Η Εθνική Θεσσαλονίκης - Αθήνας μ' αρέσει ιδιαίτερα, η διαδρομή συνδυάζει πολλά, σχεδόν όλα. Παρόλα αυτά αρκετές είναι οι φορές που τα πράγματα είναι βαρετά, τότε θέλω κάτι διαφορετικό. Σήμερα το έζησα.
Από τα διόδια στο Θεσσαλικό κάμπο και μέχρι την Θεσσαλονίκη είχε άτυπη κατάληξη από το ΚΚΕ. Διαμαρτύρονταν για την απαράδεκτη ύπαρξή τους. Μ' άρεσε, το' ζήσα έντονα μαζί τους, κι είχε όλες τις ηλικίες στη πυρωμένη άσφαλτο. Μετά το πρώτο ενημερωτικό έντυπο που πήρα σε όλα τα επόμενα διόδια ''έκοβα'' ταχύτητα και κουνούσα το έντυπο σαν σημαία στα χέρια πιτσιρίκου.
Μ' άρεσε αυτό που έκαναν. Αυτό είναι αντίσταση, αυτοί έκαναν αντίσταση. Δεν εξετάζω και δεν με νοιάζει τώρα αν είναι μεγάλο ή μικρό αυτό. Η φύση της διαμαρτυρίας όμως είναι γιγάντια στις μέρες μας. Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται, νοιάζονται και πράττουν. Προσπαθούν να περάσουν αυτά που πιστεύουν, είναι γιγάντιο αυτό. Το λιγότερο που πέτυχαν ήταν να προσθέσουν και άλλες σκέψεις μέσα μου καθώς οδηγούσα στην Εθνική Οδό της χώρας.
Σχόλια