Είναι γνωστές οι κόντρες μεταξύ των πόλεων, είτε συνορεύουν είτε όχι. Αθήνα - Θεσσαλονίκη, Βόλος - Λάρισα, Βέροια - Νάουσα και πόσες άλλες. Κόντρες που έχουν την βάση τους στην ανάγκη επιβεβαίωσης, ''καταξίωσης'', πρωτιάς, ''επιβίωσης'', ανάδειξης, κόντρες του εγώ, του εμείς στον πληθυντικό.
Ήμουν για χρόνια αθλητής του Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας (ΣΧΟΒΕ). Γιγάντια κόντρα με τον αντίστοιχο σύλλογο της Νάουσας. Θυμάμαι σαν σε όνειρο πως μας την ''έδινε'' μια πινακίδα που είχαν στα 3-5 Πηγάδια, ''Καλώς ήρθατε στο χιονοδρομικό κέντρο των πρωταθλητών'' έλεγε (μπορεί να υπάρχει ακόμα), τσατίλα μεγάλη, ''από που και ως που;'' λέγαμε.
Είχα να κάνω σκι τέσσερα χρόνια περίπου, το πιο κοντινό και με χιόνι χιονοδρομικό ήταν στα 3-5 Πηγάδια. Πήγα την Καθαρά Δευτέρα, ξαναπήγα σήμερα. ''Χιονοδρομικάρα'', το 'χα ξεχάσει, όχι το σκι, το χιονοδρομικό. Συνδυάζει τα πάντα από πίστες, για άσχετους, για αρχάριους, για καλούς, για ''κάλους'', για άψογους, για τρελούς, για όλους έχει μια πίστα τουλάχιστον, αλλά για όλους. Δεν είναι όμως μόνο οι διαφορετικές ποιότητες στις πίστες, είναι και η πολιτική που ακολουθείται. Τα 3-5 Πηγάδια είναι το μοναδικό χιονοδρομικό κέντρο στη χώρα που έχει τόσα πολλά μηχανήματα ''παραγωγής'' χιονιού, αν και νομίζω ότι στα υπόλοιπα δεν υπάρχουν καν.
Είναι ''γάτες'' οι άνθρωποι, σε μια πόλη με τα πιο μεγάλα ποσοστά ανεργίας στη χώρα αυτοί βλέπουν τι μπορεί να φέρει κέρδος στη τοπική κοινωνία και το κάνουν καλά. Στις δυο πρόσφατες επισκέψεις στη περιοχή δεν μπήκα μέσα στη πόλη, έμαθα όμως ότι είναι ιδιαίτερα φροντισμένη και όμορφη. Αντίσταση το λέω αυτό, αντίσταση στη μιζέρια, αντίσταση και αντίληψη σωστή για την ενίσχυση της ποιότητας.
Για να γυρίσω όμως στο χιονοδρομικό, δεν ξέρω αν το έχουν σκεφτεί ήδη (αν γίνει όμως θέλω μερίδιο επί των κερδών). Λοιπόν η πρόταση. Στη τέρμα αριστερά (σημαδιακό αυτό) πίστα όπως κατεβαίνουνε, που αν δεν κάνω λάθος λέγεται Παράδεισος. Σ' αυτή η μεριά του βουνού μπορεί να γίνει κλειστή πίστα και να κάνουμε σκι δώδεκα μήνες το χρόνο, όπως στο Ντουμπάι. Μπορεί να γίνει και κάποια στιγμή κάποιος μάγκας θα το κάνει. Νερό μπορεί να μαζευτεί άπειρο απ' το χιόνι, ρεύμα μπορεί να παραχθεί επίσης άπειρο μέσω της ηλιακής ενέργειας και των φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Μπορεί να γίνει και θα γίνει, λίγα φραγκάκια θέλει και Δεκαπενταύγουστο θα πηγαίνουμε 3-5 Πηγάδια για σκι, τρέλα μεγάλη και θα γίνει να μου το θυμηθείτε Σιγά μη γράψω άλλο για κόντρες. Όχι μόνο γιατί έχω πάρει αποστάσεις από αυτές, αλλά γιατί μπορεί να ξεκίνησε μίζερα το σημερινό αλλά μ' αρέσει που τελειώνει με σκέψεις για πάρτι χιονισμένα μέσ' το κατακαλόκαιρο. Άντε το καλοκαίρι του 2012 για σκι στα Πηγάδια ποια Χαλκιδική και αηδίες. Α!!! Μη ξεχάσουμε τα κέρδη μου.
Σχόλια