Από τα μέσα Σεπτέμβρη έχουμε να τα πούμε. Σαν να κράτησε ένα παρατεταμένο λεπτό σιγής το blog για την Βέρα Ζαβιτσιάνου μου μοιάζει το διάστημα από τότε μέχρι τώρα. Δεν το άξιζε, το αξίζει η μεγάλη ηθοποιός που πέθανε. Περίπου 18 ημέρες πέρασαν, δηλαδή 18 24ώρα επί 60 λεπτά η κάθε ώρα, 1440 λεπτά επί τις 18 ημέρες που λέγαμε 25920 λεπτά. Ωχ!!! Θεέ μου σαν οικονομολόγος ακούγομαι ή τουλάχιστον σαν λογιστής.
Έτσι είναι, το λεπτό λεπτάκι, το δευτερόλεπτο δευτερολεπτάκι, όπως το ψωμί ψωμάκι και το δάνειο δανειάκι, ο μισθός μισθάκι και οι ανάγκες να παγώνουν και οι περισσότεροι προσπαθούν να τις συρρικνώσουν όσο γίνεται και είναι δύσκολο αυτό. Οι ανάγκες δεν έχουν ποσότητα, η συρρικνώσει τους όμως έχει ποσοτικό χαρακτήρα. Έρχεται το ‘’πρήξιμο’’, το φούσκωμα και τέλος το σκάσιμο, το μπαμ.
Όπως ακριβώς συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με τη παγκόσμια οικονομική κατάσταση. Σχεδόν απόλυτη ελευθερία πιστωτικών παροχών, απόλυτη ‘’επένδυση’’ στρατιωτικών επιχειρήσεων, απόλυτη εγκατάλειψη των τρίτων χωρών. Όλο το πακέτο μπορεί ‘’άνετα’’ να χαρακτηριστεί ως απόλυτα ρεαλιστικά μαγικό.
Ρεαλιστικά και πρακτικά βλέποντάς ‘το, αφήνοντας επί της ουσίας ανεξέλεγκτη μια τρύπια τσέπη με χρήματα μέσα, δίχως να’ χεις βελόνα και κλωστή ενώ ταυτόχρονα έχεις τη γνώση αναγκών που ‘’τρέχουν’’. Ρεαλιστικών (πως θα ζήσω, τι θα αφήσω) και φανταστικών (απειλές τρομοκρατικές που το κακό μας θέλουν οι κακές). Κάποια στιγμή η τρύπα δεν θα φαίνεται, θα’ ναι ένα με το παντελόνι.
Και μαγικών γιατί η εκδίκηση αν μπορεί να χαρακτηριστεί εκδίκηση έχει το νόημα της όταν δεν κάνει τίποτα ο ‘’τρίτος’’ των χωρών,. Απλά ο ‘’πρώτος των χωρών’’ που ναι’ ναι ‘’έχων’’ και ‘’κατέχων’’ όταν μόνος του πράττει και λειτουργεί σαν να μην λειτουργεί άσχετα αν αυτό νομίζει ή μήπως δεν νομίζει;
Μπερδεμένα απλά είναι τα πράγματα και όλα επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι πολίτες και οι επιλογές των ηγετών τους. Οι χώρες με τις μεταξύ τους συνεργασίες. Συνδέονται και παρασύρονται. Δεν είναι απόλυτα κακό να συνδέονται και να παρασύρονται, τα πράγματα κινούνται και έτσι πρέπει.
Το ντόμινο όμως χρειάζεται σταθερό έδαφος, όταν δεν υπάρχει δεν ολοκληρώνετε ούτε το στήσιμο του. Μπερδεμένα απλά είναι τα πράγματα και όλα επικοινωνούν μεταξύ τους. Επικοινωνούν, και εμείς οι ‘’κοινωνικοί άνθρωποι’’ δεν μπορούμε να φέρουμε κοντά τις διαφορετικές πραγματικότητες μας. Δεν είπα ότι είναι εύκολο, λέω και το πιστεύω ότι δεν είναι ακατόρθωτο.
Σχόλια