I.
Είναι δυο τύποι στο γραφείο και μια μέρα ο ένας βλέπει τον άλλο να φορά ένα σκουλαρίκι. Ξέροντας πως είναι γενικά συντηρητικός τύπος, παραξενεύεται, και τον ρωτάει:
"Καλά ρε συ, σκουλαρικάκι;"
"Ναι, ναι.." απαντά ο άλλος, φανερά ενοχλημένος.Του την έχει δώσει η περιέργεια του πρώτου, οπότε μετά από ώρα:
"Καλά, από πότε φοράς σκουλαρίκι; Δεν το φανταζόμουν ποτέ!"Οπότε ο άλλος:
"Ούτε 'γω το φανταζόμουν, αλλά έλα που το βρήκε η γυναίκα μου στο αυτοκίνητο.."
"Ναι, ναι.." απαντά ο άλλος, φανερά ενοχλημένος.Του την έχει δώσει η περιέργεια του πρώτου, οπότε μετά από ώρα:
"Καλά, από πότε φοράς σκουλαρίκι; Δεν το φανταζόμουν ποτέ!"Οπότε ο άλλος:
"Ούτε 'γω το φανταζόμουν, αλλά έλα που το βρήκε η γυναίκα μου στο αυτοκίνητο.."
II.
Έξι τα ξημερώματα, ο σύζυγος σηκώνεται στις μύτες των ποδιών του για να μηξυπνήσει τη γυναίκα του.
Μαζεύει τις μπότες, τις πετονιές του, τα δολώματα και τα καλάμια του,ταφορτώνει στο αμάξι και φεύγει.
Μόλις ανοίγεται λίγο με τη βάρκα του, πιάνει μια φοβερή βροχή.
Τσατισμένος, αποφασίζει να γυρίσει πίσω.
Μουσκεμα από τη βροχή, βγάζει σιγά σιγά τα ρούχα του, πάει στουπνοδωμάτιο και μπαίνει μαλακά στοκρεβάτι.
Αγκαλιάζει απαλά τη γυναίκα του από πίσω και της ψιθυρίζει στ' αυτί: "Γίνεται χαλασμός Κυρίου έξω. Βρέχει καρεκλοπόδαρα!"Κι αυτή του απαντάει μισοκοιμισμένη: "Πωπώ ... όσο σκέφτομαι κι αυτόν το μαλάκα που πήγε πάλι για ψάρεμα..."
Μαζεύει τις μπότες, τις πετονιές του, τα δολώματα και τα καλάμια του,ταφορτώνει στο αμάξι και φεύγει.
Μόλις ανοίγεται λίγο με τη βάρκα του, πιάνει μια φοβερή βροχή.
Τσατισμένος, αποφασίζει να γυρίσει πίσω.
Μουσκεμα από τη βροχή, βγάζει σιγά σιγά τα ρούχα του, πάει στουπνοδωμάτιο και μπαίνει μαλακά στοκρεβάτι.
Αγκαλιάζει απαλά τη γυναίκα του από πίσω και της ψιθυρίζει στ' αυτί: "Γίνεται χαλασμός Κυρίου έξω. Βρέχει καρεκλοπόδαρα!"Κι αυτή του απαντάει μισοκοιμισμένη: "Πωπώ ... όσο σκέφτομαι κι αυτόν το μαλάκα που πήγε πάλι για ψάρεμα..."
Σχόλια