Η Κυριακή που φεύγει. Έχω ξαναγράψει για την Κυριακή και κάποια άλλη φορά δεν θυμάμαι πότε, που ή τι. Είναι παράξενη η Κυριακή, σαν ερωτική σχέση, σε fast forward ταχύτητα όμως. Αγαπητή και μισητή μαζί, έχει στοιχεία όλης της εβδομάδας, απ’ τα πιο αγαπημένα χαλαρά πρωινά και όσο περνά η ώρα τα πράγματα αλλάζουν, βαραίνουν, είναι μικρή και μεγάλη, δεν ξέρεις τι να χωρέσεις μέσα της, τα πάντα και τίποτα. Υπάρχει έτσι και αλλιώς θέμα με τον χρόνο στις ημέρες μας έρχεται και η κούκλα Κυριακή που στη πορεία γίνεται πανούκλα (που έλεγε η γιαγιά μου) και στο θυμίζει στον μέγιστο βαθμό.
Όλη την εβδομάδα τρέχουμε με τα διάφορα διαφορετικά και την Κυριακή πρέπει να γίνουν αυτά που δεν χωράν την εβδομάδα. Τώρα πως θα χωρέσουν σε μια μέρα όσα δεν χωράν σε μια εβδομάδα είναι άλλου πάτερ αυταπάτη. Ένα σωρό ερεθίσματα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και χρόνος μηδέν νια τακτοποίηση και μεταφορά σε σας εδώ. Βγάζει και δόντια ο Θεός και μας έχει τρελάνει εντελώς. Σάλια, πυρετός, πόνοι, γκρίνια και ευτυχώς τελικά που υπάρχουν αυτά και εκτιμώ την ομορφιά της ζωής.
Γιατί τι έγινε την εβδομάδα που πέρασε; Σαν ίδια διαφορετικά είναι τα πράγματα, γίνονται τώρα και τώρα μοιάζουν με κιτρινισμένες παλιές εφημερίδες. Η ύφεση ύφεση, οι βουτιές των χρηματιστηρίων μοιάζουν με βίντεο σε αντίθετη προβολή γιατί αύριο αν όχι σήμερα θα ‘ναι όπως χθες ή όπως σήμερα; Τα σκάνδαλα τύπου Βατοπέδι είναι τόσο κίτρινα από τη φύση τους και όλα τα υπόλοιπα τρέχουν όπως τρέχουν και αυτά περνάν και έρχονται άλλα και αυτά γίνονται κίτρινα σαν τις παλιές εφημερίδες.
Θυμάστε πέρσι τέτοια περίοδο με τη ασχολιόμασταν; Λοιπόν είχαμε Ζωνιανά, είχαμε εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και Γιώργο αρχηγό, είχαμε ΠΑΟ – ΑΕΚ 2-1, κουβεντιάζαμε για τα πλωτά parking στην πόλη όπου θα λειτουργήσουν το καλοκαίρι του 2010, κουβεντιάζαμε για το όνομα των Σκοπίων, κουβεντιάζαμε για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Αυτά και άλλα πέρσι, αυτά και άλλα φέτος. Με τον Ομπάμα, τον Μπάρακ που θα αναλάβει σε τρεις μήνες και εκλέχθηκε πριν πέντε ημέρες και κάποιοι τον βλέπουν σαν μεσσία. Και σκέφτομαι πως αν μας μαθαίνει κάτι αυτή η εκλογή είναι το μέγεθος του ρατσισμού που υπάρχει και το αρνιόμαστε. Γιατί αν όχι όλοι οι περισσότεροι εστιάζου(με)ν στο χρώμα. Το μαύρο που γίνεται κίτρινο από τις στάσεις, τις πράξεις της απραξίας πολλές φορές.
Κι όλα αυτά με αφορμή μια Κυριακή, την Κυριακή, σήμερα. Καλή βδομάδα.
Σχόλια