Με το που βγήκα από τον κινηματογράφο έπεσα πάνω σε ένα περιπολικό, κόλλησα. Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν αν έχω πάνω μου τα χαρτιά μου. Τότε κατάλαβα ότι είχα ''μπει'' για τα καλά στην ταινία.
Μάγος ο Γαβράς, αγκαθωτό ποίημα η ταινία του. Βλέπεις, ακούς, διαβάζεις, αν δεν ζήσεις δεν μπορείς να καταλάβεις. Ούτε τώρα έχω καταλάβει τι θα πει να 'σαι παράνομος μετανάστης, μια γεύση πήρα, χαλαρά στην αίθουσα ενός κινηματογράφου. Δεν γέλασα ούτε μια στιγμή κατά τη διάρκεια της ταινίας, δεν μου ''έβγαινε'',΄ήμουν σφιγμένος.
Προσδοκία, ψευτιά, εκμετάλλευση, νοιάξιμο, ανθρωπιά, ματαίωση, αγωνία, αντιθέσεις. Δεν μπορούσα να 'μαι χαλαρός. Ένα ποίημα με αγκάθια, γλυκό και πικρό, αυτό είναι ''Ο Παράδεισος στη Δύση''. Αν δε ζήσεις δε κατανοείς απόλυτα, μια γεύση πικρή παίρνεις.
Πολιτικές δεν υπάρχουν, κονδύλια για εξοπλισμούς υπάρχουν. Η μετανάστευση και η παράνομη μετανάστευση είναι η ζωντανή παγκοσμιοποίηση, είναι πολυεπίπεδος πλούτος ανεκμετάλλευτος. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο παγκόσμιος πολίτης είναι να σκεφτεί που δίνει εντολή όταν ψηφίζει.
Σχόλια