π ΟΤΕ ς;

Στις ώρες αιχμής καπνός αμούστακος, τσιγαρίλα, παρατημένα αναψυκτικά πάνω στους πάγκους, βαριά ατμόσφαιρα αναπνοής, ιδρωτίλα. Ομιλίες δεν υπάρχουν, υπάρχουν φωνές, επιφωνήματα, βρισιές, γκαρίδες. Καταλαβαίνεις τις διαφορετικές ‘’διαλέκτους’’. Πολυπολιτισμική κοινωνία μας. Καταλαβαίνεις τις διαφορετικές από τις συνήθεις χαρακτηριστικές εφηβικές βραχνές φωνές. Όλοι με τον τρόπο τους προσπαθούν να’ ναι κολλητοί με το αφεντικό ή με τον υπάλληλο βάρδιας που τις περισσότερες φορές μοιάζει σαν ο μέγας χειριστής του κόσμου όλου. Το σκηνικό στα περισσότερα internet cafe.

Μεγαλώνω και το βλέπω με μικρά αστεία περιστατικά. Πήρα ένα μπουκάλι νερό από το αυτόματο μηχάνημα, έφυγα, δεν πήρα τα ρέστα μου, καθώς απομακρυνόμουν άκουσα πίσω μου μια, ‘’φωνή κύριε κύριε τα ρέστα σας’’. Μου ‘’βγήκε’’ να γελάσω μ’ αυτό το κύριε, εγώ είμαι ο κύριος. Θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος κύριος σε ανάλογο χώρο σκέφτομαι; Ευχαρίστησα τον έφηβο που μου’ δώσε τα ρέστα και πήγα στη θέση μου.

Οι φωνές εκεί. Ο μόνος τρόπος να απομονωθείς τα ακουστικά, σκέφτηκα την άλλη φορά να πάρω μαζί μωρομάντηλα, τα σιχαίνομαι αυτά τα ακουστικά. Σκέφτομαι τότε δεν θα με φωνάξουν κύριε αλλά υποχόνδριε παππού. Η πλειοψηφία παίζει παιχνίδια μέσω διαδικτύου στα internet cafe, κάποιοι άλλοι βλέπουν ταινίες. Δεν μ’ αρέσει να βλέπω με τι ασχολούνται οι άλλοι. Το νοιώθω σαν μπανιστήρι, αυτά που μεταφέρω να βλέπω με την περιφερειακή όραση καθώς κατευθύνομαι στην οθόνη μου ή στο ταμείο. Κανονικά θα’ πρεπε να είναι με τέτοιο τρόπο διαμορφωμένος ο χώρος ώστε ο κάθε χρήστης να μπορεί να απομονώνεται δίχως έστω και την περιφερειακή παρατήρηση των υπολοίπων.

Προχθές δίπλα μου καθόταν ένα τσιγγανάκι, δεν ήταν στο δίκτυο απλά υπήρχε στο χώρο και χάζευε τις ασχολίες των υπολοίπων. Τον έβλεπα να κοιτά περισσότερο εμένα από πάνω μέχρι κάτω παρά την οθόνη μου. Ένοιωθα τον πιτσιρικά σαν ξέμπαρκο μπαρκαρισμένο στο πουθενά, γαμώ το κράτος μου και την παιδεία του. Θα μπορούσε να υπάρχει ένας χώρος για να μάθει παίζοντας κι αυτός ο μικρός τσιγγάνος.

Τώρα νοιώθω να βάρυνα σαν την βαριά ατμόσφαιρα του χώρου, με τον αμούστακο εφηβικό καπνό, τα παρατημένα αναψυκτικά στους πάγκους και τις ασταμάτητες βρισιές κοινωνικοποιήσεις. Σκέφτομαι ότι θέλω να πάω σε λίγο στο internet cafe της περιοχής μου για να βγάλω αυτό αλλά μετά θα πρέπει να κάνω ξανά μπάνιο, θα βρωμάω ολόκληρος. Έχω σκεφτεί τελευταία να παίρνω αποδείξεις από το internet cafe και να τις στείλω στον ΟΤΕ γιατί μένω 10 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης και δεν έχω internet και μου’ παν πως θα’ χω.

β.ψ.