Εθιμοτυπικό
Ο ''Μάρτης'' είναι ένα παμπάλαιο έθιμο. Πιστεύεται τις έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, συγκεκριμένα στα Ελευσίνια μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσινίων μυστηρίων, έδεναν μια κλωστή την ''Κρόκη'', στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η έως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στο χέρι τους, στο καρπό, ένα βραχιολάκι από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον ''Μάρτη'' ή ''Μαρτιά''.
Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση, ο ''Μάρτης'', προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μη καούν.
Το ''Μάρτη'' τον φτιάχνουν τη τελευταία ημέρα του Φλεβάρη και τον φορούν τη πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές τον έβαζαν και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, για να μην σκοντάφτουν ή σαν δαχτυλίδι στο δάχτυλο.
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να το πάρουν τα πουλιά και να το χρησιμοποιήσουν για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αν το Πάσχα ''πέσει'' μέσα στο Μάρτη, τον καίνε στη λαμπάδα της Ανάστασης.
πηγή www.matia.gr/7/77/77_1_5.html
Αυτό που συνέβη
Κάποια, όχι όλα, από τα κομμάτια της παράδοσής μ' αρέσουν πραγματικά. Ποτέ όμως δε θυμάμαι να φορούσα ''Μάρτη'', ως ενήλικας. Τη παράδοση την έχω συνδέσει μέσα μου με τα παιδιά. Για να μάθει ο γιος μου και να δεχθεί στο χέρι του έπρεπε να φορέσω και 'γω. Το αποτέλεσμα φαίνεται πιο πάνω.
Ρεαλιστικό
Όλα όσα βιώνουμε καθώς ζούμε και μεγαλώνουμε ανήκουν στο ρεαλιστικό του φανταστικού. Ναι, ναι, υπάρχει, ρεαλιστικό του φανταστικού. Πρόκειται για τη μαγεία απλών μικρών καθημερινών πραγμάτων. Και δεν μας καίει κι ο ήλιος.
Από τη 1η έως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στο χέρι τους, στο καρπό, ένα βραχιολάκι από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον ''Μάρτη'' ή ''Μαρτιά''.
Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση, ο ''Μάρτης'', προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μη καούν.
Το ''Μάρτη'' τον φτιάχνουν τη τελευταία ημέρα του Φλεβάρη και τον φορούν τη πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές τον έβαζαν και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, για να μην σκοντάφτουν ή σαν δαχτυλίδι στο δάχτυλο.
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να το πάρουν τα πουλιά και να το χρησιμοποιήσουν για να χτίσουν τη φωλιά τους. Αν το Πάσχα ''πέσει'' μέσα στο Μάρτη, τον καίνε στη λαμπάδα της Ανάστασης.
πηγή www.matia.gr/7/77/77_1_5.html
Αυτό που συνέβη
Κάποια, όχι όλα, από τα κομμάτια της παράδοσής μ' αρέσουν πραγματικά. Ποτέ όμως δε θυμάμαι να φορούσα ''Μάρτη'', ως ενήλικας. Τη παράδοση την έχω συνδέσει μέσα μου με τα παιδιά. Για να μάθει ο γιος μου και να δεχθεί στο χέρι του έπρεπε να φορέσω και 'γω. Το αποτέλεσμα φαίνεται πιο πάνω.
Ρεαλιστικό
Όλα όσα βιώνουμε καθώς ζούμε και μεγαλώνουμε ανήκουν στο ρεαλιστικό του φανταστικού. Ναι, ναι, υπάρχει, ρεαλιστικό του φανταστικού. Πρόκειται για τη μαγεία απλών μικρών καθημερινών πραγμάτων. Και δεν μας καίει κι ο ήλιος.
Σχόλια