Δύο φορές το μήνα χρειάζεται να ταξιδέψω για τη δουλειά εκτός πόλης, όχι μακριά, αποστάσεις της μιας ώρας. Σήμερα το πρωί όταν σηκώθηκα δεν ήθελα να φύγω από το σπίτι, ήταν ο ορισμός του χειμώνα, ο ορισμός του μένω στο σπίτι. Δυνατός αέρας, βροχή, κρύο, σύννεφα που σε καθηλώνουν κοιτάζοντας ‘τα και πίνοντας μια κατσαρόλα καφέ. Αυτά γίνονταν έξω όμως εγώ δεν μπορούσα να ‘μαι μέσα, έπρεπε να φύγω.
Έτσι όπως ήμουν ''στραβωμένος'' σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να ακούσω τίποτα στο ραδιόφωνο, ούτε μουσικές, ούτε λόγια, ούτε σχόλια, τίποτα. Όμως κάτι ήθελα να με ταξιδέψει καθώς θα ταξίδευα.
Τότε έκανα την κίνηση ματ. Πήρα μαζί μου τον ''Γαργαληστή', παιδικό παραμύθι του Δημήτρη Μπασλάμ. Ο ορισμός του αμόλυντου ταξιδιού. Βίωσα το μεγαλείο της απλότητας, οδηγούσα στη βροχή με ζεστά παιδικά ακούσματα. Οδηγούσα ήρεμα, δεν με ‘νοιάζε αν αργήσω, συνειδητοποίησα ότι έκανα ελάχιστες προσπεράσεις. Αυτό ήταν ίδιας αξίας με το να έμενα στο σπίτι.
Παραμυθένιοι Καφετζόπουλος, Αγγελάκας, Παπακωνσταντίνου, Μάλαμας που πάλι ξεχωρίζει (Ο ήλιος θέλει διακοπές), σήμερα ο ήλιος είχε διακοπές και φρόντισε ο χειμώνας με τα σύννεφα, τη βροχή και τον αέρα και ήταν μαγικό αυτό.
Πριν φτάσω στο προορισμό μου το παραμύθι είχε τελειώσει, συνέχισα με αποσπάσματα.
Πριν φτάσω στο προορισμό μου το παραμύθι είχε τελειώσει, συνέχισα με αποσπάσματα.
Ζούσε πριν χρόνια, σχεδόν στα βάθη της Ανατολής, ένας παράξενος ληστής. Καθόλου εγωιστής, ούτε κι εφοπλιστής, παλαιστής, τραγουδιστής, αλλά μέγας ταξιδευτής.
Σχόλια