Κάθε μεγάλος οργανισμός παρουσιάζει απολογιστικά στοιχεία κατά τη διάρκεια της χρονιάς, εμείς γιατί όχι; Τώρα συμπληρώνονται έξι μήνες ζωής μέσα στο 2008, για αυτό αποφασίσαμε να το κάνουμε τώρα, στη μέση της χρονιάς. Στις 1η Ιουλίου θα' χουν φύγει 183 ημέρες και θα υπολείπονται άλλες 183.Δεν χαθήκαμε γιατί δεν είχαμε ή γιατί δεν υπήρχαν θέματα, όχι, ζούσαμε με όλα μαζί, μας συντρόφευαν και τα συντροφεύαμε. Ζούσαμε και κρίναμε, άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με χιούμορ όχι εδώ αλλά στη καθημερινότητα με τους δικούς αλλά και άλλους (2/7-885) που στη πορεία έγιναν κατά κάποιο τρόπο δικοί. Πάνω απ’ όλα όμως περιμέναμε. Ένα σπίτι να τελειώσει, μια μετακόμιση με όσες αλλαγές (άσχετα αν προέκυψαν δύο τελικά από τις οποίες η δεύτερη δεν ολοκληρώθηκε ακόμα), μα κυρίως ένα ΘΕΟ.
Το χαρακτηριστικό ήταν τα δύο άκρα, η οργάνωση και ο αποσυντονισμός, στο 100%. Πολλές φορές από τα μικρά βγάζεις συμπεράσματα μεγάλα, όπως ένα αγκάθι τρελαίνει στον πόνο και σε στέλνει στο ταβάνι, όπως μια παρατιμονιά μικρή μπορεί να αλλάξει τα πάντα στη στιγμή. Βγαίνουν συμπεράσματα πολλά απ’ τα πράγματα τ’ απλά.
Γιατί είναι απλό το χτίσιμο ενός σπιτιού, γιατί είναι απλή η εισαγωγή σε ένα νοσοκομείο επειδή γλύστρισες. Καθώς τα ζεις κατανοείς, γιατί υπάρχουν τ’ άλλα τα σκάνδαλα τα μεγάλα, οι πυρκαγιές και οι σεισμοί, οι άστεγοι και οι νεκροί, ο Ζαχόπουλοι τα dvd, η Siemens και οι επικοινωνιακοί, τα φράγκα τα τρελά, ο Οσάμα και ο Ομπάμα, η Χίλαρυ η μαχητική, το ψέμα και το αίμα, ο Κώστας του θείου και ο Γιώργος του μπαμπά που’ χε και αυτός μπαμπά, το σκοπιανό, το γηπεδικό, της παιδείας, της θρησκείας, της βενζίνης τη τιμή, της μίζας της μίξας, γιατί εκεί καταλήγουμε στο απόβλητο των πραγμάτων. Και αυτά, απ’ τα απλά.
Γιατί είναι απλό το χτίσιμο ενός σπιτιού, γιατί είναι απλή η εισαγωγή σε ένα νοσοκομείο επειδή γλύστρισες. Αλλά βλέπεις ότι δεν είναι απλά τελικά, γιατί έχουν άλλους ρυθμούς ψεύτικους, φαιδρούς, δεν γίνονται όπως ορίζει το απλό αλλά του κάθε το νιονιό. Αυτός ο ''κάθε'' δεν είναι ένας, είναι πολλοί και έχουν δύναμη τρελή ψηφίζουν και αποφασίζουν.
183 μπροστά, 183 πίσω, σε λίγες ημέρες. Σας έλεγα για ένα ΘΕΟ, δείχνω τα πόδια του τα δυο. Τους πραγματικούς Θεούς δεν τους κοιτάμε στα μάτια αν δεν φτιάξουμε τα πράγματα έστω ελάχιστα καλύτερα.
Γιατί είναι απλό το χτίσιμο ενός σπιτιού, γιατί είναι απλή η εισαγωγή σε ένα νοσοκομείο επειδή γλύστρισες. Αλλά βλέπεις ότι δεν είναι απλά τελικά, γιατί έχουν άλλους ρυθμούς ψεύτικους, φαιδρούς, δεν γίνονται όπως ορίζει το απλό αλλά του κάθε το νιονιό. Αυτός ο ''κάθε'' δεν είναι ένας, είναι πολλοί και έχουν δύναμη τρελή ψηφίζουν και αποφασίζουν.
183 μπροστά, 183 πίσω, σε λίγες ημέρες. Σας έλεγα για ένα ΘΕΟ, δείχνω τα πόδια του τα δυο. Τους πραγματικούς Θεούς δεν τους κοιτάμε στα μάτια αν δεν φτιάξουμε τα πράγματα έστω ελάχιστα καλύτερα.
Σχόλια