Το ΄ξερα για αυτό έγραφα παραμονή των εκλογών για την αποχή και την ανάγκη μη ύπαρξής της. Το ' χα καταλάβει εδώ και καιρό, όλα τα σημάδια αυτό έδειχναν. Πως όταν για κάποιο λόγω αποφασίζουμε να ξεκόψουμε από γνωστά, οικεία ή αγαπημένα πρόσωπα; Αυτό δεν γίνεται έτσι απλά. Έχει κόστος, προσωπικό πολλές φορές. Στο κόστος εντάσσονται όσα έγιναν στο παρελθόν και αποφασίστηκε το ''ξέκομα'' (αποχή), αλλά και ότι θα γίνει μέσα μας ή έξω μας στο μέλλον μετά την απόφαση αυτή.
Και για να αλλάξω όχι θέμα, ρότα.
Θέλω να καταγγείλω στη νέα Ευρωβουλή με την ευκαιρία της εκλογής της και με αφορμή την γιορτινή ημέρα του Αγίου (Π)νεύματος, την καταπάτηση των συνθηκών εργασίας μερίδας του ελληνικού πληθυσμού.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ : Δεν μπορεί η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να γιορτάζει την σημερινή ημέρα με αργία, ενώ την ίδια στιγμή απλοί καθημερινοί συνάνθρωποι μας να εργάζονται σαν τους δούλους. Καταγγέλλω λοιπόν το βάναυσο εργασιακό καθεστώς που αναγκάζει να εργάζονται οι συντελεστές των εκπομπών : Πρωινός Καφές, Όμορφος Κόσμος Το Πρωί, Καφές Με Την Ελένη. Σίγουρα η προσφορά είναι γιγάντια αλλά η τήρηση της αργίας είναι εργασιακό κεκτημένο. ''Κλείνω'' την παρούσα καταγγελία με την ευχή η τηλεθεατές να τήρησαν την αποχή τους από τις τηλεοπτικές τους υποχρεώσεις ως ένδειξη διαμαρτυρίας και υποστήριξης στους σκληρά εργαζόμενους συνανθρώπους μας.
Και ξαναλλάζω όχι θέμα, ρότα.
Από χθες και μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων θεωρώ ότι η μόνη λέξη που πραγματικά έχει δεχθεί βάναυσο πλήγμα (για να μην πω βιασμό) της έννοιάς της, είναι η λέξη μήνυμα. Προτείνω για την αποκατάστασή της να δείτε την ανάρτηση στις 23 Απριλίου 2009 του blog με θέμα το μήνυμα.
Εδώ θα 'μαστε να τα λέμε.
Σχόλια