Η εκδίκηση της Κρήτης

Τελικά το καλοκαίρι είναι μικρό ή είναι μικρή η άδεια που έχει στη διάθεση του ο περισσότερος κόσμος; Μάλλον ισχύουν και τα δυο. Όπως και να το κάνουμε κατά την καταμέτρηση των μηνών έλαβων καλοκαίρι 3 υπόλοιπο σύνολο 9. Άρα δεν είναι
τίποτα, οι υπόλοιπες εποχές στο σύνολο του συνασπισμού τους κερδίζουν σε αντίστοιχη καταμέτρηση κάποιο τμήμα – σώμα – εποχή θα χάσει. Σαν τη δημοκρατία ένα πράγμα.

Από την άλλη 20 ή 22 ημέρες άδειας στο σύνολο του χρόνου είναι ελάχιστες ή ακόμα πιο βασανιστικό ακούγεται το μια εβδομάδα στους τρεις καλοκαιρινούς μήνες. Αν δε η εβδομάδα αυτή είναι τον πρώτο μήνα; Τότε……

Πάντα την άδεια μου την παίρνω στο τέλος του καλοκαιριού, όσο πιο τέλος γίνεται. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2001 έφυγα στις 13 Σεπτέμβρη και γύρισα τέλος του ή αρχές Οκτώβρη (ποτέ δεν θυμόμαστε τα άσχημα της επιστροφής), από τις πιο γεμάτα αξέχαστες των τελευταίων χρόνων. Ίος Θεϊκή.

Ζηλεύω θανάσιμα αυτούς που δεν δουλεύουν Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι (ή φωτογραφίζοντας του εκπαιδευτικούς). Δεν μπορώ όμως να ακούω το ‘’θεϊκό’’ που λεν κάποιοι ‘’βαριέμαι να κάθομαι’’. Αν βαριέσαι ρε μεγάλε άλλαξε δουλειά να δεις τη γλύκα.

Ο μόνος λόγος που δεν συμφωνώ με την εργασιακή παύση των εκπαιδευτικών είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις διακοπές το Σεπτέμβριο. Αυτό είναι πλήγμα. Τώρα θα πεις κάποιοι (και είναι πολλοί) δεν κάνουν διακοπές για χρόνια και ‘συ μας λες για Σεπτέμβριο;

Τελικά δεν ξέρω αν το καλοκαίρι είναι μικρό, ξέρω όμως ότι η άδεια λίγη και φέτος το ένοιωσα και το νοιώθω όσο ποτέ. Πέρσι έφυγα στις 1η Σεπτέμβρη και γύρισα στα μέσα του. Φέτος 1η Σεπτέμβρη θα επιστρέφω μετά από άδεια μιας εβδομάδας. Αλλιώς η εκδίκηση της Κρήτης που μοιάζει να λέει ΄΄αφού δε μου ξανάρχεσαι σημείωνε στο μπαλκόνι το κείμενο του internet γιατί η ζωή στα χώνει’’ και θα γελά με την Κρητική βροντερή φωνή της.

Ευχές για γεμάτες αισθήσεις από το καλοκαίρι που είχε ή δεν είχε διακοπές μα πέρασε(;) και ακούμπησε.