…και αν περπατάτε με τις ''ψείρες'' στα αυτιά μπορείτε να δείτε και τους Κύπριους φοιτητές απέναντι από το Προξενείο χρόνια τώρα να διαμαρτύρονται και αυτοί για τα δικά τους που δε’ ναι μόνο δικά τους είναι και κοινά έτσι.
Και αν περπατάτε στο δρόμο με τις ''ψείρες'' στα αυτιά βλέπετε παρέες, άνθρωποι μόνοι, άνθρωποι με συντροφιά, άνθρωποι με συντροφιά ανθρώπους και την μοναξιά τους να κυριαρχεί όλων των υπολοίπων. Άνθρωποι στην αγορά, στις πλατείες, στη παραλία, άνθρωποι στα μικρά στενάκια, στο κέντρο, στα μικρά στενάκια στις συνοικίες σε όλες τις συνοικίες. Πολίχνη, Χαριλάου, Εύοσμο, Πανόραμα, Σταυρούπολη, Τούμπα, Καλαμαριά.
Και όχι μόνο στην πόλη, στις πόλεις γύρω από τη μεγάλη πόλη. Βέροια, Κατερίνη, Κιλκίς, Έδεσσα, Νάουσα, Γιαννιτσά, Αλεξάνδρεια, Σέρρες. Έχουν το δικό τους soundtrack και αυτές. Τα πάντα έχουν το δικό τους soundtrack..
Πρόσωπα μέσα στο λεωφορείο, κουρασμένα, αδιάφορα, ερωτηματικά, ενδιαφέροντα, άγνωστα, πρόσωπα απαρατήρητα. Μεσ’ το λεωφορείο καθώς χαζεύεις απ’ το παράθυρο και έχεις τις ''ψείρες'' στα αυτιά βλέπεις γονείς που μοιάζουν με τα μικρά τους παιδιά καθώς περιμένουν το λεωφορείο στη στάση.
Πρόσωπα μέσα στα αυτοκίνητα, που γελάν, που ναι σοβαρά, που ναι αδιάφορα, οι σταγόνες πάνω στα καπό των αυτοκινήτων καθαρές ή βρώμικες. Περαστικοί στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο με διαφορετικούς βηματισμούς ή με όμοιους βηματισμούς.
Ο δρόμος και τα πεζοδρόμια βρώμικα, αλλού καθαρά. Σκουπίδια, αποφάγια, φύλλα, αφίσες, σκατά από αδέσποτα σκυλιά, σκατά από σπιτωμένα σκυλιά που δεν τα μαζεύουν τα ζώα οι ιδιοκτήτες τους. Αυτό είναι το χάσιμο με τα ακουστικά στα αυτιά, τις ψείρες, στο προσωπικό, στο ατομικό soundtrack ο καθένας στο δικό του.
Απόσπασμα εκπομπής 88μισό / Θεσσαλονίκη.
Παρασκευή 16.11.2007 / 18:00 – 20:00
β.ψ.
Σχόλια