 |
δελτίο ειδήσεων του Mega σε σύνδεση με Πεκίνο και Π. Δήμα δε έβγαζα συμπέρασμα, ο Στραβελάκης έλεγε το’ πε, ο Δήμας δεν το άκουσα αλλά αν τα’ πε, λάθος του.
Λάθος είναι να μένουμε στο αν το’ πε ή όχι γιατί η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα είναι πρώτη στους ελέγχους για ντοπαρισμένους ‘’αθλητές’’. Αν το’ πε και αποφασίσουμε ότι είναι λάθος αυτό θα ισχύει μόνο γιατί δεν έχει οριστεί επίσημα ότι η χώρα που θα’ ναι πρώτη στους ντοπαρισμένους αθλητές θα πάρει το χρυσό στην συγκεκριμένη κατηγορία. Επίσης μπορεί να δημιουργηθεί και άλλη κατηγορία που το χρυσό θα πάρει η χώρα με τους λιγότερους ντοπαρισμένους αθλητές, γιατί αυτή θα έχει ξεφύγει από τους περισσότερους ελέγχους.
Σκέψεις με αφορμή το λάθος του Jacques ‘’Wrong’’ πρόεδρου της Δ.Ο.Ε. Στην απολογι(σ)τική συνέντευξη τύπου στο κλείσιμο των Ολυμπιακών θεώρησε κορυφαία στιγμή των αγώνων το φιλί της Γεωργιανής και της Ρωσίδας. Δε πα να σκοτώνονται οι άλλοι, χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι.
Το Ολυμπιακό πνεύμα που πήγε περίπατο σε μονοπάτια ρεκόρ μέσα από εργαστήρια, δείγματα, δοκιμαστικούς σωλήνες, χάπια και νεκρούς Ρώσους, Γεωργιανούς και άλλους που πήγαν να καλύψουν τα γεγονότα αλλά δεν τους επέτρεψαν να καλύψουν τον εαυτό τους. Το Ολυμπιακό πνεύμα που γίνεται μπατσικό, ελεγκτικό, κατασταλτικό, υποκριτικό. Αφού δεν έχουμε (και) παιδεία αθλητική τότε αποφασίζεται τα δείγματα των ούρων να καταξύχονται για οκτώ χρόνια προκειμένου να βγει η αλήθεια στην επιφάνεια. Η αλήθεια που είναι στην επιφάνεια, ντόπα υπάρχει παντού και δεν το παραδέχονται. Αν το παραδεχθούν θα’ ναι σαν να δέχονται ότι ο αγώνας τους είναι κουτό$. Τότε θα πρέπει να διοργανώνονται Ολυμπιακοί αγώνες μόνο με αυτό το κριτήριο και τα πράγματα θα’ ναι ξεκάθαρα και απλά.
Αλλά ο όνομα και πράγμα ‘’Wrong’’ βλέπει τα φιλά και τις καταψύξεις και θα δώσει τα εύσημα στη Κίνα. Δεν θα πει τίποτα για την έναρξη των αγώνων και την ξεφτίλα του playback που ξέσκισε δύο παιδικές ψυχές, ούτε θα πει τίποτα για την ‘’μούφα’’ των πυροτεχνημάτων, ούτε για τους κρεμασμένους φαντάρους για επτά ώρες που τους φόρεσαν πάνες για τη φυσική τους ανάγκη. Όταν όμως δεν μπορείς να λειτουργήσεις με φυσικό τρόπο λειτουργείς με φυσητό, σαν φούσκα που κάποια στιγμή θα σκάσει.
Νοιώθω να ασχολούμαι με σκατά τόση ώρα και σκέφτομαι ότι όλοι ασχολούμαστε με σκατά στη καθημερινότητα μας, στη ζωή μας, με σκατά που μας λανσάρουν απόβλητα και πολλά τα δεχόμαστε.
Ψάχνω για κάτι θετικό και δεν θέλω αλλά γίνεται μαζί με τα ξερά ντοπαρισμένα φυτά να καίγονται και αθλητές που δεν το αξίζουν. Έρχονται στο μυαλό μου οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας το 2004. Ήταν ξημέρωμα τρεις – τέσσερις και οι ‘’γάτοι’’ της κρατικής τηλεόρασης μετέδωσαν εκείνη την ώρα αφιέρωμα στο γίγαντα Γιάννη Κούρο, στον ορισμό του πνεύματος.
Μου τη ‘’δίνει’’ αλλά ο Ολύμπιος Γ. Κούρος είναι ότι πιο αυθεντικό μου έρχεται στο μυαλό τη περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων. Μου τη ‘’δίνει’’ γιατί δεν υπάρχουν Κούροι στις μέρες μας δίχως γιγάντιους επίσημους χορηγούς, δίχως χάπια, αλλά με θέληση και φουσκάλες στα πόδια. Ο υπερμαραθώνιος όμως δεν πουλά, τι και αν πριν μερικούς μήνες ο Κούρος κατέρριψε και άλλα παγκόσμια ρεκόρ.
Το πρόβλημα στη Κίνα δεν ήταν το νέφος αιθαλομίχλης, το πρόβλημα είναι το νέφος που δε φαίνεται και θέλει ντε και καλά να κάνει αυθεντικό ότι δεν είναι καλύπτοντας το πραγματικά αυθεντικό.
Σχόλια