Παχαίνουμε και δεν μας κάνουν τα ρούχα, παχαίνουμε και γινόμαστε μεγαλύτεροι, παχαίνουμε και τα ρούχα μας είναι μικρά. Μικρό τα κακό αν ορίζεται ως κακό. Η διόρθωση αν χρειάζεται μπορεί να πραγματοποιηθεί. Ο χρόνος, η επιμονή, η θέληση αν υπάρχουν φέρνουν αποτέλεσμα. Σίγουρα ο χρόνος είναι αυτός που φέρνει τα πιο αποτελεσματικά αποτελέσματα (πλεονασμός εεε;;;).
Βρέθηκα σε μέρη αγαπημένα τελευταία, αγαπημένα και ξεχασμένα, συνειδητά. Ο χρόνος πάντα φέρνει αποτελέσματα, είτε γίνονται κατανοητά αυτά, είτε όχι. Πλατείες που παλιά φάνταζαν γήπεδα. Τραπεζάκια που ήταν γήπεδα και παίζανε παιδιά με τα δάχτυλα τους ποδόσφαιρο, με καπάκια αναψυκτικού, κάνοντας τριγωνάκια μέχρι να μπει το γκολ στην εστία που ήταν τα δάχτυλα του αντιπάλου. Ένα μεγάλο μακρύ δωμάτιο στη σοφίτα, με 40 κρεβάτια που έμοιαζε με γιγάντιο τούνελ όταν το φως έμπαινε στην άκρη του από το παράθυρο που υπήρχε.
Μεγέθη και αποστάσεις. Μέγεθος δεν είναι και η απόσταση; Η πλατεία γήπεδο που μοιάζει πια με πλακάκι πεζοδρομίου, τα τραπεζάκια που γίνονταν ολόκληρη αγώνες και τώρα πια μοιάζουν με πτυσσόμενα, το μεγάλο μακρύ τούνελ δωμάτιο που μοιάζει πια με ένα δωμάτιο με πολλά κρεβάτια.
Όπως το 'λεγε ο Παπακωνσταντίνου, ''τα χρόνια φεύγουν θες δε θες, σαν των ματιών σου τις σκιές''. Μελό ακούγεται σε συνδυασμό με όλα τα προηγούμενα. Δεν είναι όμως. Η απόσταση όταν γίνεται αντιληπτή δίνει πληρότητα, η πληρότητα καλύτερη εικόνα, η καλύτερη εικόνα συνειδητοποίηση και αυτή γνώση άρα σημείο αναφοράς, πυξίδα.
Δεν εκλογικεύω, ούτε έχω γενέθλια και με πήρε από κάτω. ''Απλά'' παρατηρώ.
Σχόλια