Η νύχτα λειτουργεί σαν καταλύτης, νομίζω πως λειτουργεί όπως ένα φλιτζάνι ελληνικό καφέ με όλη την διεργασία που συντελείται από την στιγμή που θα χυθεί μέσα στο φλιτζάνι έως την στιγμή που θα’ ναι έτοιμος για πόση. Όλη αυτή η διαδικασία που χρειάζεται να ‘’καθίσει’’ ο καφές για να απολαύσουμε το υπόλοιπο. Αυτό είναι η νύχτα, το διάστημα που κατακάθονται οι σκέψεις.
Χθες βράδυ σκεφτόμουν για μια ακόμα φορά πόσο θα’ θελα να υπήρχε η δυνατότητα να βρισκόμουν μια νύχτα σε εκείνο το ύψος πάνω από την πόλη όπου θα σταματούσε όλο εκείνο το ουφ που βγαίνει απ’ τα σπλάχνα της, απ’ τα σπλάχνα μας. Φαντάζομαι την εικόνα. Τα φώτα και η ζωή κάτω, ένα κενό από αέρα και ουρανό και μετά σχηματισμένο το ουφ σε μορφή σύννεφου να φωτίζεται από τα φώτα της πόλης.
Πόσα ουφ ακούγονται κάθε βράδυ μέσα από τα σπίτια. Ίσως να είναι τα αρχικά του : Ό-ταν Υ-ποχρεώνομαι Φ-υσάω. Φυσάω ή ξεφυσάω σκέφτομαι; Λέτε οι υποχρεώσεις να μας κάνουν να ξεφυσάμε όταν δεν μπορούμε να κοιμηθούμε;
Σαν να έχουμε φάει υπερβολικά, είναι αργά το βράδυ και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Δηλαδή, σαν (και βγάλτε το σαν αν θέλετε) να έχουμε υπερβολικά πολλές υποχρεώσεις οι οποίες πιέζουν και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε με την σκέψη της καθυστέρησης, αλλά και τον αριθμό τους.
Πόσα ουφ ακούγονται κάθε βράδυ απ’ τα σπίτια; Ποια η πηγή τους; Ποια η πηγή των υποχρεώσεων; Το δάνειο για το σπίτι, η αρρώστια του γονιού, η ζημιά στο αυτοκίνητο, το καταναλωτικό δάνειο του καλοκαιριού, οι δόσεις των ηλεκτρικών, τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου, η κόντρα στην δουλειά και η απόφαση για το τι θα κάνεις τελικά, το φροντιστήριο των παιδιών, τα σιδεράκια του μικρού, οι εξετάσεις που βγήκαν και ξέχασες να τις πάρεις γιατί δεν έχεις πληρωθεί ακόμα, οι φίλοι που χάθηκαν όπως και εσύ, η μηχανή που ήθελες να αλλάξεις, η πιστωτική που δεν λέει να τελειώσει, ο υπολογιστής που θέλει αναβάθμιση, το πετρέλαιο που αυξήθηκε πολύ, το βάψιμο του σπιτιού. Όλα αυτά μαζί υλικά και μη, η ζωή που νιώθεις να περνά, αυτά που κατανοείς και δεν ξέρεις τι να τα κάνεις, οι ανάγκες σου, η μη ύπαρξη να μιλήσεις σε κάποιον. Όλα αυτά είναι η ημέρα και όλα αυτά είναι σαν την διαδικασία πριν αδειάσεις τον καφέ στο φλιτζάνι. Όλο το ανακάτεμα, όλο το βράσιμο και εσύ μαζί και εσύ μέσα. Μετά την πρώτη γουλιά έρχεται το ουφ.
Που έμαθε ο άνθρωπος να δημιουργεί υποχρεώσεις; Που έμαθε να δημιουργεί υποχρεώσεις χωρίς προϋποθέσεις; Που έμαθε να δέχεται να μαθαίνει στις υποχρεώσεις χωρίς προϋποθέσεις;
Έτσι λοιπόν νομίζω ότι το βράδυ, την νύχτα, εκεί που φαίνεται ότι όλα ηρεμούν, όλα κατακάθονται και προκύπτει αυτό το ουφ. Συμφωνείτε; Είναι λες και παίρνουν θέση ανασύνταξης όλα για την επόμενη μέρα.
Τελικά κάποιες λέξεις έχουν μοναδικές σημασίες αν αναλύσουμε τα γράμματα που αποτελούνται, όπως το Ο.Υ.Φ. που προανέφερα. Αυτό όμως είναι εντελώς υποκειμενικό, εγώ έδωσα μια δική μου εξήγηση. Μπορεί να σημαίνει και άλλα όπως : Ό-τι Υ-πάρχει Φ-ωνάζει ή Ο-μαδική Υ-ποχώρηση Φ-όβων. Δηλαδή έχει να κάνει με την ανάγκη ή την διάθεση που έχουμε, αλλά και την ευφυΐα. Όπως για την ανάγκη για δημιουργία υποχρεώσεων με ή χωρίς προϋποθέσεις, με ή χωρίς γνώση.
β.ψ.
040312070411
Σχόλια