήταν δυνατός, πολύ δυνατός και αυτό δεν άρεσε, έτσι οι διώκτες του το FBI κυρίως κατάφερε και έκλεισε τις πόρτες του Tim και όχι τις πόρτες στον Tim. Δεν μπορούσε να βρει δισκογραφικές εταιρείες για να βγει έξω όλο το μέσα του, για αυτό ανέφερα πριν ότι του έκλεισαν τις πόρτες. Δεν το άντεξε λοιπόν και μας άφησε για τα άλλα, τα διπλανά μας, και άγνωστα μαζί.

Όλο αυτό που περιέγραψα ακούγεται σκληρό, γλυκό, πονετικό, τραγικό, μα και πολύ ρεαλιστικό, όλο αυτό που έγραψα ίσως είναι και αληθινό, σας είπα δεν έχω διαβάσει κάτι περισσότερο για την ζωή του. Αυτή την πληροφορία έχω και δεν έχει σημασία αν είναι αυτή που ισχύει τώρα, σήμερα. Λίγο πολύ όλα τα μουσικά σχήματα της εποχής του Buckley αλλά και πιο πριν σε ανάλογους δρόμους κινούνταν.

Μένω στο ρεαλιστικό που ανέφερα νωρίτερα, ενώ φέρνω στο μυαλό μου πράγματα άγνωστα σε εμένα που έχουν ομοιότητες. Άγνωστα γιατί δεν τα γνωρίζω, μα και με ομοιότητες που φαντάζομαι πως υπάρχουν. Την αδικία και την μη εύρεση δρόμων έκφρασης την συναντάν όλοι, σε κάθε εποχή, κοινωνία και τάξη.

Σκέφτομαι όλο τον κόσμο που θέλει και έχει να δώσει πράγματα δικά του. Θέλει να δώσει και να πάρει πίσω ουσιαστικά συνεχίζοντας την πορεία του. Είναι φοβερό να έχεις δρόμο και να μην έχεις το μέσο που θα σε οδηγήσει στα καύσιμα, στην τροφή. Άρα στη συνέχεια.

Παρομοιάσεις πολλές και σήμερα, ενώ ακούγεται ο Τιμάκος στα αυτιά μου την ώρα αυτή που γράφω με αφορμή το ''κλέψιμο'' που έχει δεχθεί από εμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι αναφέρομαι σ’ αυτόν σήμερα, σ’ αυτόν που έκαιγε μικρόφωνα με την φωνή του και οι τεχνικοί στα διάφορα studio έβρισκαν τον ''μπελά'' τους γιατί δεν τα ρύθμιζαν σωστά. Λένε πως δεν κατάφεραν να βρουν πόσες οκτάβες έφτανε η φωνή του, ήταν των ορίων, μάλλον των υψηλών ορίων ο Τιμάκος μας.

Λέω μας, γιατί είτε τον γνωρίζατε, είτε όχι, όλοι έχουμε στοιχεία του Buckley μέσα μας. 
182602110511

Σχόλια