Πόλεμος ξέσπασε τις προηγούμενες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα στο κέντρο της πόλης. Κανένα μέσο ενημέρωσης δεν έκανε λόγο. Πόλεμος που θα επαναληφθεί και τις ημέρες πριν την πρωτοχρονιά.
Χοντροί καβγάδες μεταξύ ιδιοκτητών γκαράζ στο κέντρο της πόλης, δημοτικών αστυνομικών, καταστημαρχών και κάποιον πολιτών. Ως γνωστών προκειμένου να καμφθεί η κρίση λόγω των επεισοδίων αλλά και της ευρύτερης οικονομικής κατάστασης, άτυπα η δημοτική αστυνομία αποφάσισε να μην ‘’κόβει’’ κλίσεις για παρκάρισμα. Έτσι οι καταναλωτές θα μπορούσαν να κάνουν τις αγορές τους πιο άνετα και τα διάφορα καταστήματα αξιοπρεπή τζίρο.
Αυτό θύμωσε τους ιδιοκτήτες γκαράζ γιατί μειώθηκε ο δικός τους τζίρος. Όπου έβλεπαν δημοτικό αστυνομικό του τα ‘’έχωναν’’ κανονικά. Η ειρωνεία του στυλ ‘’χαραμοφάηδες’’ είχε την τιμητική της, ή ‘’τα κομάντα της πόλης φάνηκαν’’, αλλά και η τσατίλα προς τον άρχοντα της πόλης δε πήγαινε πίσω, ‘’που πάρκαρε τη λίμο ο Δήμαρχος;’’, ή ακόμα ακόμα, ‘’για δες τι κάνει ο άνθρωπος για να πάει στο νέο του γραφείο στη παραλία’’. Οι της δημοτικής δεν έλεγαν τίποτα, τι να πουν οι καημένοι, δεν γίνεται να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.
Όλο αυτό εξόργιζε τους καταστηματάρχες που απαντούσαν στους ιδιοκτήτες γκαράζ με το κλασσικό ‘’δεν ντρέπεστε ρε υπόγειοι φαρμακοποιοί’’. Ενώ κάποιοι την ‘’έλεγαν’’ και στους δημοτικούς που δεν έδειχναν το ίδιο ζήλο με την περίοδο που ‘’κόβουν’’ κλίσεις. Όταν σε κάποιες περιπτώσεις το έκαναν, τα άκουγαν από τους οδηγούς που παράλληλα έβριζαν τους ιδιοκτήτες γκαράζ κάνοντας τους κολοδάχτυλα. Κανονικός χαμός.
Ποιος όμως την πλήρωσε για όλους και όλα; Δεν κάνω βήμα χωρίς κράνος, γιατί φοβάμαι μην πάθω τίποτα, αλλά και γιατί ο κίνδυνος κλίσης παραμονεύει εκεί που δεν το περιμένεις. Την προηγούμενη όμως Τετάρτη παραμονή Χριστουγέννων το απόγευμα σκέφτηκα ότι τα πράγματα θα ‘ναι πιο χαλαρά. Έτσι αποφάσισα να κινηθώ στο κέντρο χωρίς κράνος, το κρύο όμως ήταν πολύ για αυτό αρματώθηκα με σκούφο και κασκόλ, ήταν ωραία.
Κάποια στιγμή βρέθηκα πάνω σε καβγά που περιέγραψα πιο πάνω, σταμάτησα στο πλάι του δρόμου και χάζευα. Ξαφνικά άκουσα ‘’να αυτός φταίει για όλα’’, περίμενα να δω ποιος είναι αυτός που φταίει για όλα. Τότε συνειδητοποίησα ότι ένας καταστηματάρχης έδειχνε προς το μέρος μου. Πιο πίσω είχε μείνει ένας της δημοτικής αστυνομίας, πιο πίσω και πιο κοντά μου. Μέχρι να καταλάβω την ενδυματολογική μου επιλογή και να καταλάβω ότι εγώ έφταιγα για όλα και ότι το πλήθος έρχονταν προς το μέρος μου ο της δημοτικής άπλωσε το χέρι του και με ακούμπησε, γράπωσε δηλαδή. Από εκεί και πέρα δεν είχα περιθώρια επιλογής τι να εξηγήσω και που; Το πλήθος είναι πλήθος, όταν μάλιστα είναι και οργισμένο και θέλει να εκτονωθεί.... Γκάζωσα και έφυγα καθώς άκουγα πίσω μου βρισιές.
Από σήμερα Δευτέρα ξεκινά το δεύτερο εορταστικό κύμα προσέξτε τι φοράτε εσείς με τα μηχανάκια, μην την πατήσετε όπως εγώ. Άντε και καλό κλείσιμο χρόνου.
Σχόλια