07.01.2009 Επτά και κάτι ψιλά. Περιμένω να έρθει το φως για να βγάλω στο βουνό τη Φαίδρα, έχει ψιλοχαράξει, μάλλον συννεφιά θα 'χει σήμερα. Η καλύτερη ώρα στον υπολογιστή είναι νωρίς το πρωί 5:30 - 6:00, ξεκούραστος με καθαρό μυαλό και μια κούπα καφέ να αρχίσει ο οργανισμός να παίρνει ουσίες.
Βγήκε λίγο φως από τη πλευρά της ανατολής, επτά και επτά.
Θα 'θελα πάρα πολύ να' χα μονίμως σύνδεση από πόλεις σε όλο τον κόσμο, όχι μια πλατεία ή ένα δρόμο που δείχνει ο ΣΚΑΙ, πιο πολλά και συνέχεια. Τι σου' ναι το μυαλό. Σκέφτηκα τώρα τους Stereo Nova, Το ταξίδι της φάλαινας.
Τώρα δε θα' θελα οθόνες για να δω. Τώρα θέλω να διακτηνιστώ. Να πάω για πέντε λεπτά στη Σαντορίνη, μετά στο Κουφονήσι, ύστερα στο Διδυμότειχο, πάνω ψηλά στο κάστρο με τον κάμπο το ξένο απέναντι, μετά στην Αμοργό στη χώρα, ύστερα στο Πήλιο, και μετά στη μοναχική παραλία με τη σπηλιά στο Αγκίστρι, μετά για δέκα λεπτά στο μπαλκόνι του Ζολώτα στα 2100, στον Όλυμπο να βγαίνει ο ήλιος πάνω από τη θάλασσα κι ύστερα στον Αγ. Γιώργη για δυο λεπτά, στο Λυκαβηττό, δέκα λεπτά στα ορεινά Σφακιά μετά τη χώρα, στην άκρη ψηλά στο βράχο εκεί που βλέπεις τα γεράκια από πάνω.
Κοιτάζω έξω, ξημέρωσε, το καράβι της ημέρας ξεκινά, τι ξεκινά..... Ξεκίνησε. 07:37
Σχόλια